ΤΣΣΚΑ: Τα απομεινάρια μιας ακόμη ήττας!!

Το gazzetta.gr έχει το ρεπορτάζ από τα αποδυτήρια της ΤΣΣΚΑ μετά το τέλος του δραματικού ημιτελικού με τον Ολυμπιακό. Ποια η εξήγηση για τα τρία μεγάλα σουτ του Σπανούλη, τι έγινε με τον Τζάκσον και γιατί ο Σπανούλης κατάφερε να ξεπεράσει κάθε μπασκετική λογική.

Η λέξη σοκ μπορεί να μη φτάνει για να περιγράψει την εικόνα έξω από τα αποδυτήρια της ΤΣΣΚΑ μισή ώρα μετά το τέλος του δραματικού ημιτελικού με τον Ολυμπιακό. Ο Βατούτιν να πηγαινοέρχεται και να μην πιστεύει αυτό που του συνέβη ξανά, ο Ιτούδης να μονολογεί «this is Final 4», θέλοντας να δείξει πως σε τέτοιου είδους διοργανώσεις όλα μπορούν να συμβούν και οι υπόλοιποι άνθρωποι της ΤΣΣΚΑ να αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουν για να ξεπεραστεί αυτή η «κατάρα» των τελευταίων χρόνων.
Η ΤΣΣΚΑ είχε κάνει όλη την ψυχολογική προετοιμασία για ένα τέτοιου είδους παιχνίδι και είναι ενδεικτικό πως οι πέντε τουλάχιστον προπονήσεις πριν από τον ημιτελικό ήταν σε καθεστώς... πανικού. Το προπονητικό τιμ προσπάθησε να προετοιμάσει την ομάδα του για ειδικές καταστάσεις, αλλά προφανώς άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Οι προπονήσεις αυτές έγιναν με ασφυκτική πίεση στα τελευταία λεπτά, με συνεχόμενα τάιμ - άουτ, συνθήκες τελικών δηλαδή, σαν κι αυτή που είχε να αντιμετωπίσει για πολλοστή φορά ο Ολυμπιακός απέναντι στην ΤΣΣΚΑ.
Οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως ένα πλάνο που πήγαινε ιδανικά επί 36 λεπτά, μετατράπηκε τελικά σε εφιάλτη. Αναλύοντας μία προς μία τις τελευταίες φάσεις του Σπανούλη, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως μόνο σε μία φάση η άμυνα θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Πρόκειται για τη φάση στο 1:58 πριν από το φινάλε, όταν ο Σπανούλης βγήκε από τριπλό σκριν και εκτέλεσε χωρίς άμυνα για να ακολουθήσει άμεσα ταιμ άουτ από τον Ιτούδη.
Τα άλλα δύο καλάθια του αρχηγού σημειώθηκαν με τους όρους που θα ήθελαν οι Ρώσοι. Τι σημαίνει αυτό; Το 66-63 έγινε με τον Σπανούλη να έχει μπροστά του έναν παίκτη με ύψος 2.07μ. και ο οποίος μάλιστα είχε καταφέρει να τον ακολουθήσει με τα πόδια και να απλώσει το χέρι του μπροστά στο πρόσωπό του. Το τελευταίο τρίποντο ήταν επίσης υπό ιδανικές αμυντικές συνθήκες, καθώς υπήρχαν τρεις παίκτες στη λεγόμενη «αδύναμη πλευρά», ο Ντε Κολό είχε στη σωστή απόσταση τον Σπανούλη και το τρίποντο ήταν απ' αυτά που κάθε άμυνα θα επιδίωκε να πάρει ο αντίπαλος.
Αυτά όλα βεβαίως κάνουν ακόμη μεγαλύτερο το κατόρθωμα του Kill Bill που πέτυχε τα δύο μεγάλα καλάθια όχι μέσα από την αμυντική ανισορροπία της ΤΣΣΚΑ, αλλά από το δικό του δολοφονικό ένστικτο που είναι βεβαίως ικανό να διαλύσει οποιαδήποτε αμυντική προσπάθεια. Και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό πως το κατάφερε, έχοντας σουτάρει νωρίτερα με 0/11 και κάνοντας την ΤΣΣΚΑ να πιστεύει πως είχε πετύχει στο 100% τον στόχο της.
Στον Ιτούδη ασκείται κριτική για τη χρησιμοποίηση του Τζάκσον σ' ένα μεγάλο κομμάτι της τελευταίας περιόδου. Ο Αμερικανός ήταν ο MVP της ΤΣΣΚΑ, ο άνθρωπος που κατέγραψε ρεκόρ με την αμυντική του επίδοση (7 κλεψίματα), αλλά ήταν ο ίδιος που ζήτησε αλλαγή για να πάρει ανάσες. Οταν μάλιστα κλήθηκε να επιστρέψει, ρώτησε του μήπως θα ήταν καλύτερο να μπει λίγο αργότερα για να είναι ακόμη πιο φρέσκος, αλλά ο Ιτούδης του απάντησε «όχι» και τον έριξε κατευθείαν στο παρκέ, βλέποντας την τρικυμία της ομάδας του ακόμη και στις επαναφορές.
Από 'κει και πέρα είναι σαφές πως δεν υπήρχε προπονητική εξήγηση για την κατάρρευση του τελευταίου τετραλέπτου. Ηταν σαφέστατη η προπονητική εντολή να μεταφερθεί η μπάλα κοντά στο καλάθι για να αξιοποιηθούν τα κορμιά της ΤΣΣΚΑ, εκμεταλλευόμενοι τα μις ματς, αλλά υπήρξαν δύο τουλάχιστον φορές που οι περιφερειακοί των Ρώσων δεν είχαν το κουράγιο και την υπομονή να περιμένουν τον Κάουν για να πάρει πιο σωστή θέση από τον αντίπαλό του.

*Πηγή: gazzetta.gr*