Τέλος, λοιπόν και ο Μάκης Κατσαβάκης. Η αγωνιώδης
προσπάθεια ορισμένων ανθρώπων, εντός και εκτός του Άρη (κυρίως εντός),
είχε το επιθυμητό (γι αυτούς) αποτέλεσμα. Γράφει ο Παναγιώτης Στεφάνου.
Και μάλιστα υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, καθώς ο Σερραίος,
εγκατέλειψε το καράβι, αφήνοντας στο κατάστρωμα την όποια αποζημίωση.
Στο βωμό της διαφύλαξης της προσωπικής του υγείας και ηρεμίας και
βλέποντας πως η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν μπορεί ν΄ αλλάξει, αποφάσισε
να κάνει χώρο για τον επόμενο. Λύγισε; Ισως. Το μόνο σίγουρο είναι πως
έδωσε το δικαίωμα σε όλους όσους, βάζουν τον προσωπικό τους εγωϊσμό πάνω
από το συμφέρον του Αρη, να πανηγυρίζουν.
Και τώρα το πεδίο είναι ελεύθερο, προκειμένου να εκπονηθεί το επόμενο σχέδιο σωτηρίας της ομάδας. Λες και το πρόβλημα του Αρη, είναι ο προπονητής, λες και ο επόμενος θα μπορέσει να δώσει λύση στα χιλιάδες θέματα που ξεφυτρώνουν καθημερινά σαν τα μανιτάρια και απειλούν την ύπαρξη του συλλόγου. Διότι ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει πως ένας προπονητής μπορεί να βοηθήσει μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Πουθενά άλλου. Εκτός κι αν ο εκάστοτε τεχνικός χρησιμοποιείται ως σάκος του μποξ, απορροφώντας τους κραδασμούς. Και ο Κατσαβάκης, πράγματι, δεν ήταν ο κατάλληλος ως προς αυτό, γιατί μιλούσε. Γιατί αρνούνταν να φορτωθεί ευθύνες που δεν του αναλογούσαν, γιατί πήγαινε κόντρα στο ρεύμα.
Το τελευταίο το οποίο θα έπρεπε να απασχολεί τον Αρη τη φετινή χρονιά, θα έπρεπε να είναι ο προπονητής. Εφόσον το καλοκαίρι επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος, «ας τον να δουλέψει», όπως λέει ο λαός και μην ανακυκλώνεις το ζήτημα, επειδή πιθανώς δεν πέρασε το δικό σου. Η συνεχής αμφισβήτηση δεν οδηγεί πουθενά. Η μάλλον, οδηγεί σε όλα όσα είδαμε και ακούσαμε την Κυριακή το βράδυ, τόσο εντός, όσο και εκτός «Κλ. Βικελίδης». Τα αποτελέσματα ήταν ορατά, στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, στα γραφεία, στην Παπαναστασίου, στην Αλκμήνης…. Ουδείς εξαιρέθηκε.
Οσο για την επόμενη μέρα; Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που η προσμονή του καινούριου προπονητή (όποιος κι αν είναι αυτός), δεν δημιουργεί ελπίδες για το μέλλον. Διότι, πολύ απλά ένας κούκος δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη!
Ας ελπίσουμε ο επόμενος να μη δει τον έργο που παρακολούθησε ο Κατσαβάκης. Ας ελπίσουμε να στηριχτεί ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, μήπως και σωθεί η φετινή παρτίδα.
Πηγή: novasports.gr
Και τώρα το πεδίο είναι ελεύθερο, προκειμένου να εκπονηθεί το επόμενο σχέδιο σωτηρίας της ομάδας. Λες και το πρόβλημα του Αρη, είναι ο προπονητής, λες και ο επόμενος θα μπορέσει να δώσει λύση στα χιλιάδες θέματα που ξεφυτρώνουν καθημερινά σαν τα μανιτάρια και απειλούν την ύπαρξη του συλλόγου. Διότι ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει πως ένας προπονητής μπορεί να βοηθήσει μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Πουθενά άλλου. Εκτός κι αν ο εκάστοτε τεχνικός χρησιμοποιείται ως σάκος του μποξ, απορροφώντας τους κραδασμούς. Και ο Κατσαβάκης, πράγματι, δεν ήταν ο κατάλληλος ως προς αυτό, γιατί μιλούσε. Γιατί αρνούνταν να φορτωθεί ευθύνες που δεν του αναλογούσαν, γιατί πήγαινε κόντρα στο ρεύμα.
Το τελευταίο το οποίο θα έπρεπε να απασχολεί τον Αρη τη φετινή χρονιά, θα έπρεπε να είναι ο προπονητής. Εφόσον το καλοκαίρι επιλέχθηκε ο συγκεκριμένος, «ας τον να δουλέψει», όπως λέει ο λαός και μην ανακυκλώνεις το ζήτημα, επειδή πιθανώς δεν πέρασε το δικό σου. Η συνεχής αμφισβήτηση δεν οδηγεί πουθενά. Η μάλλον, οδηγεί σε όλα όσα είδαμε και ακούσαμε την Κυριακή το βράδυ, τόσο εντός, όσο και εκτός «Κλ. Βικελίδης». Τα αποτελέσματα ήταν ορατά, στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, στα γραφεία, στην Παπαναστασίου, στην Αλκμήνης…. Ουδείς εξαιρέθηκε.
Οσο για την επόμενη μέρα; Είναι, ίσως, η πρώτη φορά που η προσμονή του καινούριου προπονητή (όποιος κι αν είναι αυτός), δεν δημιουργεί ελπίδες για το μέλλον. Διότι, πολύ απλά ένας κούκος δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη!
Ας ελπίσουμε ο επόμενος να μη δει τον έργο που παρακολούθησε ο Κατσαβάκης. Ας ελπίσουμε να στηριχτεί ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, μήπως και σωθεί η φετινή παρτίδα.
Πηγή: novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου