Η πολυαναμενόμενη από καιρό συνέντευξη του
Ζαγοράκη, έδωσε το έναυσμα για τις αλλαγές, που φαίνεται ότι έχουν
αποφασίσει να κάνουν στον Δικέφαλο. Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος.
Όπως παραδέχθηκε, τα νέα οικονομικά δεδομένα και οι απαιτήσεις της
ΟΥΕΦΑ, δεν επιτρέπουν πια, οποιαδήποτε παρέκκλιση από τον στόχο. Και
επειδή όλες οι ομάδες μας, λειτουργούσαν όπως το σύνολο της ελληνικής
κοινωνίας, με το «βλέπουμε αύριο τι θα κάνουμε», βρέθηκαν τώρα μπροστά
στον τοίχο. Το «αύριο» έφτασε και η προσαρμογή θα είναι πιο βίαιη, όπως
αυτή της ελληνικής οικονομίας. Και όταν χρειάζεται να κάνεις ριζικές
αλλαγές, απότομα, θα κάνεις και λάθη, αλλά και θα έχεις τριγμούς, πιο
έντονους, από οποιαδήποτε σταδιακή και ήπια μετατροπή.
Ο Ζαγόρ έκανε την αρχή, δίνοντας το σύνθημα. Είπε όμως τα μισά (σε ό,τι αφορά τον αγωνιστικό σχεδιασμό). Τώρα ο Βρύζας με τον Κωνσταντινίδη, πρέπει να συμπληρώσουν το παζλ, που θα παρουσιάσουν στον κόσμο του Δικεφάλου. Με πλήρη ειλικρίνεια, όσο και αν αυτό στενοχωρήσει κάποιους.
Μικρά ρόστερ και χαμηλά συμβόλαια, δεν μπορούν να διατηρήσουν ανταγωνιστικό, οποιοδήποτε σύνολο, πουθενά στον κόσμο. Καλή είναι η πρόθεση και η ευχή, όμως η πραγματικότητα είναι δεδομένη (δείτε το παράδειγμα της Μάντσεστερ Σίτυ, σε σχέση με τους υπόλοιπους στην Αγγλία και πείτε μου). Η αλλαγή αυτή κατεύθυνσης, και μάλιστα τόσο απότομα, όπως θα συμβεί στις ελληνικές ομάδες, θα χρειαστεί ένα στάδιο υπομονής και αποδοχής της κατάστασης, ώστε να ξαναμπεί το όχημα στον δρόμο. Θα απαιτηθεί ένα διάστημα ανοχής, ακόμη σε αποτυχίες, για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. Να φύγουν τα υψηλά συμβόλαια, να ενεργοποιηθούν πλήρως οι Ακαδημίες, να πάρουν εμπειρίες και παιχνίδια τα νέα παιδιά, να βρεθούν δυο-τρεις μόνο, πολύ ποιοτικοί ξένοι, που θα ανεβάζουν όλο το επίπεδο. Συνήθως τέτοια προγράμματα, απαιτούν μια διετία, κατά την οποία πρέπει να τηρηθεί αυστηρά το πλάνο. Χωρίς καμμία αλλαγή, είτε λόγω της απογοήτευσης και της αναμενόμενης πίεσης της εξέδρας, είτε λίγο αργότερα, όταν έρθουν τα πρώτα θετικά δείγματα, λόγω βιασύνης να επανέλθει σε υψηλές πτήσεις ο σύλλογος. Πισωγυρίσματα, όπως της εποχής Νικολαϊδη στην ΑΕΚ, με την έλευση της φουρνιάς του Ριβάλντο, θα κάνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Και από εκεί και πέρα, διαχείριση, σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς: παράγω και πουλάω, επενδύω τα κέρδη, ξαναπαράγω και ξαναπουλάω…
Η προίκα του ΠΑΟΚ, με τις εκπληκτικές δύο χρονιές του στα ευρωκύπελλα, αποτελούν «μαξιλαράκι», όπως είπε και ο πρόεδρος. Θα δίνουν την δυνατότητα για πιο βατές κληρώσεις, και συμμετοχές σε ομίλους, που θα φέρνουν κάποια έσοδα στα ταμεία της ΠΑΕ, για αυτό το μεσοδιάστημα προσαρμογής. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Επαναλαμβάνω ότι θα δοκιμαστεί στην πράξη, η διάθεση αυτή της διοίκησης και εάν θα έχει την στήριξη του κόσμου του.
Εφόσον στην επόμενη συνέντευξη, στο τέλος της εβδομάδας, τεθεί επί τάπητος και αναλυτικά το σχέδιο, με όλες τις παραμέτρους, που σας ανέλυσα, ο ΠΑΟΚ θα είναι ο πρώτος, που θα βρεθεί μια ανάσα από την οριστική αλλαγή σελίδας στην ιστορία του και στην δημιουργία ενός συνόλου με στέρεες βάσεις, που θα αποπνέει υγεία. Και αυτό γιατί, οι Ακαδημίες του, μοιάζουν να είναι αυτή την στιγμή, πολύ πιο μπροστά από τις αντίστοιχες άλλων ομάδων, επομένως υπάρχει η δεξαμενή για να βρεθούν οι επόμενοι Σταφυλίδηδες. Και μετά από την πάροδο του απαραίτητου χρόνου, που μπορεί να είναι ακόμη και μια 5ετία, να κοιτάξει και πάλι, όχι μόνο την έξοδο στα ευρωπαϊκά κύπελλα (που θα είναι μαζί με το Κύπελλο, η βασική επιδίωξη σε αυτό το μεσοδιάστημα), αλλά πλέον και τους εγχώριους τίτλους.
Και θα επαναλάβω, κάτι που σας έχω γράψει ξανά: αυτός ο δρόμος, που σας ανέλυσα, είναι η μόνη πιθανότητα για τους περισσότερους ελληνικούς συλλόγους, να επιβιώσουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Εκτός και αν βρίσκεται πάντα κάποιος, που θα βάζει το χέρι στην τσέπη (αν και εκεί χρειάζεται πολύ σωστή οικονομική διαχείριση, διότι το financial play της ΟΥΕΦΑ θα βάλει περιορισμούς και σε αυτό το ποδοσφαιρικό μοντέλο). Αλλά επειδή η Ελλάδα, δεν είναι ούτε premier league, ούτε primera (αν και εκεί βλέπετε, ότι σιγά-σιγά η ψαλίδα ανοίγει δραματικά), δεν βλέπω πόσοι τέτοιοι «καλοί άνθρωποι», θα βρεθούν και θα ξοδεύουν χρήματα δίχως φειδώ…και δίχως ανταποδοτικό όφελος.
Πηγή: pamesports.gr
Ο Ζαγόρ έκανε την αρχή, δίνοντας το σύνθημα. Είπε όμως τα μισά (σε ό,τι αφορά τον αγωνιστικό σχεδιασμό). Τώρα ο Βρύζας με τον Κωνσταντινίδη, πρέπει να συμπληρώσουν το παζλ, που θα παρουσιάσουν στον κόσμο του Δικεφάλου. Με πλήρη ειλικρίνεια, όσο και αν αυτό στενοχωρήσει κάποιους.
Μικρά ρόστερ και χαμηλά συμβόλαια, δεν μπορούν να διατηρήσουν ανταγωνιστικό, οποιοδήποτε σύνολο, πουθενά στον κόσμο. Καλή είναι η πρόθεση και η ευχή, όμως η πραγματικότητα είναι δεδομένη (δείτε το παράδειγμα της Μάντσεστερ Σίτυ, σε σχέση με τους υπόλοιπους στην Αγγλία και πείτε μου). Η αλλαγή αυτή κατεύθυνσης, και μάλιστα τόσο απότομα, όπως θα συμβεί στις ελληνικές ομάδες, θα χρειαστεί ένα στάδιο υπομονής και αποδοχής της κατάστασης, ώστε να ξαναμπεί το όχημα στον δρόμο. Θα απαιτηθεί ένα διάστημα ανοχής, ακόμη σε αποτυχίες, για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές. Να φύγουν τα υψηλά συμβόλαια, να ενεργοποιηθούν πλήρως οι Ακαδημίες, να πάρουν εμπειρίες και παιχνίδια τα νέα παιδιά, να βρεθούν δυο-τρεις μόνο, πολύ ποιοτικοί ξένοι, που θα ανεβάζουν όλο το επίπεδο. Συνήθως τέτοια προγράμματα, απαιτούν μια διετία, κατά την οποία πρέπει να τηρηθεί αυστηρά το πλάνο. Χωρίς καμμία αλλαγή, είτε λόγω της απογοήτευσης και της αναμενόμενης πίεσης της εξέδρας, είτε λίγο αργότερα, όταν έρθουν τα πρώτα θετικά δείγματα, λόγω βιασύνης να επανέλθει σε υψηλές πτήσεις ο σύλλογος. Πισωγυρίσματα, όπως της εποχής Νικολαϊδη στην ΑΕΚ, με την έλευση της φουρνιάς του Ριβάλντο, θα κάνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Και από εκεί και πέρα, διαχείριση, σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς: παράγω και πουλάω, επενδύω τα κέρδη, ξαναπαράγω και ξαναπουλάω…
Η προίκα του ΠΑΟΚ, με τις εκπληκτικές δύο χρονιές του στα ευρωκύπελλα, αποτελούν «μαξιλαράκι», όπως είπε και ο πρόεδρος. Θα δίνουν την δυνατότητα για πιο βατές κληρώσεις, και συμμετοχές σε ομίλους, που θα φέρνουν κάποια έσοδα στα ταμεία της ΠΑΕ, για αυτό το μεσοδιάστημα προσαρμογής. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Επαναλαμβάνω ότι θα δοκιμαστεί στην πράξη, η διάθεση αυτή της διοίκησης και εάν θα έχει την στήριξη του κόσμου του.
Εφόσον στην επόμενη συνέντευξη, στο τέλος της εβδομάδας, τεθεί επί τάπητος και αναλυτικά το σχέδιο, με όλες τις παραμέτρους, που σας ανέλυσα, ο ΠΑΟΚ θα είναι ο πρώτος, που θα βρεθεί μια ανάσα από την οριστική αλλαγή σελίδας στην ιστορία του και στην δημιουργία ενός συνόλου με στέρεες βάσεις, που θα αποπνέει υγεία. Και αυτό γιατί, οι Ακαδημίες του, μοιάζουν να είναι αυτή την στιγμή, πολύ πιο μπροστά από τις αντίστοιχες άλλων ομάδων, επομένως υπάρχει η δεξαμενή για να βρεθούν οι επόμενοι Σταφυλίδηδες. Και μετά από την πάροδο του απαραίτητου χρόνου, που μπορεί να είναι ακόμη και μια 5ετία, να κοιτάξει και πάλι, όχι μόνο την έξοδο στα ευρωπαϊκά κύπελλα (που θα είναι μαζί με το Κύπελλο, η βασική επιδίωξη σε αυτό το μεσοδιάστημα), αλλά πλέον και τους εγχώριους τίτλους.
Και θα επαναλάβω, κάτι που σας έχω γράψει ξανά: αυτός ο δρόμος, που σας ανέλυσα, είναι η μόνη πιθανότητα για τους περισσότερους ελληνικούς συλλόγους, να επιβιώσουν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Εκτός και αν βρίσκεται πάντα κάποιος, που θα βάζει το χέρι στην τσέπη (αν και εκεί χρειάζεται πολύ σωστή οικονομική διαχείριση, διότι το financial play της ΟΥΕΦΑ θα βάλει περιορισμούς και σε αυτό το ποδοσφαιρικό μοντέλο). Αλλά επειδή η Ελλάδα, δεν είναι ούτε premier league, ούτε primera (αν και εκεί βλέπετε, ότι σιγά-σιγά η ψαλίδα ανοίγει δραματικά), δεν βλέπω πόσοι τέτοιοι «καλοί άνθρωποι», θα βρεθούν και θα ξοδεύουν χρήματα δίχως φειδώ…και δίχως ανταποδοτικό όφελος.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου