Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Στο δρόμο για ιστορικό νταμπλ!

Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για την προοπτική του Ολυμπιακού να «διπλώσει» τους φετινούς τίτλους του - ύστερα από την πρόκριση κόντρα σε Ατρόμητο και… διαιτητικούς δαίμονες – εξολοθρεύοντας ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό Όταν πριν από μια πρόκριση μεσολαβούν δύο 90άλεπτα χωρίς να αναδειχθεί νικητής, εξυπακούεται ότι ο τελικός κερδισμένος ενός ισορροπημένου ζευγαριού – όπως ήταν αυτό της προημιτελικής φάσης – προκύπτει από τα «σημεία».
Ο Ατρόμητος έμεινε για τρίτο σερί ματς αήττητος από τον Ολυμπιακό το 2014 και… προβλεπόμενα, τον ζόρισε, τον «ίδρωσε», τον κούρασε (αλλά δεν τον τρόμαξε), χωρίς ωστόσο και να μπορέσει να του αρπάξει το εισιτήριο για τα ημιτελικά.
Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν το σημείο αναφοράς στη ρεβάνς του Περιστερίου, κόντρα στη διαιτησία του Μάνταλου και του βοηθού του, οι οποίοι αλλοίωσαν την πραγματικότητα του 1ου ημιχρόνου, προσδίδοντας παραπάνω σασπένς και αγωνία στο (ήδη) δεδομένο ντέρμπι των δύο πιο φορμαρισμένων ομάδων αυτή την εποχή στην Ελλάδα.
Στο 42’ οι γηπεδούχοι μπαίνουν μπροστά στο σκορ με την προβολή του Ταυλαρίδη – αφού ο Μέγιερι κάνει τα εύκολα δύσκολα υποπίπτοντας σε τεράστιο λάθος χάνοντας την μπάλα από τα χέρια του – ο οποίος βρίσκεται σε καταφανέστατη θέση οφσάιντ στην εκκίνηση της φάσης που ο Ούμπιδες «γεμίζει» με φάουλ.
Η παράβαση «ξεγυμνώνει» ξεκάθαρα τον δεύτερο συνεργάτη του Μάνταλου έτσι όπως… βγάζει μάτια μέσω της κίτρινης γραμμής του οφσάιντ, σε ένα ριπλέι που προβλήθηκε πολλές φορές από τον συνδρομητικό ΟΤΕ, χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο αμφιβολιών.


Ήταν μια καταφανέστατη αδικία για τον Ολυμπιακό, που ήρθε να προστεθεί στα «σημεία και τέρατα» των Παππά και Μπαλτά στον πρώτο προημιτελικό στο Φάληρο, αλλά και κόντρα στην ανωτερότητα των φιλοξενούμενων οι οποίοι μπήκαν πειστικά, συγκεντρωμένα, πειθαρχημένοι και αποφασιστικοί στο γήπεδο για να πάρουν την πρόκριση.
Το αποτέλεσμα ήταν να κυριαρχήσουν στον αγωνιστικό χώρο, ελέγχοντας την μεσαία γραμμή και την εξέλιξη του ματς και κάνοντας 9 τελικές, από τις οποίες η μία ήταν το δοκάρι του Μάικλ Ολαϊτάν στο 15’, καθώς και 3-4 ακόμα περιπτώσεις από τις οποίες δικαιούνταν τουλάχιστον ένα γκολ στο πρώτο μισό της αναμέτρησης.
Κι όμως, κόντρα στη ροή και το ρεαλισμό του ματς, αλλά και κυρίως στα σφυρίγματα και τις υποδείξεις των «αρχόντων» - αφού δεν ήταν μόνο το κραυγαλέο λάθος (!) στην κατακύρωση του γκολ του Ταυλαρίδη, αλλά και το τεντωμένο χέρι του Λαζαρίδη στο 45’+1’ όπου υπήρχε πέναλτι που δεν δόθηκε – οι ομάδες οδηγήθηκαν στην ανάπαυλα με την πλασματική εικόνα του 1-0 υπέρ του Ατρομήτου.
Η φάση που ισοφαρίζει ο Ολυμπιακός στο 56’ είναι η ικανοποίηση του περί δικαίου αισθήματος για το «κάλπικο» προβάδισμα του Ατρόμητου.
Ο Μπάλλας δεν έχει πρόθεση και μάλλον σε μια άτυχη στιγμή του, βρίσκει ξεκάθαρα την μπάλα με το χέρι του και ο Τσόρι κάνει το 1-1 με ιδανική εκτέλεση από την άσπρη βούλα.
Το (επί ώρα) κλάμα του απαρηγόρητου νεαρού διεθνή του Ατρόμητου μετά τη λήξη του αγώνα, σε συνδυασμό με το σχόλιο του Δημούτσου ότι: «χάσαμε την πρόκριση από μια άτυχη στιγμή», διαλύει αποστομωτικά τα όποια σύννεφα αμφισβήτησης υπήρξαν από την απόφαση του Μάνταλου να υποδείξει την εσχάτη των ποινών, εν μέσω κυρίως των γνωστών «ματιών» που… βλέπουν μόνιμα φαντάσματα που ευνοούν τον Ολυμπιακό.
Ακόμα και σε βραδιές που οι «ερυθρόλευκοι» υποχρεούνται να περάσουν από… πριονοκορδέλα!
Το δίδυμο που μεγαλούργησε το περασμένο Σάββατο στη Βέροια ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της μεστής εμφάνισης του Ολυμπιακού στο Περιστέρι.
Υπέροχος ο Τσόρι Ντομίνχες, κατευθυντήριος νους της ανάπτυξης των πρωταθλητών για ακόμα μία φορά, σούπερ επιθετικός ο Μάικλ Ολαϊτάν.
Ο Νιγηριανός έχει πάρει φόρα και ποιος τον πιάνει! Ήταν ξανά μια αδιάκοπη απειλή για την άμυνα των γηπεδούχων, την οποία αναστάτωνε και ταλαιπωρούσε όπως ήθελε.
Η τακτική επαφή του με τα δίχτυα τον τελευταίο καιρό σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη και την εξύψωση που του παρέχει ο Μίτσελ σε κάθε δημόσια εμφάνιση, έχουν στείλει την ψυχολογία του «μικρού» στα ύψη με τα ανάλογα αποτελέσματα για τον ίδιο και την ομάδα του.
Η στιγμή του δοκαριού ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση για τα φτερά που έχει πάρει στα πόδια του πλέον ο Ολαϊτάν, καθώς προήλθε από ένα σουτ το οποίο επιχείρησε σχεδόν από τα όρια της περιοχής και με πολύ δυσκολία, χωρίς ευρύ ορατό πεδίο, κάτι που δεν συνηθίζει, αφού οι τελικές του ήταν ως τώρα κατά κόρον από ενέργειες εντός περιοχής.
Έτσι «ξεψάρωτος», με μπόλικο ποδοσφαιρικό θράσος ο Αφρικανός, στη φόρμα που βρίσκεται, το μέλλον στον Ολυμπιακό (και κάπου ψηλότερα-«ευρωπαϊκά» ίσως) του ανήκει…
Υ.Γ.: Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ τώρα στα ημιτελικά και… στο βάθος τελικός «αιωνίων». Αυτό λένε στον Πειραιά, αυτές τις εξελίξεις περιμένουν στο Κύπελλο από εδώ και πέρα για να κατακτήσουν οι «ερυθρόλευκοι» ένα από τα πλέον πανηγυρικά νταμπλ της ιστορίας τους.
Αν αμφιβάλλει η «συμμαχία» (δύο ήταν, δύο μείνανε…) ας το εκφράσει έμπρακτα, ουσιαστικά, αφοπλιστικά…
Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: