Από τη... Στόκπορτ στην Μπαρτσελόνα!

Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος γράφει για τη Μάντσεστερ Σίτι, η οποία μεγάλωσε απότομα, αλλά που έχει ακόμη «ψωμί»...

Γυρίζοντας με τη χρονομηχανή δεκαπέντε χρόνια, με βρίσκω στο Μάντσεστερ για τον αγώνα της Γιουνάιτεντ με την Ιντερ, τη χρονιά του τρεμπλ της αρμάδας του σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Τότε που οι «κόκκινοι διάβολοι» όδευαν προς τον αλησμόνητο τελικό με την Μπάγερν στη Βαρκελώνη.

Είναι Δευτέρα, παραμονή της αναμέτρησης στο «Ολντ Τράφορντ» κι ο δρόμος με βγάζει «Μέιν Ρόουντ», το παλιό γήπεδο της Σίτι, της δεύτερης ομάδας της πόλης που τον καιρό εκείνο χαροπάλευε στο τρίτο τη τάξει πρωτάθλημα της Αγγλίας. Είναι η μέρα που γνωρίζει οδυνηρή ήττα από την Στόκπορτ... Εάν έλεγα τότε ότι μετά από κάποια χρόνια το ίδιο κλαμπ θα παίξει εν καιρώ ματς νοκ άουτ για το Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα, θα με περνούσαν για τρελό.

Όπως θα με περάσουν για τρελό κι απόψε, έτσι και προεξοφλήσω αποκλεισμό των «μπλαουγκράνα» από την Εγγλέζα Σταχτοπούτα. Ποτέ δεν ξέρεις, όμως, τι ξημερώνει στο ποδόσφαιρο. Σε κάθε περίπτωση οι Αγγλοι, εφόσον θέλουν να ονειρεύονται μεγαλεία, πρέπει να πετύχουν στην έδρα τους απόψε ένα σκορ που δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμο από τους Καταλανούς. Έχω την αίσθηση ότι ακόμη και σε ήττα, με 2-1 ή 3-2, η Μπάρτσα έχει τρόπο και... κόλπο να το αναποδογυρίσει στο «Καμπ Νόου».

Αυτό το «οι Αγγλοι» είναι μάλλον ευφημισμός για την πλέον κοσμοπολίτικη ομάδα, η οποία έχει Χιλιανό προπονητή (Πελεγκρίνι), δύο παλιούς παίκτες της Μπαρτσελόνα στις θέσεις του εκτελεστικού και του τεχνικού διευθυντή, τον Σοριάνο και τον Μπεκιριστάιν αντίστοιχα, και ποδοσφαιριστές που εκπροσωπούν τον... μισό ΟΗΕ. Οι δε ιδιοκτήτες είναι ένα ολόκληρο κράτος, το Αμπού Ντάμπι (διά της βασιλικής οικογένειας). Από το 2008, όταν ανέλαβαν τον σύλλογο, μέχρι σήμερα, οι Άραβες έχουν αποδειχτεί... κιμπάρηδες.

Δεν φείδονται πετροδολαρίων, προκειμένου η Μάντσεστερ Σίτι να καταστεί κάποια στιγμή Μπαρτσελόνα κι είναι γεγονός πως το μωρό μετά το μπουσούλημα των πρώτων ετών έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και για πρώτη φορά να βρίσκεται στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ. Αγουρο, όμως, ακόμη, για ν' αποκτήσει όνομα και ρεύμα σαν της Μπαρτσελόνα. Ούτε η φανέλα είναι τόσο «βαριά», ούτε ηεπένδυση στις ακαδημίες έχει θεαματικά αποτελέσματα έως τώρα.

Μόλις ένας «γηγενής» στο ρόστερ, ο Ρίτσαρντς, έναντι μιας ντουζίνας παικτών με τους οποίους έχει τροφοδοτήσει η ξακουστή La Masia την πρώτη ομάδα της Μπάρτσα. Εχει να φάει πολλά καρβέλια ακόμη, συνεπώς, για να πετύχει -εάν το πετύχει ποτέ- αυτό που κατάφερε την τελευταία επταετία το ποδοσφαιρικό έμβλημα της Καταλωνίας. Που ας μην ξεχνάμε είχε την ευλογία να διαθέτει τον κορυφαίο παίκτη διεθνώς, καίτοι φέτος τού πήρε τη «Χρυσή Μπάλα» ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Είναι λοιπόν, ένα μάλλον ανοιχτό σε προβλέψεις παιχνίδι. Εάν για κάτι θα τολμούσα να στοιχηματίσω είναι ότι θα μπουν γκολ. Πρόκειται για δύο... βουλιμικές ομάδες όσον αφορά το σκοράρισμα και λογικά δεν θα μας διαψεύσουν απόψε στο «Ετιχαντ».Πηγή: sport-fm.gr