Ο
χιλιοτραγουδισμένος Βασίλης Σπανούλης επέστρεψε δριμύτερος, το new kid
on the block Ιωάννης Παπαπέτρου άκουσε για πρώτη φορά το όνομά του στο
ΣΕΦ, όμως αν υπάρχει ένας παίκτης που άξιζε και με το παραπάνω να γίνει
σύνθημα την Παρασκευή το βράδυ στο ΣΕΦ ήταν άλλος. Το όνομά του;
Βαγγέλης Μάντζαρης.
Δεν σκόραρε πολύ, δεν κάρφωσε, αλλά ήταν παντού και... πάντα. Προφανώς δεν ήταν άδικο που αποθεώθηκε ο αρχηγός, ήταν ωραία η αποθέωση του ταλαντούχου Ιωάννη, αλλά το μπάσκετ δεν είναι μόνο η βιτρίνα. Είναι όλες οι δουλειές που γίνονται μέσα στο γήπεδο και ο Έλληνας μπασκετικός έχει πλέον μάθει να τις ξεχωρίζει. Έστω κι αν δεν τις κάνει σύνθημα ή δεν τις... τραγουδάει.
Ίσως να μην πήγε το μάτι στη στατιστική παρουσία του 24χρονου
πλέι μέικερ, διότι πέτυχε μόλις 5 πόντους. Ναι, αλλά πήρε και 8
ριμπάουντ, τα 2 επιθετικά. Έδωσε 9 ασίστ. Είχε 18 στην αξιολόγηση. Όλα
αυτά είναι ρεκόρ για τον Μάντζαρη στην Ευρωλίγκα... Και δεν είναι μόνο
αυτό. Ανάγκασε με την άμυνά του τον Ερτέλ να κάνει ένα δίποντο και ένα
τρίποντο. Πουθενά χώρος για να σουτάρει, ο καλύτερος γκαρντ της Κούτσα.
Το πιο εύκολο συμπέρασμα από το ματς με τους Βάσκους είναι να πει κανείς ότι κακώς τόσο καιρό δεν έπαιζε ο Παπαπέτρου. Ποιος ξέρει. Ίσως να είναι σωστό αυτό. Χίλιες φορές ο 20χρονος Έλληνας με προοπτική, παρά ένας Αμερικανός που θα ξεχαστεί σε λίγο καιρό. Σίγουρα πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στον Ιωάννη, να μπει στο ροτέισον, να βοηθήσει. Τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός, όχι μόνο για τώρα, αλλά και για το μέλλον. Όμως με ένα ματς κανείς δεν δικαιώθηκε. Χρειάζεται συνέπεια και συνέχεια. Πρώτα απ' όλα από το ίδιο τον Παπαπέτρου, στη συνέχεια από τον Μπαρτζώκα. Δεν έχει να χάσει απολύτως τίποτα αν εμπιστευτεί περισσότερο τον μικρό. Μόνο να κερδίσει.
Το άλλο εύκολο συμπέρασμα είναι ότι επέστρεψε ο Σπανούλης και νίκησε ο Ολυμπιακός. Μα, ούτως ή άλλως θα κέρδιζε την Λαμποράλ Κούτσα. Δεν ήταν αυτό το ζητούμενο, ακόμα και για τον αποδεκατισμένο Ολυμπιακό, που κατέβηκε δίχως Περπέρογλου και Πρίντεζη. Το ζητούμενο ήταν να εμφανιστεί ο Σπανούλης, να δώσει αυτοπεποίθηση σε όλη την ομάδα, να βρουν όλοι τους ρόλους τους. Οι ερυθρόλευκοι είναι κτισμένοι γύρω από τον αρχηγό τους, όταν λείπει τίποτα δεν είναι ίδιο. Όταν όμως είναι στο παρκέ, όλοι γίνονται καλύτεροι. Ο Μάντζαρης δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τέτοια εμφάνιση, αν έπρεπε να κάνει και ένα μέρος από τις δουλειές του Σπανούλη.
Το σημαντικό για τον Σπανούλη είναι ότι επέστρεψε, πατάει γερά στα πόδια του και έχει μία εβδομάδα να προετοιμαστεί καλύτερα εν όψει του καθοριστικού αγώνα με την Μάλαγα... Εκεί ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει το βήμα παραπάνω, επί της ουσίας η αναμέτρηση με την Κούτσα ήταν η πρόβα τζενεράλε. Η ευκαιρία για δοκιμές ήρθε την κατάλληλη στιγμή, η παρουσία του Μπράιαν Ντάνστον στη θέση "4" προφανώς και δείχνει τις προθέσεις του Μπαρτζώκα.
Αλλά όλα αυτά λίγη σημασία θα έχουν, αν ο Ολυμπιακός δεν έχει το ίδιο πάθος και την ίδια επιθυμία για να κυνηγήσει κάθε μπάλα, σε κάθε φάση. Αν δεν έχουν την ίδια εικόνα... Διότι για τους ερυθρόλευκους, μεγαλύτερη σημασία από τα τρίποντα, τις τάπες, τα κλεψίματα, τα ριμπάουντ, έχει να μείνουν ενωμένοι στη δύσκολη και καθοριστική συνέχεια... Να πέφτει ο συμπαίκτης τους και να τρέχουν τρεις και τέσσερις για να τον σηκώσουν. Περισσότερο από τα τρίποντα, τις τάπες, τα κλεψίματα και τα ριμπάουντ, αυτό είχε λείψει από τον Ολυμπιακό τόσο καιρό...
Δεν σκόραρε πολύ, δεν κάρφωσε, αλλά ήταν παντού και... πάντα. Προφανώς δεν ήταν άδικο που αποθεώθηκε ο αρχηγός, ήταν ωραία η αποθέωση του ταλαντούχου Ιωάννη, αλλά το μπάσκετ δεν είναι μόνο η βιτρίνα. Είναι όλες οι δουλειές που γίνονται μέσα στο γήπεδο και ο Έλληνας μπασκετικός έχει πλέον μάθει να τις ξεχωρίζει. Έστω κι αν δεν τις κάνει σύνθημα ή δεν τις... τραγουδάει.
Το πιο εύκολο συμπέρασμα από το ματς με τους Βάσκους είναι να πει κανείς ότι κακώς τόσο καιρό δεν έπαιζε ο Παπαπέτρου. Ποιος ξέρει. Ίσως να είναι σωστό αυτό. Χίλιες φορές ο 20χρονος Έλληνας με προοπτική, παρά ένας Αμερικανός που θα ξεχαστεί σε λίγο καιρό. Σίγουρα πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στον Ιωάννη, να μπει στο ροτέισον, να βοηθήσει. Τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός, όχι μόνο για τώρα, αλλά και για το μέλλον. Όμως με ένα ματς κανείς δεν δικαιώθηκε. Χρειάζεται συνέπεια και συνέχεια. Πρώτα απ' όλα από το ίδιο τον Παπαπέτρου, στη συνέχεια από τον Μπαρτζώκα. Δεν έχει να χάσει απολύτως τίποτα αν εμπιστευτεί περισσότερο τον μικρό. Μόνο να κερδίσει.
Το άλλο εύκολο συμπέρασμα είναι ότι επέστρεψε ο Σπανούλης και νίκησε ο Ολυμπιακός. Μα, ούτως ή άλλως θα κέρδιζε την Λαμποράλ Κούτσα. Δεν ήταν αυτό το ζητούμενο, ακόμα και για τον αποδεκατισμένο Ολυμπιακό, που κατέβηκε δίχως Περπέρογλου και Πρίντεζη. Το ζητούμενο ήταν να εμφανιστεί ο Σπανούλης, να δώσει αυτοπεποίθηση σε όλη την ομάδα, να βρουν όλοι τους ρόλους τους. Οι ερυθρόλευκοι είναι κτισμένοι γύρω από τον αρχηγό τους, όταν λείπει τίποτα δεν είναι ίδιο. Όταν όμως είναι στο παρκέ, όλοι γίνονται καλύτεροι. Ο Μάντζαρης δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τέτοια εμφάνιση, αν έπρεπε να κάνει και ένα μέρος από τις δουλειές του Σπανούλη.
Το σημαντικό για τον Σπανούλη είναι ότι επέστρεψε, πατάει γερά στα πόδια του και έχει μία εβδομάδα να προετοιμαστεί καλύτερα εν όψει του καθοριστικού αγώνα με την Μάλαγα... Εκεί ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει το βήμα παραπάνω, επί της ουσίας η αναμέτρηση με την Κούτσα ήταν η πρόβα τζενεράλε. Η ευκαιρία για δοκιμές ήρθε την κατάλληλη στιγμή, η παρουσία του Μπράιαν Ντάνστον στη θέση "4" προφανώς και δείχνει τις προθέσεις του Μπαρτζώκα.
Αλλά όλα αυτά λίγη σημασία θα έχουν, αν ο Ολυμπιακός δεν έχει το ίδιο πάθος και την ίδια επιθυμία για να κυνηγήσει κάθε μπάλα, σε κάθε φάση. Αν δεν έχουν την ίδια εικόνα... Διότι για τους ερυθρόλευκους, μεγαλύτερη σημασία από τα τρίποντα, τις τάπες, τα κλεψίματα, τα ριμπάουντ, έχει να μείνουν ενωμένοι στη δύσκολη και καθοριστική συνέχεια... Να πέφτει ο συμπαίκτης τους και να τρέχουν τρεις και τέσσερις για να τον σηκώσουν. Περισσότερο από τα τρίποντα, τις τάπες, τα κλεψίματα και τα ριμπάουντ, αυτό είχε λείψει από τον Ολυμπιακό τόσο καιρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου