Νίκη
Ολο το πράγμα είχε στρωθεί για τις δύο πρωταγωνίστριες του clasico με τρόπο εξαιρετικό. Ακόμα και η νίκη της Ρεάλ στο απόρθητο δύο χρόνια «Καμπ Νόου» της Μπαρτσελόνα ήταν αποτέλεσμα εξαιρετικό εν όψει του τελικού του Μονάχου. Ο Μουρίνιο είχε παγιδέψει την Μπάρτσα έπειτα από δύο χρόνια ασταμάτητων αποτυχιών, αλλά όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η μεγάλη νίκη οδηγεί σε μεγάλη αναμονή για το επόμενο ραντεβού και το επόμενο ραντεβού έπρεπε να είναι στο Μόναχο. Σήμερα θα συζητούσαμε αν η Ρεάλ μπορεί να επαναλάβει το ματς που έκανε στο «Καμπ Νόου», θα ψάχναμε να βρούμε σε τι θα διαφοροποιηθεί η ενδεκάδα ή η στρατηγική του Γκουαρντιόλα, θα περιμέναμε ένα ματς μεταξύ δύο ισοδύναμων πλέον αντιπάλων, που συμβαίνει να είναι και οι καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Και μετά ήρθαν οι δύο αποκλεισμοί και ο κόσμος, έτσι όπως τον ξέραμε, κατέρρευσε.
Λάμψη
Αν η Μπαρτσελόνα δεν είχε αποκλειστεί, δεν θα γινόταν καμιά συζήτηση για αντικατάσταση του Γκουαρντιόλα –όλα θα ήταν διαφορετικά. Η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Ρεάλ θα έδινε στο αυριανό νέο τους ραντεβού ακόμα μεγαλύτερη λάμψη: η «Βασίλισσα» θα κατέβαινε στο Μόναχο ως πρωταθλήτρια Ισπανίας, για να παίξει με την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο Μουρίνιο θα έβαζε υποψηφιότητα για να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ με τρίτη διαφορετική ομάδα κι ο Πεπ θα πάλευε για να κάνει το repeat, που έχει να γίνει στην ιστορία του θεσμού από τον καιρό που στη Μίλαν έπαιζαν οι Ολλανδοί και προπονητής ήταν ο Αρίγκο Σάκι. Οποιο κι αν ήταν το τελικό αποτέλεσμα, θα είχαμε τη βεβαιότητα ότι θα ζούσαμε μια σπάνια στιγμή ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Σταρ
Θα πλήθαιναν επίσης οι συζητήσεις για τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τις απίστευτες χρονιές που έκαναν και οι δύο. Ο πρώτος θα κατέβαινε στο γήπεδο με τον τίτλο του μεγαλύτερου γκολτζή του κόσμου κι ο άλλος, με φρέσκα τα γαλόνια της κατάκτησης του πρωταθλήματος με δικό του γκολ στο «Καμπ Νόου», θα υποσχόταν ότι θα περάσει στην ιστορία ως ο δήμιος της Μπάρτσα. Θα ξοδεύονταν ώρες τηλεοπτικών εκπομπών και χιλιάδες λέξεις για να εξηγηθεί το πώς οι δύο σταρ μπορεί να ακυρωθούν ή να καταπλήξουν. Ο νικητής της βραδιάς θα ήταν ο κορυφαίος της χρονιάς, θα έπαιρνε τη «Χρυσή Μπάλα» σπίτι του από τώρα, χωρίς καν να περιμένει τις ψηφοφορίες του Δεκεμβρίου. Και οι ανυπόμονοι θα άρχιζαν να τον συγκρίνουν με τους καλύτερους του αιώνα, αφού θα ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής του ντέρμπι του αιώνα.
Αλέκα
Θα ήταν όλα διαφορετικά, αν υπήρχαν η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα. Οι εφημερίδες θα έγραφαν ότι δύο αριστοκράτισσες του ευρωπαϊκού Νότου πάνε στο Μόναχο για να δείξουν στη Μέρκελ πως Ευρώπη δεν είναι μόνο η Γερμανία. Η Αλέκα Παπαρήγα δεν θα παρομοίαζε το ΚΚΕ με την Μπάγερν Μονάχου και ίσως τα ποσοστά της στις εκλογές να ήταν καλύτερα. Κυρίως θα ξεσάλωναν οι συνωμοσιολόγοι που προέβλεπαν ότι ο τελικός θα είναι το Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης, γιατί το θέλει η ΟΥΕΦΑ και οι χορηγοί της και φυσικά οι τηλεοράσεις που πληρώνουν: ποια ωραιότερη απόδειξη ότι όλα είναι στημένα;
Ακρη
Πάω στο Μόναχο να δω τον τελικό μαζί με χιλιάδες άλλους που θα ανησυχούν για την Τσέλσι και την Μπάγερν, αλλά και έχοντας αφήσει στην άκρη κάποια εκατομμύρια που θα προτιμούσαν να δουν την Μπάρτσα εναντίον της Ρεάλ. Ο τελικός θα είναι ένα ματς ανάμεσα σε δύο πεισματάρες ομάδες που θα κάνουν ό,τι μπορούν. Στο τέλος του θα έχουμε μια νέα «βασίλισσα» της Ευρώπης: η Μπάγερν έχει πάνω από δέκα χρόνια να κάτσει στον θρόνο και η Τσέλσι δεν το έχει καταφέρει ποτέ. Ομως η φαντασίωση του εξαιρετικού clasico που περιμέναμε πέθανε στους ημιτελικούς: ένα ποδόσφαιρο χωρίς φαντασιώσεις είναι φτωχό ακόμα κι όταν έχει δίκαιους νικητές.
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου