Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Άγγελος του σκότους ο Μουρίνιο!

Ο ένας και μοναδικός Αποδυτηριάκιας γράφει στον sportdog για τον αρχάγγελο του σατανά, τον βρυκόλακα της μπάλλας, τον πρόστυχο και αδίστακτο, Ζοσέ Μουρίνιο... Δεν το συζητάμε ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο είναι άνθρωπος με ικανότητες. Όχι, όμως, να τον πω και ταλαντούχο. Το παιδί του Διαβόλου, ο ταγμένος να υπηρετεί το σκοτάδι, ο αντίπαλος του φωτός, είναι μάγος, είναι δαίμονας, όχι ταλαντούχος, όχι χαρισματικός.
Στο ποδόσφαιρο υπάρχει χώρος να ξεχωρίσει ο κακός του έργου. Ο Μουρίνιο. Να πετύχει πολύ περισσότερα από τον εραστή του ποδοσφαίρου, αυτός ο εχθρός του. Ναι, ο προπονητής της Τσέλσυ σήμερα, ένα άτομο στην πραγματικότητα χωρίς πατρίδα, που δεν ανήκει σε κάποια σχολή ποδοσφαίρου, που δεν προέρχεται από τον κόσμο της μπάλλας, γεννήθηκε εξολοθρευτής. Άγγελος του κακού.
Το πρώτο στοιχείο που χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο είναι η ελευθερία. Το πνεύμα της επανάστασης. Αυτή είναι η υγεία, η αθωώτητα της μπάλλας με τους 22 ποδοσφαιριστές στο γήπεδο. Δεν τα ξέρει αυτά τα πράγματα ο Μουρίνιο, ένας καταραμένος, ακριβώς επειδή είναι διαβασμένος. Ξέρει τι πρέπει να κάνει για να πετύχει κι ας δολοφονεί, μπροστά στα μάτια της οικουμένης, το ποδόσφαιρο που αγιοποίησαν ο Πελέ και ο Κρόυφ, ο Πούσκας και ο Μαραντόνα.
Δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο ο Μουρίνιο. Λατρεύει αυτό που προσωπικά σχεδιάζει και καλεί τους παίκτες του να προσκυνήσουν το αντιποδόσφαιρο. Σε πείσμα της φανέλλας που φοράνε, ακόμα και μιας Ρεάλ, ομάδας που θρησκευτικά υπηρέτησε το καθαρό, το επιθετικό ποδόσφαιρο.
Είμαι ο Μουρίνιο και θα πάρω το τσάμπιονς ληγκ από την καλύτερη ομάδα του κόσμου, την Μπαρτσελώνα χωρίς να με χαλάει όταν κατουράω το ποδόσφαιρο με το κατενάτσιο, σε ψηφιακή έκδοση, της Ίντερ.
Είναι πρόστυχος. Αδίστακτος. Προκειμένου να εξασφαλίσει το 0-0 στην Μαδρίτη με την Ατλέτικο ο Μουρίνιο έγραψε το σύμπαν. Η Τσέλσυ βγήκε στο γήπεδο αρνούμενη να παίξει μπάλλα. Περιμένω απόψε το άλλο πρόσωπο του αρχάγγελου του σατανά, του βρυκόλακα της μπάλλας.

Η ΜΠΑΡΤΣΕΛΩΝΑ βοήθησε τη Ρεάλ να φτάσει στον τελικό, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr

Η Ρέαλ είναι στον τελικό με πανηγυρικό τρόπο. Τεσσάρα στο Μόναχο, εκεί όπου στο έμπα λυνόντουσαν τα γόνατα παικτών και οπαδών της.
Τι συνέβη; Ποιος "ευθύνεται" γι' αυτό το 0-4; Η επιβλητική Ρεάλ ή, η κάκιστη Μπάγερν; Όλα έπαιξαν το ρόλο τους. Η Ρεάλ έγινε ρεαλιστική. Ταπεινή και εκνευριστικά υποτακτική στο δικό της γήπεδο. Ενδεχομένως λόγω της απουσίας του Μπαίηλ ταυτοχρόνως με την ανετοιμότητα του Ρονάλντο.
Είπαμε. Η Ρέαλ πλέον διαθέτει ρεαλισμό. Και ένα επιπλέον στοιχείο. Ηταν δοκιμασμένη και ψημένη να αντιμετωπίζει την Μπαρτσελώνα. Πόσο μάλλον ένα κακέκτυπό της, όπως παρουσιάζεται η Μπάγερν τον τελευταίο καιρό. Με τον προπονητή που έφτιαξε την ασύλληπτη Μπάρτσα των προηγούμενων χρόνων, αλλά χωρίς Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα και καταλανικό DNA.
Αυτό είδαμε στους δυο αγώνες. Κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει το 0-4 του Μονάχου, όμως υπάρχουν λόγια και λόγοι να το εξηγήσεις.
Το δέκατο τρόπαιο της Ρέαλ είναι πιο κοντά και η Μπαρτσελώνα έχει μερίδιο. Χαίρετε.

Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: