Αν σε κάποιον έλεγαν πριν περίπου έναν μήνα ότι το ζευγάρι του φετινού
τελικού Champions League θα ήταν Μπάγερν-Τσέλσι, μόνο αν ήταν οπαδός
μίας εκ των δύο δεν θα ξενέρωνε. Με Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα να
είναι πιο κοντά από ποτέ σε μία κόντρα-όνειρο, ακόμα και όσοι είχαν
κουραστεί από το τσουνάμι των clasico τα τελευταία δύο χρόνια, θα
υποστήριζαν τους Ισπανούς γίγαντες για να δουν την τιτανομαχία στα
αστέρια.
Αυτό είναι και το γεγονός που κάνει τον τελικό του Μονάχου ιδιαίτερο. Μπάγερν και Τσέλσι δούλεψαν τόσο πολύ σε δύο αγώνες για να πετάξουν έξω τα ακλόνητα φαβορί και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχουν πολύ πιο εύκολο έργο απ' ότι είχαν στα ημιτελικά, ακόμα και αν το τελευταίο βήμα είναι πάντα το πιο δύσκολο. Αμφότερες έχουν πλέον τη δυνατότητα να μετατρέψουν μία εντελώς αποτυχημένη σεζόν σε μία χρονιά που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας τους.
Οι Βαυαροί, σε ένα ιστορικό ραντεβού στο σπίτι τους, έχουν την ευκαιρία να επαναφέρουν στη συνείδηση του κόσμου το πόσο τεράστιος σύλλογος είναι. Με τον τελικό Νο9 στη μεγάλη ιστορία τους θέλουν να κρατήσουν στο Μόναχο το τρόπαιο, που θα είναι το 5ο και θα τους βάλει στο πολύ κλειστό κλαμπ αυτών που έχουν περισσότερα από τέσσερα μαζί με τις Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν και Λίβερπουλ. Αυτό το βράδυ τα φώτα δεν θα είναι ούτε στον Μέσι ούτε στον Κριστιάνο. Εκεί θα είναι για την Μπάγερν οι Ρόμπεν και Ριμπερί, ένα εκπληκτικό δίδυμο -από τα κορυφαία που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια- που μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια κάθε ομάδα και να τρομοκρατήσουν κάθε άμυνα.
Στο πάρτι του Alianz Arena όμως δεν θα υπάρχουν μόνο Βαυαροί. Η Τσέλσι κάθε άλλο παρά τυχαία δεν βρέθηκε στον τελικό, αφού ήταν αυτή που πήρε το στέμμα της Μπαρτσελόνα χωρίς να γνωρίσει ήττα σε δύο αναμετρήσεις και έφερε πιο κοντά το απωθημένο του Αμπράμοβιτς, σε μία σεζόν που φάνηκε να τελειώνει πριν τα Χριστούγεννα. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο παρελθόν έφεραν έναν τελικό σε μία «ανύποπτη» χρονιά με παίκτες όπως οι Ντρογκμπά και Λάμπαρντ να έχουν ίσως μία τελευταία ελπίδα να σηκώσουν την μεγαλύτερη κούπα.
Η Τσέλσι παίζει ουσιαστικά την εισόδό της στην ιστορία της διοργάνωσης, θέλει τον πρώτο της τίτλο, που θα την κάνει την 5η αγγλική ομάδα που θα τον έχει κατακτήσει μετά τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Νότιγχαμ Φόρεστ και Αστον Βίλα. Χάρη στους Μπλε, το Λονδίνο μπορεί να σβήσει το ονομά του από τη λίστα με τις πέντε μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης (Παρίσι, Ρώμη, Βερολίνο, Μόσχα) που δεν έχουν Champions League.
Παρότι αμφότερες απέκλεισαν τα φαβορί, έφτασαν ως εδώ από διαφορετικό δρόμο. Η Μπάγερν πάνω απ' όλα σαν σύνολο, με παιχνίδι κατοχής και ταλέντο να ξεχειλίζει, ενώ η Τσέλσι με ultra ιταλική άμυνα, αντεπιθέσεις αλλά και τις μεγάλες προσωπικότητες που διαθέτει να καθαρίζουν αγώνες με ένα άγγιγμα. Δεδομένων των απουσιών, σημαντικό ρόλο στον τελικό θα παίξει η συνεργασία Σβαϊνστάιγκερ-Κρόος στον άξονα, ο ρόλος του «δεκαριού» Μίλερ, η αμυντική γραμμή της Τσέλσι, ο παράγοντας Ντρογκμπά και το πως θα αντιμετωπίσουν οι Μπλε το «φόρτωμα» στις πτέρυγες από την Μπάγερν.
Προσωπικά, θέλω να το πάρει η Τσέλσι γι' αυτόν τον παικτάρα τον Τόρες. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι που έχουν δώσει τα πάντα για τη φανέλα των Μπλε όπως οι Τσεχ, Τέρι, Κόουλ, Λάμπαρντ και Ντρογκμπά, όμως ο Ισπανός έχει περάσει πολύ δύσκολο 1,5 χρόνο μετά την μεταγραφή, την κατάρα των οπαδών της Λίβερπουλ και την γκαντεμιά που τον κυνηγάει. Εδωσε την ασίστ στην Μπενφίκα, τελείωσε τον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα και ανεβαίνει. Από τους τέσσερις τελικούς που έχει παίξει στην καριέρα του (Euro 2008, Mundial 2010, Euro u-16, Euro u-19) στους τρεις έχει σκοράρει, ίσως στο Μόναχο η τύχη του γυρίσει μία και καλή...
Αυτό είναι και το γεγονός που κάνει τον τελικό του Μονάχου ιδιαίτερο. Μπάγερν και Τσέλσι δούλεψαν τόσο πολύ σε δύο αγώνες για να πετάξουν έξω τα ακλόνητα φαβορί και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχουν πολύ πιο εύκολο έργο απ' ότι είχαν στα ημιτελικά, ακόμα και αν το τελευταίο βήμα είναι πάντα το πιο δύσκολο. Αμφότερες έχουν πλέον τη δυνατότητα να μετατρέψουν μία εντελώς αποτυχημένη σεζόν σε μία χρονιά που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στα βιβλία της ιστορίας τους.
Οι Βαυαροί, σε ένα ιστορικό ραντεβού στο σπίτι τους, έχουν την ευκαιρία να επαναφέρουν στη συνείδηση του κόσμου το πόσο τεράστιος σύλλογος είναι. Με τον τελικό Νο9 στη μεγάλη ιστορία τους θέλουν να κρατήσουν στο Μόναχο το τρόπαιο, που θα είναι το 5ο και θα τους βάλει στο πολύ κλειστό κλαμπ αυτών που έχουν περισσότερα από τέσσερα μαζί με τις Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν και Λίβερπουλ. Αυτό το βράδυ τα φώτα δεν θα είναι ούτε στον Μέσι ούτε στον Κριστιάνο. Εκεί θα είναι για την Μπάγερν οι Ρόμπεν και Ριμπερί, ένα εκπληκτικό δίδυμο -από τα κορυφαία που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια- που μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια κάθε ομάδα και να τρομοκρατήσουν κάθε άμυνα.
Στο πάρτι του Alianz Arena όμως δεν θα υπάρχουν μόνο Βαυαροί. Η Τσέλσι κάθε άλλο παρά τυχαία δεν βρέθηκε στον τελικό, αφού ήταν αυτή που πήρε το στέμμα της Μπαρτσελόνα χωρίς να γνωρίσει ήττα σε δύο αναμετρήσεις και έφερε πιο κοντά το απωθημένο του Αμπράμοβιτς, σε μία σεζόν που φάνηκε να τελειώνει πριν τα Χριστούγεννα. Τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο παρελθόν έφεραν έναν τελικό σε μία «ανύποπτη» χρονιά με παίκτες όπως οι Ντρογκμπά και Λάμπαρντ να έχουν ίσως μία τελευταία ελπίδα να σηκώσουν την μεγαλύτερη κούπα.
Η Τσέλσι παίζει ουσιαστικά την εισόδό της στην ιστορία της διοργάνωσης, θέλει τον πρώτο της τίτλο, που θα την κάνει την 5η αγγλική ομάδα που θα τον έχει κατακτήσει μετά τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Νότιγχαμ Φόρεστ και Αστον Βίλα. Χάρη στους Μπλε, το Λονδίνο μπορεί να σβήσει το ονομά του από τη λίστα με τις πέντε μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης (Παρίσι, Ρώμη, Βερολίνο, Μόσχα) που δεν έχουν Champions League.
Παρότι αμφότερες απέκλεισαν τα φαβορί, έφτασαν ως εδώ από διαφορετικό δρόμο. Η Μπάγερν πάνω απ' όλα σαν σύνολο, με παιχνίδι κατοχής και ταλέντο να ξεχειλίζει, ενώ η Τσέλσι με ultra ιταλική άμυνα, αντεπιθέσεις αλλά και τις μεγάλες προσωπικότητες που διαθέτει να καθαρίζουν αγώνες με ένα άγγιγμα. Δεδομένων των απουσιών, σημαντικό ρόλο στον τελικό θα παίξει η συνεργασία Σβαϊνστάιγκερ-Κρόος στον άξονα, ο ρόλος του «δεκαριού» Μίλερ, η αμυντική γραμμή της Τσέλσι, ο παράγοντας Ντρογκμπά και το πως θα αντιμετωπίσουν οι Μπλε το «φόρτωμα» στις πτέρυγες από την Μπάγερν.
Προσωπικά, θέλω να το πάρει η Τσέλσι γι' αυτόν τον παικτάρα τον Τόρες. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι που έχουν δώσει τα πάντα για τη φανέλα των Μπλε όπως οι Τσεχ, Τέρι, Κόουλ, Λάμπαρντ και Ντρογκμπά, όμως ο Ισπανός έχει περάσει πολύ δύσκολο 1,5 χρόνο μετά την μεταγραφή, την κατάρα των οπαδών της Λίβερπουλ και την γκαντεμιά που τον κυνηγάει. Εδωσε την ασίστ στην Μπενφίκα, τελείωσε τον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα και ανεβαίνει. Από τους τέσσερις τελικούς που έχει παίξει στην καριέρα του (Euro 2008, Mundial 2010, Euro u-16, Euro u-19) στους τρεις έχει σκοράρει, ίσως στο Μόναχο η τύχη του γυρίσει μία και καλή...
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου