Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Η αδυναμία, το…μαχαίρι και τα γκολ στα ντέρμπι!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος επιχειρεί να αναλύσει μέσα από το blog του στο gazzetta το χθεσινό ντέρμπι στο Καραϊσκάκη κι όχι μόνο. 
Κατ΄ αρχήν νομίζω ότι στο χθεσινό μου κομμάτι είχα φωτογραφήσει αρκετά σημεία, μου φαίνεται τα περισσότερα, του ντέρμπι κυπέλλου-κι εγώ επέμενα ότι ήταν ντέρμπι…
Είχα σταθεί στο καλό ξεκίνημα που κάνει η ΑΕΚ (έτσι προηγήθηκε), στο ερωτηματικό της για τις στημένες φάσεις (έτσι ισοφάρισε ο Ολυμπιακός), στο πόσο επικίνδυνος είναι πάντα κατά του Ολυμπιακού ο Αραβίδης (ο σκόρερ) και σας είχα προϊδεάσει για το εκτεταμένο ροτέϊσον του Περέϊρα και γενικά για «την βραδιά που δεν θα είναι εύκολη».
Για να είμαι ειλικρινής, πάντως, περίμενα καλύτερο τον Ολυμπιακό-η ΑΕΚ ήταν έτσι ακριβώς όπως την περίμενα. Όπως παίζει μία ομάδα με τη φανέλα της ΑΕΚ, και με ένα αξιόλογο ρόστερ (αλά Ξάνθης το είχα περιγράψει) σε ένα παιχνίδι, που το θεωρεί ως τον αγώνα της χρονιάς.
Το μεγάλο θέμα του Ολυμπιακού ήταν η αδυναμία του εκεί όπου με τον Περέϊρα είναι η δύναμή του: στον άξονα.
Στην άμυνα οι Σαντάνα και Σιόβας στο α΄ επιδόθηκαν σε ένα συναγωνισμό λαθών και κακών τοποθετήσεων…Στο β΄ ο Μιλιβόγεβιτς τουλάχιστον «στάθηκε» κι ο Σιόβας βελτιώθηκε, αλλά το έκανε το μεγάλο σφάλμα…
Στη μεσαία γραμμή οι Εντινγκά, Μιλιβόγεβιτς στο α΄ ήταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, ενώ οι Εντινγκά, Φορτούνης στο β΄ σε καλύτερο, αλλά όχι αρκετό επίπεδο…
Και μπροστά στο α΄ ο Φορτούνης είχε ιδέες, αλλά δεν έκανε τη διαφορά κι ο Διαμαντάκος ήταν εκτός αγώνα, ενώ στο β΄ ο Μήτρογλου (όντας τραυματίας) ήταν σα να μην έπαιζε κι ο Τσόρι στη μισή ώρα που μπήκε ήταν σε πολύ χαμηλές στροφές. Μοναδικός επικίνδυνος, όμως όχι και διακριθείς, στα 20 λεπτά που έπαιξε στο β΄ ήταν ο σκόρερ Διαμαντάκος…
Κατά τα άλλα, δεν είμαι καθόλου βέβαιος, για να μην πω ότι δεν το πιστεύω καν, ότι η κύρια εξήγηση για την εικόνα της ομάδας ήταν οι πολλές αλλαγές. Δεν έπαιξε με τον…Βούρο ο Ολυμπιακός. Ούτε καν με τον Μπουχαλάκη. Έχει να κάνει σίγουρα και με τις αλλαγές, αλλά πρωτίστως έχει να κάνει με το πώς μπήκε η μία ομάδα στο παιχνίδι (με το μαχαίρι στο στόμα) και το πώς μπήκε η άλλη (όχι, πάντως, για να παίξει ντέρμπι...).
Κι έχει να κάνει και με ένα γενικότερο πρόβλημα που έχει ο Ολυμπιακός φέτος στα ντέρμπι: η ομάδα δεν βάζει εύκολα γκολ. Για την ακρίβεια σκοράρει μόνο από στημένες φάσεις-όταν σκοράρει.
Με τον Παναθηναϊκό 1-0 με κεφαλιά του Αυλωνίτη από φάουλ του Τσόρι.
Με τον ΠΑΟΚ 1-2 με σουτ του Φουστέρ από κόρνερ του Τσόρι.
Με τον ΠΑΟΚ 0-0, με καλύτερη ευκαιρία του Μήτρογλου στο κόρνερ του Τσόρι.
Με την ΑΕΚ 1-1 με κεφαλιά του Διαμαντάκου σε φάουλ του Φορτούνη.
Θα μπορούσα να θυμηθώ κι ότι στο περσινό τελευταίο ντέρμπι, του κυπέλλου στην Τούμπα, η μεγάλη  φάση του Ολυμπιακού ήταν στο 90’ με το Μαρκάνο, σε κόρνερ.
Ασφαλώς και στα ντέρμπι μετράνε πολύ οι στημένες φάσεις κι η αξιοποίησή τους. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ολυμπιακός μόνο από εκεί βρίσκει λύσεις, σε μία σειρά τέτοιων αγώνων. Ίσως γιατί δεν καταφέρνει να δημιουργεί πολλές κλασικές ευκαιρίες για γκολ στο λεγόμενο open play.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν χάθηκε κι ο...κόσμος από αυτό το 1-1. Το άσχημο είναι ότι πήγαν 33.000 στο Καραϊσκάκη (παρεμπιπτόντως, σε ατμόσφαιρα ποδοσφαιρικού πολιτισμού) και έφυγαν «χαλασμένοι». Αλλά αυτά «γυρνάνε». Οι ευκαιρίες είναι μπροστά: Γιουρόπα Λιγκ, Λεωφόρος-πρωτάθλημα, ρεβάνς στο ΟΑΚΑ.
Απλά πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ακόμη δεν έχει κριθεί τίποτα. Κι οπωσδήποτε ούτε το πρωτάθλημα. Σε εντελώς άλλες…στροφές ο Ολυμπιακός μπορεί να πάει καλά σε όλα. Σε αυτές η, λίγο πιο πάνω στροφές, ο Ολυμπιακός μπορεί να τα χάσει όλα.

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: