Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Εδώ είναι… Ελλάντα!!

Ο Χρύσανθος Τσαλτίδης γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για το απίστευτο… αγγλικό παιχνίδι στο Παγκρήτιο με Έλληνα όμως διαιτητή και φιλάθλους. Θέση και για τους...επενδυτές, αλλά και τους (κακο)διαχειριστές.
Ο ΑΡΗΣ κατάφερε στην Κρήτη να περάσει τον κόσμο του από μία ακόμα δοκιμασία με το κρύο και το ζεστό να διαδέχεται το ένα το άλλο στα συναισθήματα των οπαδών των κιτρινων.
Όταν σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι βρίσκεσαι περίπου 20 λεπτά πριν το τέλος με 2-0 πίσω στο σκορ προφανώς και οι προσδοκίες για κάτι θετικό είναι απειροελάχιστες. Ο ΑΡΗΣ κατάφερε να ανατρέψει το 2-0 σε 2-3, να βρεθεί μία ανάσα (για την ακρίβεια ορισμένα δευτερόλεπτα) από τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς, αλλά τελικά έφυγε μόλις με ένα από την Κρήτη.
Ήταν μία τεράστια ευκαιρία για ανάκαμψη και ψυχολογική και βαθμολογική που χάθηκε στο πέμπτο λεπτό των καθυστερήσεων για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι με το… αγγλικό 3-3. Ο συνάδελφος που επιμελήθηκε το παιχνίδι για το gazzetta σημείωσε στον τίτλο ότι… γίναμε Αγγλία ορμώμενος φυσικά από το σκορ που το βλέπουμε ουκ ολίγες φορές στα γήπεδα της χώρας που πίνουν τσάι και έχουν ως ανώτατο… άρχοντα μία γηραιά κυρία που την λένε Ελισάβετ. Την ίδια όμως στιγμή παίζουν μπαλάρα, χωρίς σκοπιμότητες, ακόμα και όταν το τελικό σκορ μπορεί να κρίνει ένα τρόπαιο.
Στην Κρήτη το θέαμα με 6 γκολ και 4 δοκάρια φυσικά και φέρνει στο μυαλό… premier League, αλλά μάλλον θα πρέπει να καταλάβουμε γιατί δεν έχουμε όλο το πακέτο.
Επιβεβαιώθηκε ότι Εδώ είναι Ελλάντα, καταρχήν από τον διαιτητή. Σε γενικές γραμμές ο Τριτσώνης είχε μία καλή διαιτησία με εξαίρεση 3-4 ανάποδα φάουλ. Στο 20 ωστόσο υπάρχει ένα ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ για μία ακόμα φορά πέναλτι υπέρ του ΑΡΗ που δεν το δίνει. Ο Πελέ απομακρύνει την μπάλα πεντακάθαρα με το χέρι μετά το κόρνερ του Ουντότζι, ο Τριτσώνης το βλέπει ξεκάθαρα, αλλά δεν το δίνει. Αγγλία το σκορ, Έλληνας ο ρέφερι.
Αγγλική η εναλλαγή στο σκορ, αλλά Έλληνες οι φίλαθλοι. Το τι έχει γραφτεί και έχουν ακούσει οι παίκτες του ΑΡΗ στο 2-0 δεν περιγράφεται. Παρόμοια μπινελίκια και για τον Μιλίνκοβιτς και το αποκορύφωμα ειρωνεία για τον Τάτο όταν μπήκε στο ματς.
Μέσα σε δέκα λεπτά το… αλήτες, μετατράπηκε σε… παικταράδες με πρώτο και καλύτερο τον Τάτο. Υπήρχαν βέβαια και όσοι έβριζαν στο 70, έκαναν υπομονή για 25 λεπτά και εμφανίστηκαν στο 3-3 του Μπαντιμπαγκά. Βοήθησε και η εμπλοκή του Πουλίδο στην φάση (προσωπικά δεν θεωρώ ότι έχει ευθύνη μικρότερη ή μεγαλύτερη από όλη την υπόλοιπη ομάδα και ειδικά τους μέσους και τους αμυντικούς που είχαν σχεδόν όλοι λάθος θέσεις).
Θα πει κάποιος ότι για τον Αρειανό που βλέπει την ομάδα του σε αυτή την κατάσταση, όλα δικαιολογούνται.
Είχαμε και άλλους Έλληνες… οπαδούς όπως του συμπολίτη. Πανηγυρισμοί για τα δυο γκολ του Εργοτέλη. Στην συνέχεια τα γκολ του ΑΡΗ μπήκαν γιατί ο Εργοτέλης πήρε εντολή στο 70 από τον Μαρινάκη να χάσει, ώστε ο Ολυμπιακός να περάσει άνετα από το Βικελίδης την άλλη Κυριακή. Στο 3-3 πανηγύρισαν πάλι. Ότι ξευτιλίστηκαν είναι μία μικρή λεπτομέρεια, σίγουρα όχι αγγλική, αλλά πέρα για πέρα ελληνική. Μακάρι βέβαια να έμενε το 2-3 και να έλεγαν ότι πχ το δοκάρι στο 93 στην εσωτερική πλευρά του δοκαριού ήταν στο… κόλπο. Δυστυχώς όμως η ξευτίλα τους, στερεί δυο βαθμούς από τον ΑΡΗ.
Ο ΑΡΗΣ είναι μαζί με την Βέροια στους 10 και ο Πλατανιάς που βρίσκεται πάνω από την ζώνη έχει 12. Στα επόμενα 4 ματς ο ΑΡΗΣ έχει 3 στο Βικελίδης και ένα στα Γιάννενα. Μήπως ήρθε ο καιρός να πάρει καμία εντός έδρας νίκη; Αφού αγωνιστικά γίναμε Αγγλία, αλλά στην Ελλάδα είμαστε…
ΥΓ1 Την στιγμή που ο Μιλίνκοβιτς σηκώνει στο 89 τον Πουλίδο, δυστυχώς μου ήρθε στο μυαλό, ότι έγινε πριν λίγα χρόνια με τον Τσιώλη να βάζει στο ίδιο λεπτό τον Λαζαρίδη ως τρίτο στόπερ. Ο Μπουντιμίρ σε εκείνο το ματς έκανε το 1-1 στο 94, σήμερα ο Μπαντιμπαγκά στο 95 το 3-3.
ΥΓ2 Στο επενδυτικό κομμάτι παραμένω πολύ επιφυλακτικός και με πολύ μικρό καλάθι. Δεν σας κρύβω ότι η επιστολή Κωνσταντινίδη με… ξενέρωσε σε μεγάλο βαθμό και μετρίασε τις ελπίδες για κάτι θετικό. Ελπίζω στην συν. Τύπου που θα παραθέσει να ανατρέψει το σκηνικό και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με πράξεις, δηλαδή με λεφτά.
Η ελπίδα για την περίπτωση του Μαρσέλο Κλάουρε είναι υπαρκτή, αλλά επίσης με ένα καλάθι σαν… μπρελόκ. Αν έρθει ένα τέτοιο μέγεθος να αναλάβει τον ΑΡΗ, όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο και πραγματικά ο Αρειανός θα αποκτήσει όραμα. Αντιλαμβάνομαι γιατί το 100% πραγματικό γεγονός της παρουσίας ανθρώπων του στην ΕΠΟ πρέπει να λοιδωρηθεί από όσους δυστυχώς απεύχονται την έλευση επενδυτή στον ΑΡΗ, γιατί θα χαθεί κάθε επαφή τους με τον σύλλογο. Επί της ουσίας όμως να λες ότι εκπροσωπείς κάποιον και να ρωτάς για μία ομάδα μπορεί να μην λέει και τίποτα.  Είναι όμως ένα ΓΕΓΟΝΟΣ.
Πολλά θα… λέει μία τραπεζική επιταγή με πολλά μηδενικά. Όταν την δει ο κόσμος του ΑΡΗ τότε θα πιστέψει πραγματικά. Και ας προκύψουν τόσα κεράσια που θα μας καλύψουν ολόκληρους. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται χρήματα. Από λόγια, επιστολές και απόψεις έχει χορτάσει. Α, και από διαχειριστές και μάλιστα πολύ κακούς. Ελπίζω στην τελευταία τους προσπάθεια… επιστροφής ο κάθε αρειανός να απαιτήσει να διαπιστώσει τα διαχειριστικά τους «εγκλήματα» μέσω του πορίσματος που όπως ενημερωθήκαμε θα παραλάβει η ΚΜΑ την Δευτέρα. Κι αν προκύψει και πάλι… θέμα σε πρώτο βαθμό θα τους το θυμίσουν κάτι δικαστήρια εντός των ημερών.
ΥΓ3 Όσο ο επενδυτής δεν δείχνει το χρήμα και παρά τα "θέλω" των κακοδιαχειριστών του παρελθόντος, ο ΑΡΗΣ έχει διοίκηση εκλεγμένη και με την βούλα του δικαστηρίου κατοχυρωμένη. Ας κάνει ότι πρέπει για να σώσει την παρτίδα σε όλα τα επίπεδα. Η ευθύνη είναι δική της...
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: