Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;

Τώρα τι δουλειά έχει ο αείμνηστος Χρόνης Μίσσιος με το μπάσκετ είναι ένα θέμα.

Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;
Ο… δανεικός τίτλος από το βιβλίο του όμως ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση και αφιερώνεται σε όλους τους Ελληνες που φροντίζουν να βγάζουν μπόλικη μιζέρια ακόμα και για το πιο πετυχημένο κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού.

Το μπάσκετ…

Εδώ που τα λέμε, το μπάσκετ είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό γι αυτή τη χώρα, μπορεί να κάνει θαύματα και εν μέσω κρίσης, μπορεί να πρωταγωνιστήσει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Οχι ότι όλα είναι ωραία και καλά, όχι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα ή πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν σε μεγάλο βαθμό. Αλλά δεν είναι και λίγο πράγμα, κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, να συζητάμε για τη διπλή συμμετοχή στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα. Και παρά το μειονέκτημα έδρας, κανείς να μην χάνει την ελπίδα για συμμετοχή ελληνικής ομάδας (ή και ελληνικών ομάδων) στο φάιναλ φορ στο Μιλάνο, τον Μάιο.
Ας το χαρούμε, λοιπόν, ας χαμογελάσουμε, ας γελάσουμε για χάρη του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Αρκετά άκουσαν κράξιμο, αμφισβητήθηκαν, βρέθηκαν στο στόχαστρο. Ας ετοιμαστούμε να απολαύσουμε τον πιο ωραίο μήνα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, τον Απρίλη. Με τα πλέι οφ να δίνουν πολλές αφορμές για εναλλαγές συναισθημάτων. Το Πάσχα θα είναι διαφορετικό, θα έχει πορτοκαλί χρώμα και όποιος αντέξει, θα κάνει το ταξίδι στο Μιλάνο. Κι αν δεν τα καταφέρει καμία ελληνική ομάδα, δεν πειράζει, η ζωή και το ελληνικό μπάσκκετ θα έχουν συνέχεια. Οπως έχουν συνέπεια. Κάθε χρόνο πρωταγωνιστούν… Η Ελλάδα θα έχει δύο ομάδες στα πλέι οφ, όσες και η Ισπανία, ενδεχομένως και η Ρωσία. Μία θα έχει το Ισραήλ και άλλη μία η Ιταλία… Οι Τούρκοι πιθανότατα θα μπουν με τη Γαλατά στα πλέι οφ, δηλαδή την ομάδα με το μικρότερο μπάτζετ απ” αυτές που συμμετείχαν στην διοργάνωση. Κι ας έχουν ρίξει για άλλη μια χρονιά του κόσμου τα λεφτά.
Πολλοί βέβαια θα σπεύσουν να πουν ότι για την Ελλάδα η συμμετοχή στα πλέι οφ είναι το… αυτονόητο. Και επιτυχία είναι μόνο η πρόκριση στο φάιναλ φορ ή η κατάκτηση της Ευρωλίγκα. Γιατί ο Ελληνας έχει γεννηθεί μόνο να είναι πρώτος, όλοι οι υπόλοιποι δεν υπάρχουν. Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, αυτά τα τεράστια μεγέθη, με τα μεγαλύτερα μπάτζετ από τις ελληνικές ομάδες, προφανώς δεν είναι τίποτα. Η ΤΣΣΚΑ με το επί 12 συνεχόμενα χρόνια μεγαλύτερο μπάτζετ στην Ευρωλίγκα και την τεράστια ιστορία, δεν μετράει. Ούτε η Μακάμπι, η ομάδα με το πιο μπασκετικό κοινό στην Ευρωλίγκα… Ούτε η Μιλάνο, που πρωταγωνιστούσε στο μπάσκετ, πολύ πριν ανακαλύψει το μπάσκετ η πλειοψηφία των Ελλήνων… Για να μην πούμε για τους Τούρκους πάλι, που έχουν κάνει τα πάντα για να κατακτήσουν την Ευρωλίγκα και έχουν να δώσουν το παρών σε φάιναλ φορ από το 2001 στο Παρίσι. Στη Σουπρολίγκα.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Χρειάζεται μόνο πίστη, προσπάθεια και ικανότητα. Οχι μόνο λεφτά. Οι δύο αιώνιοι πέρασαν παρέα στους «8″, αν και μέχρι πριν από δύο εβδομάδες όλα έδειχναν πως ένας από τους δύο θα μείνει έξω. Αν και πολλοί φοβόνταν πως και οι δύο θα αποκλειστούν. Το ματς στο ΣΕΦ έμοιαζε με τελικό πρόκρισης, τώρα θα είναι περισσότερο παιχνίδι γοήτρου, με ελάχιστο έπαθλο την κατάκτηση της 3ης θέσης. Κάτι που μικρή σημασία έχει, αφού δεν δίνει αβαντάζ έδρας. Και αντίπαλος θα είναι είτε η Ρεάλ, είτε η ΤΣΣΚΑ. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή… Οχι απαραίτητα για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, βέβαια…

Πηγή:  superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: