Στο ξεκίνημα της ένατης μέρας της πολύκροτης δίκης, ο πρόεδρος του δικαστηρίου ανέγνωσε μέσα από τη δικογραφία δύο ψυχιατρικές γνωματεύσεις για την προσωπικότητα, τη νοημοσύνη και την ψυχική-πνευματική κατάσταση του κατηγορούμενου, Βασίλη Ρουμπέτη, εκ των οποίων η μία δεν είχε περιέλθει σε γνώση των δικηγόρων και των δύο πλευρών.
Η δικηγόρος του Βασίλη Ρουμπέτη, Ιωάννα Κούρτοβικ, αντέδρασε έντονα και ζήτησε να μην ληφθούν υπόψη: «Απαραδέκτως διαβάστηκαν αυτές οι γνωματεύσεις κύριε πρόεδρε. Δεν είναι αναγνωστέα έγγραφα. Κακώς διαβάστηκαν. Στον πραγματογνώμονα θα έπρεπε να ασκηθεί αγωγή για προσβολή προσωπικότητας. Δημιουργούνται εντυπώσεις. Είναι προσωπικά δεδομένα και δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη. Εδώ δεν δικάζουμε το IQ του κατηγορούμενου».
Η πολιτική αγωγή δια του Θέμη Σοφού, απάντησε: «Δεν νοείται να υπάρχουν αντιρρήσεις. Το αν ο Ρουμπέτης είναι πνευματικά διαταραγμένος εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Ο χαρακτηρισμός του ως πρόσωπο επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, αυτοκαταστροφικό και ετεροκαταστροφικό, πρέπει να ληφθεί υπόψη».
Να σημειωθεί ότι το αίτημα της Ιωάννας Κούρτοβικ απορρίφθηκε και οι ψυχιατρικές γνωματεύσεις θα ληφθούν υπόψη.
Ακολούθως, ξεκίνησαν οι απολογίες των κατηγορούμενων, με πρώτο το Νίκο Βαγιόπουλο, ο οποίος πρωτόδικα έχει καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία:
«Ξεκινήσαμε από το Καραϊσκάκη τρικάβαλο και στο Καλλιμάρμαρο ανέβηκα σε ένα άλλο μηχανάκι και φύγαμε για να πάμε στο βόλεϊ. Ήμασταν 250 μηχανάκια. Κράνος δεν μπορώ να φορέσω γιατί έχω ένα αιμάτωμα στο κεφάλι από παλιό ατύχημα. Αφήσαμε τα μηχανάκια στο Τζάμπο, στη Λεωφόρο Λαυρίου. Εκεί με σταμάτησε ένας και μου έδωσε ένα καπνογόνο. Εγώ το έδωσα σε αυτόν που είχε το μηχανάκι γιατί εγώ τα φοβάμαι αυτά.
Είδα καπνούς και φασαρία. Έτρεχε κόσμος και φώναζαν “βάζελοι, βάζελοι”! Εγώ έμεινα εκεί που ήμουν και κρύφτηκα γιατί φοβήθηκα. Οι Ολυμπιακοί έσπαγαν μάρμαρα και ένα εκσφενδονίστηκε και με βρήκε στο πόδι. Κρύφτηκα και περίμενα, φοβήθηκα για τη ζωή μου. Εγώ στον αγώνα ήθελα να πάω. Δεν είμαι άτομο που μπλέκεται σε φασαρίες.
Ποτέ δεν είδα τον Φιλόπουλο ή κάποιον άλλον πεσμένο. Γενικά δεν είδα άνθρωπο να χτυπάει άνθρωπο. Όταν άκουσα αργότερα ότι υπήρχε νεκρός, νόμιζα ότι ήταν ο Διδυμιώτης που τον είδα να τον χτυπάει το αυτοκίνητο.
Τον Βασιλάτο τον ήξερα από τον σύνδεσμο. Δεν μου είπε ποτέ τίποτα. Ανέφερε το όνομα μου στην αστυνομία απλώς επειδή με είδε εκεί. Και είπε για το μαχαίρι επειδή τον πίεζαν ότι θα τα φορτωθεί αυτός. Και ο Κουρατζής ανέφερε το όνομα μου γιατί τον πίεζαν και τον απειλούσαν. Ήταν λάθος μου που στη ΓΑΔΑ είπα ότι πήγα στο γήπεδο με τον Βασιλάτο και τον Κουρατζή. Με απειλούσαν και μένα ότι θα πάω φυλακή αν δεν πω ονόματα.
Εκτός από το καπνογόνο δεν έπιασα ποτέ άλλο αντικείμενο. Κάποιοι με είδαν και κατέθεσαν ότι κράταγα κάτι που γυάλιζε, δηλαδή μαχαίρι.
Από το τρίτο νεκροταφείο περνάω κάθε μέρα για να κόψω δρόμο. Ποτέ δεν πέρασα από εκεί και χλεύασα την οικογένεια του Φιλόπουλου, όπως με κατηγορούνε. Είναι ενάντια στις αρχές μου κάτι τέτοιο. Τους ζητώ συγνώμη αν τους ενόχλησε τότε η παρουσία μου.
Ουδέποτε έχω εμπλακεί σε επεισόδια. Κατηγορούμαι άδικα».
Στη συνέχεια, απολογήθηκε ο Βασίλης Ρουμπέτης που έχει αθωωθεί πρωτοδίκως, αλλά άσκησε έφεση σε βάρος του ο εισαγγελέας του πρώτου βαθμού:
«Δεν πήγα ποτέ στην Παιανία. Δεν ήμουν εκεί. Εκείνη την ώρα δούλευα με το ταξί.
Δεν τον γνώριζα τον Φιλόπουλο, ούτε στα ψυγεία Ευρώπη που δούλευε και εκείνος.
Γενικά πήγαινα στο γήπεδο. Με ήξερε ο κόσμος. Είπαν πολλά ονόματα, όχι μόνο το δικό μου. Τον Βασιλάτο που κατέθεσε το όνομα μου, δεν τον ξέρω. Δεκαοκτώ χρονών παιδιά ήταν.
Μικρός εγώ ήμουν Παναθηναϊκός, λόγω του πατέρα μου. Μετά, λόγω Νίκαιας και λόγω των τίτλων που έπαιρνε ο Ολυμπιακός, έγινα Ολυμπιακός.
Έχω υπηρετήσει εθελοντικά στα αλεξίπτωτα. Στον γήπεδο με φωνάζουν “Ράμπο” γιατί μικρό με είχε ντύσει η μάνα μου στις απόκριες.
Ναι, ήμουν ζωηρός. Είχα κατεβάσει μια φορά ένα πανό του Παναθηναϊκού.
Δεν ισχύει πως καυχιόμουν ότι εγώ σκότωσα τον Φιλόπουλο. Δεν ξέρω ποιοι το έβγαλαν αυτό. Πρόκειται για κουτσομπολιά. Το είπε και ο οπαδός του Παναθηναϊκού, ο Γ.Η. που ήρθε εδώ».
Τρίτος στη σειρά, ο Χρήστος Σακάτης, ο οποίος εκτίει ισόβια κάθειρξη για φυσική αυτουργία στην ανθρωποκτονία:
«Έπεσα στα ναρκωτικά από το γυμνάσιο. Έπινα χάπια, σιρόπια, χασίσι. Το 1987 έκανα την πρώτη ένεση. Από τότε ξέφυγε η κατάσταση, έχασα την πορεία μου. Τώρα στη φυλακή κάνω σοβαρή αγωγή. Παίρνω και ψυχοφάρμακα και υπνωτικά. Δραστηριοποιούμαι και με διάφορα μέσα στη φυλακή. Παλαιότερα είχα φάει άλλα τέσσερα χρόνια για 7 γραμμάρια ηρωίνη.
Από το 2000 και μετά είχα κόψει το γήπεδο. Μέχρι τότε ήμουν και στον σύνδεσμο, στα Λιόσια.
Εγώ δεν ήμουν στην Παιανία. Δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω τότε. Τη μεθαδόνη μου τη φέρνανε στο σπίτι. Ήμουν με το ενάμισι πόδι στον τάφο. Αν δεν έμπαινα στη φυλακή, σήμερα δεν θα ήμουν εδώ. Το πόδι μου είχε ανοιχτή πληγή από τις ενέσεις, επειδή στα χέρια δεν είχα πια φλέβες. Μου είχαν πει ότι θα μου το κόψουν το πόδι. Και να ήθελα, λοιπόν, να πάω στην Παιανία, δεν μπορούσα. Σαν ζόμπι ήμουν εκείνη την ημέρα.
Έχω κλέψει, έχω κάνει διάφορα για τα οποία έχω μετανιώσει, αλλά ποτέ δεν έχω σηκώσει χέρι στη μάνα μου και τον πατέρα μου. Ζήτησα τότε από τη μάνα μου εκατό ευρώ για να πάρω 5 γραμμάρια. Της είπα ότι τα θέλω για δικηγόρο, γιατί έχω μπλέξει στα επεισόδια της Παιανίας. Αυτό το επιβεβαιώνω. Τους έχω πει πολλές φορές ψέματα για να αποσπάσω χρήματα. Τη φράση “δεν τον σκότωσα εγώ, εγώ του έριξα μόνο μία. Ήταν κι άλλοι” που μου αποδίδεται, δεν την είπα ποτέ στη μάνα μου.
Δεν ήμουν εκεί. Δεν γνωρίζω τον Ψυκάκο και δεν έχω πει ότι τον είδα πάνω απ’ το νεκρό (σ.σ. αυτό αναφέρεται στο απολογητικό υπόμνημα του Ψυκάκου, όπου λέει ότι τα παραπάνω τα υποστηρίζει ο Σακάτης στην μαρτυρική του κατάθεση η οποία ως γνωστόν δεν λαμβάνεται υπόψη. Επίσης, και ο Ρουμπέτης στο απολογητικό του υπόμνημα επικαλείται τη μαρτυρία Πανταζή ότι “πρώτος τον χτύπησε στο κεφάλι με μπετόβεργα ένας Έλληνας που είναι τοξικομανής”)».
Τελευταίος, απολογήθηκε ο Βασίλης Ψυκάκος, ο οποίος πρωτόδικα έχει καταδικαστεί σε δεκαετή κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία:
«Όταν ξεκίνησαν τα επεισόδια, φοβήθηκα. Δεν ήξερα από πού να φύγω. Κρύφτηκα σε μια πολυκατοικία. Όταν τα επεισόδια σταμάτησαν, κάποιος φώναξε για ένα παιδί που ήταν πεσμένο κάτω. Το παιδί ζούσε. Το λάθος μου ήταν ότι δεν έφυγα. Πήρα ένα ξύλο από κάτω για να τον προστατεύσω. Έδιωχνα τον κόσμο που πλησίαζε. Και κάποιοι που έβριζαν τους έδιωξα, όπως και κάποιον που ήρθε με ξύλο να τον χτυπήσει. Είναι αυτός που φαίνεται στη φωτογραφία, στο καρέ από το βίντεο.
Τη φράση “έτσι γα..νε τα μανιατάκια” την είπα εννοώντας ότι οι Μανιάτες δεν ξηγιούνται έτσι. Ότι δεν βαράνε κάποιον που είναι πεσμένος και ψυχορραγεί. Ίσως να ήταν λάθος η έκφραση μου, αλλά εγώ αυτό εννοούσα. Στη συνέχεια λέω "μην τον πειράξει κανείς". Η φράση “μωρή π….να, ήθελες και μαγκιές”, εντάσσεται στο ίδιο ύφος, το έλεγα σε αυτόν που είναι δίπλα μου στη φωτογραφία για να τον διώξω.
Δεν ξέρω ποιος τον χτύπησε. Αν τον ήξερα, θα το είχα πει στην οικογένεια και δεν θα τραβιόμουν εγώ για να φάω δέκα χρόνια. Θα τον είχα πιάσει εγώ από τα μαλλιά και θα τον είχα φέρει εγώ.
Τριάντα πέντε χρόνια πάω στα γήπεδα, δεν έχω μπλέξει ποτέ σε επεισόδια. Δεν έχω χτυπήσει ποτέ μου άνθρωπο. Και στη ΓΑΔΑ πήγα μόνος μου».
Μετά και τις απολογίες των κατηγορουμένων, ακολουθεί η αγόρευση και η πρόταση του εισαγγελέα που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 19/6. Την ίδια μέρα θα αγορεύσουν και οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής. Οι συνήγοροι υπεράσπισης θα αγορεύσουν την Παρασκευή 22/6. Μέχρι τέλος του μήνα το δικαστήριο θα έχει αποφανθεί.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου