Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για τον βελτιωμένο Παναθηναϊκό, ο οποίος
όμως δεν έχει διάρκεια και αυτό ίσως του κοστίσει στον “τελικό” της
Πέμπτης με την Τότεναμ.
Η σωστή τακτοποίηση των παικτών από τον Χουαν Ραμόν Ρότσα αποδίδει. Ο
Σισοκό στον άξονα κάνει καλά ματς και ανεβάζει μαζί του και τον Ζέκα που
με την... κάλυψη του Βιτόλο μοιάζουν να φτιάχνουν ένα εξαιρετικό τρίο
στη μεσαία γραμμή του ΠΑΟ.
Προσοχή όμως, όλα αυτά μόνο όταν ο ΠΑΟ έχει μπάλα στα πόδια του, όπως για παράδειγμα στο πρώτο ημίχρονο με τον Πανιώνιο. Οταν δεν έχει μπάλα στα πόδια του, όπως στο δεύτερο ημίχρονο με τον Πανιώνιο, το τρίο μοιάζει δυσλειτουργικό. Ο Σισοκό καλύπτει μόνο χώρο και σπάνια πάει πάνω στον παίκτη, ο Ζέκα δεν έχει καλή μεταφορά ώστε όταν κλέβει μπάλα να βγάλει τον ΠΑΟ στην κόντρα και ο Βιτόλο είναι ο μόνος που πάει πάνω στον παίκτη και μαρκάρει και αντίπαλο εκτός από χώρο.
Αυτή η σημείωση ίσως να αποδειχτεί πολύ καθοριστική στο Λονδίνο, όπου στο ματς με την Τότεναμ ο ΠΑΟ δεν θα έχει μπάλα στα πόδια του, εκτός εξαιρετικού απρόοπτου.
Επίσης ο Ρότσα αν έχει ενημερωθεί ότι πλέον δεν μπορεί να υπολογίζει στον Μπουμσόνγκ έχει σοβαρό πρόβλημα στο κέντρο της άμυνάς του. Και είναι πρόβλημα εμπειρίας πρώτα και πάνω από όλα. Ο ΠΑΟ είτε παίζει ο Βύντρα που δεν κάνει για στόπερ, είτε οι άπειροι Βελάσκες και Τριανταφυλλόπουλος έχει πρόβλημα καθοδήγησης της άμυνάς του.
Στο ματς με τον Πανιώνιο αυτή την δουλειά έμοιαζε να την κάνει ο Σεϊταρίδης που είναι λογικό λόγω χιλιομέτρων που έχει γράψει το κοντέρ του, αλλά όχι και πολύ αν σκεφτεί κανείς την θέση που παίζει. Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο το δεξί μπακ να βγάζει την άμυνα έξω, ή να δίνει οδηγίες για την παγίδα του οφσάιντ όπως φαίνονταν να κάνει στη Νέα Σμύρνη.
Από την άλλη ο Ρότσα κερδίζει παίκτες και “μεγαλώνει” το ρόστερ του όσο μπορεί. Κάτι η επιστροφή του Σο, έστω και σιγά σιγά, κάτι ο Πετρόπουλος, κάτι οι ευκαιρίες που είχαν αρχίσει να παίρνουν οι μικροί και που πλέον παίζουν σχεδον σε κάθε ματς, όπως ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Χουχούμης, ο προπονητής του ΠΑΟ αρχίζει και βρίσκει περισσότερες επιλογές.
Υπάρχει και ένα ερώτημα αν στον Παναθηναϊκό τελειώνουν οι δυνάμεις όσο το ρολόι κυλά, αλλά αυτό δεν μπορείς να το καταλάβεις ξεκάθαρα από το ματς με τον Πανιώνιο με δεδομένο ότι η ομάδα ήταν με 2-0 μπροστά και ήταν λογικό να χαλαρώσει.
Οπως και να έχει στο Λονδίνο η λογική λέει ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει ένα ματς στο οποίο ο ρυθμός θα είναι εξαντλητικός (ειδικά σε σχέση με τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος) και φυσικά ένα παιχνίδι στο οποίο δεν θα είναι, ούτε θα του ζητά κανείς να γίνει, το αφεντικό στο χορτάρι. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αμυνθεί πιο σωστά, με μεγαλύτερη ενέργεια και μεγαλύτερη πειθαρχεία.
Και αυτό ίσως να σημαίνει ότι η τριάδα των χαφ θα πρέπει να αλλάξει, όπως ενδεχομένως και το κέντρο της άμυνας. Ο Σο μοιάζειθ ιδανικός για αυτό το ματς, αλλά είναι προφανές ότι δεν είναι ακόμη έτοιμος ούτε για 90 λεπτά, ούτε για τέτοιο ρυθμό αγώνα...
πηγή: gazzetta.gr
Προσοχή όμως, όλα αυτά μόνο όταν ο ΠΑΟ έχει μπάλα στα πόδια του, όπως για παράδειγμα στο πρώτο ημίχρονο με τον Πανιώνιο. Οταν δεν έχει μπάλα στα πόδια του, όπως στο δεύτερο ημίχρονο με τον Πανιώνιο, το τρίο μοιάζει δυσλειτουργικό. Ο Σισοκό καλύπτει μόνο χώρο και σπάνια πάει πάνω στον παίκτη, ο Ζέκα δεν έχει καλή μεταφορά ώστε όταν κλέβει μπάλα να βγάλει τον ΠΑΟ στην κόντρα και ο Βιτόλο είναι ο μόνος που πάει πάνω στον παίκτη και μαρκάρει και αντίπαλο εκτός από χώρο.
Αυτή η σημείωση ίσως να αποδειχτεί πολύ καθοριστική στο Λονδίνο, όπου στο ματς με την Τότεναμ ο ΠΑΟ δεν θα έχει μπάλα στα πόδια του, εκτός εξαιρετικού απρόοπτου.
Επίσης ο Ρότσα αν έχει ενημερωθεί ότι πλέον δεν μπορεί να υπολογίζει στον Μπουμσόνγκ έχει σοβαρό πρόβλημα στο κέντρο της άμυνάς του. Και είναι πρόβλημα εμπειρίας πρώτα και πάνω από όλα. Ο ΠΑΟ είτε παίζει ο Βύντρα που δεν κάνει για στόπερ, είτε οι άπειροι Βελάσκες και Τριανταφυλλόπουλος έχει πρόβλημα καθοδήγησης της άμυνάς του.
Στο ματς με τον Πανιώνιο αυτή την δουλειά έμοιαζε να την κάνει ο Σεϊταρίδης που είναι λογικό λόγω χιλιομέτρων που έχει γράψει το κοντέρ του, αλλά όχι και πολύ αν σκεφτεί κανείς την θέση που παίζει. Δεν είναι και το πιο συνηθισμένο το δεξί μπακ να βγάζει την άμυνα έξω, ή να δίνει οδηγίες για την παγίδα του οφσάιντ όπως φαίνονταν να κάνει στη Νέα Σμύρνη.
Από την άλλη ο Ρότσα κερδίζει παίκτες και “μεγαλώνει” το ρόστερ του όσο μπορεί. Κάτι η επιστροφή του Σο, έστω και σιγά σιγά, κάτι ο Πετρόπουλος, κάτι οι ευκαιρίες που είχαν αρχίσει να παίρνουν οι μικροί και που πλέον παίζουν σχεδον σε κάθε ματς, όπως ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Χουχούμης, ο προπονητής του ΠΑΟ αρχίζει και βρίσκει περισσότερες επιλογές.
Υπάρχει και ένα ερώτημα αν στον Παναθηναϊκό τελειώνουν οι δυνάμεις όσο το ρολόι κυλά, αλλά αυτό δεν μπορείς να το καταλάβεις ξεκάθαρα από το ματς με τον Πανιώνιο με δεδομένο ότι η ομάδα ήταν με 2-0 μπροστά και ήταν λογικό να χαλαρώσει.
Οπως και να έχει στο Λονδίνο η λογική λέει ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει ένα ματς στο οποίο ο ρυθμός θα είναι εξαντλητικός (ειδικά σε σχέση με τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος) και φυσικά ένα παιχνίδι στο οποίο δεν θα είναι, ούτε θα του ζητά κανείς να γίνει, το αφεντικό στο χορτάρι. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αμυνθεί πιο σωστά, με μεγαλύτερη ενέργεια και μεγαλύτερη πειθαρχεία.
Και αυτό ίσως να σημαίνει ότι η τριάδα των χαφ θα πρέπει να αλλάξει, όπως ενδεχομένως και το κέντρο της άμυνας. Ο Σο μοιάζειθ ιδανικός για αυτό το ματς, αλλά είναι προφανές ότι δεν είναι ακόμη έτοιμος ούτε για 90 λεπτά, ούτε για τέτοιο ρυθμό αγώνα...
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου