Η προσεκτική φροντίδα του γιατρού Χρήστου Θέου και των θεραπόντων συναδέλφων του, σε συνεργασία με το επιστημονικό προσωπικό των «ερυθρολεύκων» και, φυσικά, με τη γερή κράση και την πολλή δουλειά στη φάση της αποκατάστασης από τον ίδιο τον διεθνή στόπερ, απέφεραν αυτά τα θαυμαστά χρονικά αποτελέσματα δίνοντας αρκετά συντομότερα, τέλος στην περιπέτεια του σοβαρού τραυματισμού του.
Για να μη στηριζόμαστε όμως σε αοριστίες και αιθεροβάμονες σκέψεις, μπορεί ο Μίτσελ και οι συμπαίκτες του να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας που έχουν τόσο σύντομα ξανά μαζί τους τον άτυχο Δημήτρη, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι επί της ουσίας δεν άλλαξε κάτι θεαματικά για τον Ισπανό, καθώς εξακολουθεί να τον έχει… ξεχασμένο για φέτος.
Για την καριέρα του ίδιου του παίκτη, τον Σάντος και την Εθνική Ομάδα προφανώς και θα λειτουργήσει ευεργετικά, όλο αυτό το ευχάριστο απρόοπτο της τάχιστης επανόδου του Σιόβα στην ενεργό δράση.
Όσο κι αν φουλάρει, σιδερένιος και δυνατός πια ο πανύψηλος αμυντικός, από δω και πέρα, ύστερα από ένα τρίμηνο απουσίας από τα γήπεδα, έχοντας περάσει το κατώφλι του χειρουργείου, υποβληθείς σε μια όχι απλή επέμβαση αποκατάστασης κατάγματος, η λογική υπαγορεύει ότι δεν είναι δυνατό να τον συμπεριλαμβάνει στα πλάνα του ο Μίτσελ για τον επίλογο της χρονιάς.
Τα κουκιά είναι μετρημένα και οι τρεις αγώνες – εφόσον υπάρξει και τελικός – που απομένουν για τον Ολυμπιακό στο πρακτικό στάδιο υλοποίησης των σχεδίων του περί νταμπλ, δεν «παίρνουν» πειραματισμούς και ευρύ rotation.
Αυτή άλλωστε είναι η αιτία που ο τεχνικός των πρωταθλητών επανέφερε στην αποστολή για ένα εύκολο ματς - σαν το κυριακάτικο με τον καταδικασμένο και αδύναμο Άρη – μονάδες «α’ διαλογής», όπως λ.χ. τον Χολέβας, τον Τσόρι, τον Εντινγκά, τον Πέρες, τον Σαλίνο.
Ποδοσφαιριστές που όποτε εύρισκε ευκαιρία τους έδινε συχνά ανάσες όλη τη χρονιά. Αλλά τώρα, με την ώρα ακόμα μιας κρίσης για τους «ερυθρόλευκους» να καιροφυλακτεί ώστε να ολοκληρώσουν ιδανικά τη σεζόν, πρέπει να τεσταριστεί ο βαθμός ετοιμότητας τους ενόψει του πρώτου ημιτελικού της ερχόμενης Τετάρτης με τον ΠΑΟΚ.
Πονάει πίσω
Κοιτάζοντας φευγαλέα τις εκτός έδρας επιδόσεις του αντιπάλου του Ολυμπιακού στο δρόμο για τον τελικό, διαπιστώνει κανείς την αχίλλειο πτέρνα του. Η οποία είναι σαφώς η αμυντική ή καλύτερα η συνολική ανασταλτική λειτουργία του.
Ο δικέφαλος του βορρά δεν ξέρει τι πάει να πει νίκη μακριά από την Τούμπα από τις αρχές του 2014! Ήταν 5 Ιανουαρίου, στην επανέναρξη της Λίγκας μετά τις γιορτές, που ο ΠΑΟΚ κέρδισε στα Πηγάδια την Ξάνθη (2-1 με ανατροπή στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων του ματς) και από τότε σε 7 συνεχόμενους αγώνες δεν νικάει (5 ήττες, 2 ισοπαλίες).
Σε αυτά τα παιχνίδια, με εξαίρεση την ήττα με 2-0 στη Νέα Σμύρνη, οι «ασπρόμαυροι» βρήκαν δίχτυα, σημειώνοντας από ένα έως και τρία γκολ (όπως την περασμένη Πέμπτη στη Ριζούπολη). Ωστόσο «γκελάρουν» σταθερά, καθώς το αδύνατο σημείο τους «υποκύπτει» στις διαθέσεις των αντιπάλων και ο Γλύκος μαζεύει πιο πολλές φορές την μπάλα από το βάθος της εστίας του.
Και για να επιστρέψω στον πρόλογο που αφορούσε τον Σιόβα, το ζήτημα που απασχολεί τον Μίτσελ στην προετοιμασία για τις κόντρες με τον ΠΑΟΚ, είναι έτσι κι αλλιώς οι τρόποι που οι επιθετικοί του θα κάνουν δύσκολη τη ζωή των αντιπάλων τους.
Ένας λόγος παραπάνω στον επικείμενο πρώτο ημιτελικό του Καραϊσκάκη, όπου οι «ερυθρόλευκοι» θα ψάξουν και το σκορ ασφαλείας ώστε να οπλιστούν κατάλληλα για τη ρεβάνς της Θεσσαλονίκης.
Κρυφός πόθος στον Ολυμπιακό είναι μάλιστα, αν γίνεται, να μειώσουν όσο λιγότερο μπορούν τις ελπίδες πρόκρισης των παικτών του Γεωργιάδη με ένα τέτοιο αποτέλεσμα στο Φάληρο, που θα μείωνε κιόλας το βαθμό έντασης στην πυρακτωμένη ατμόσφαιρα της Τούμπας…
Κατά συνέπεια, στο άκρως αγωνιστικό στοιχείο – ανεξάρτητα από τον ανθρώπινο παράγοντα, για να μην παρεξηγούμαστε - ας αργούσε λίγο ακόμα, που λέει ο λόγος, να επιστρέψει σε γερούς, απαιτητικότερους ρυθμούς ο Σιόβας, αν έπρεπε να… διαλέξει ο προπονητής ανάμεσα σε αυτό και στην απόλυτη υγεία του Σαβιόλα.
Παροπλισμένος ο Αργεντινός από το πρώτο 10ήμερο του Φεβρουαρίου, προπαραμονές της πρώτης μάχης με την Γιουνάιτεντ, σε εκείνο το 4-0 εναντίον του ΟΦΗ στο «Γεντί Κουλέ», έχει αφήσει τεράστιο και δυσαναπλήρωτο κενό στην «κόκκινη» γραμμή κρούσης.
Με το απρόοπτο του Μάικλ Ολαϊτάν στον αυξημένο πήχη κακοτυχίας για τους Πειραιώτες, που άρχισε με τον τραυματισμό του Μήτρογλου και συνεχίστηκε με την απώλεια του Σιόβα (των δύο πιο φορμαρισμένων «ερυθρόλευκων» στον 1ο γύρο και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ομίλων), ο Χαβιέρ Σαβιόλα αναμένεται πως και πως, βδομάδες τώρα από τον προπονητή του!
Άμεσες και έμμεσες βοήθειες
Με τον Βαλντές κατά βάση στην κορυφή ή και τον Στσέποβιτς ακόμα, ο Ολυμπιακός έχει φορ κρούσης, κατ’ εξοχήν στράικερ περιοχής, αλλά του λείπει ο περιφερειακός κυνηγός.
Με την ευρύτητα και την «ευρυχωρία» στην κίνηση που έχει ο Σαβιόλα, πέρα από την ικανότητα του στο σκοράρισμα, αλλά και στην απασχόληση ενός και δύο αμυντικών προκειμένου να απασφαλίζονται διάδρομοι για τους υπόλοιπους επιθετικούς.
Η εμπειρία, εξάλλου, του 32χρονου Αργεντινού είναι αυτή που θα χαρίσει ακόμα ένα πλεονέκτημα με την παρουσία του στην ομάδα, σε αναμετρήσεις τόσο κρίσιμες και καθοριστικές, με έναν τίτλο, ένα τρόπαιο, μια διάκριση, να παίζεται μέσα σε τρία 90άλεπτα.
Να λέγαμε και καμιά «συγνώμη»
Ύστερα από την αθωωτική απόφαση του Πλημμελειοδικείου, τουλάχιστον μια συγνώμη για την άδικη σπίλωση των ονομάτων του προέδρου και του αντιπροέδρου του Ολυμπιακού επί 11 μήνες, δεν είναι επιβεβλημένη; Έτσι, για την ηθικοπλαστική πλευρά της ιστορίας.
Ειδικά μάλιστα όταν ο εκ των μεγαλομετόχων του Αστέρα ομολόγησε ενώπιον της έδρας, ο ίδιος ουσιαστικά, την αθωότητα Μαρινάκη και Σάββα!
Ποιους θα έπιανε το στόμα του;
Στον Ολυμπιακό δεν είναι από εκείνους, όπως ξέρετε, που καταφεύγουν στα ευφάνταστα σενάρια με την παραμικρή (θεωρητική) «υποψία» καπνού και φωτιάς. Άλλοι φαντάζονται μονίμως ΟΡΑΜΑΤΑ (και παράγκες), «συμμορίες», «συντεχνίες», «εγκληματικές οργανώσεις» και τα τοιαύτα, δικάζοντας και καταδικάζοντας «προσχηματικά» και ευρέως καταναλωτικά…
Λέω, όμως, λέω: Αν η εξέλιξη του σκορ και έκβαση του αγώνα της Ριζούπολης, Απόλλωνα-ΠΑΟΚ είχε άλλους πρωταγωνιστές, εκτός «συμμαχικού τόξου», ο ιδιοκτήτης (αλήθεια, είναι ή δεν είναι πια μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ; Τη… λεζάντα ουδείς μίσησε, ουδέποτε έτσι;) της «ελαφράς ταξιαρχίας» τι, ποιους και πόσους θα είχε «καταγγείλει» στην κοινή γνώμη;Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου