Από το Βερολίνο… στο Λονδίνο!!

Η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Άλμπα δεν είναι από αυτές που εντυπωσιάζουν. Είναι όμως από αυτές που χαρίζουν προκρίσεις. Έστω κι αν η εμφάνιση των «πράσινων» έδωσε αρκετή τροφή για σκέψη.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Είναι από τις περιπτώσεις που η νίκη αποτελεί καθήκον. Η νίκη δεν είναι ακριβώς... επιτυχία. Η ήττα όμως θα ήταν παταγώδης αποτυχία. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κερδίσει τη θεωρητικά ασθενέστερη ομάδα του ομίλου του. Και το έπραξε. Αυτό δεν τον φέρνει, ασφαλώς, στα προημιτελικά, αλλά τον διατηρεί στο δρόμο για αυτά. Γιατί οι φιλότιμοι Γερμανοί σίγουρα θα κάνουν ζημιές στην έδρα τους και όσοι αποφύγουν αυτές έχουν ένα προβάδισμα για να φτάσουν στην πρόκριση. Ο ανανεωμένος εκ βάθρων Παναθηναϊκός, δίχως τον ηγέτη του και μοναδικό απομεινάρι της ομάδας που κυριάρχησε τα προηγούμενα χρόνια τον Τσαρτσαρή, δείχνει χαρακτήρα και μέχρι τώρα κερδίζει όλα τα ματς που ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσει.

Οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη έκαναν τα απολύτως απαραίτητα για να κερδίσουν. Έπαιξαν συνετά, με καθαρό μυαλό, απέφυγαν τα λάθη (μόλις 9, ενώ ο μέσος όρος της ομάδας φέτος ξεπερνά τα 16) και είχαν καλά ποσοστά ευστοχίας. Ο Γιόνας Ματσιούλις δικαίωσε πιο εμφατικά από κάθε άλλη φορά την εμπιστοσύνη που του έδειξε το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός, όταν άλλες ομάδες τον απέρριψαν ως τελειωμένο μετά την ετήσια απουσία του λόγω σοβαρού τραυματισμού στο γόνατο. Μπανκς και Ούκιτς υπέπεσαν μαζί σε μόλις ένα λάθος επιδεικνύοντας σοβαρότητα και αποφεύγοντας τις υπερβολές, με αποτέλεσμα η απουσία του Διαμαντίδη να μη «φωνάζει» όπως απέναντι στην Αναντολού Εφές. Ο Σχορτσανίτης έδωσε οντότητα στη ρακέτα της ομάδας, ενώ Τσαρτσαρής και Μπράμος απέδειξαν ότι πολλές φορές δεν χρειάζεται κανείς να σκοράρει για να είναι πολύτιμος για την ομάδα του.

Ασφαλώς υπήρχαν και «σκιές». Τα 17 χαμένα ριμπάουντ-αδυναμία που είχε εμφανιστεί και κόντρα στην Ουνικάχα Μάλαγα-είναι υπερβολικά και ο Παναθηναϊκός θα τα είχε πληρώσει αν δεν είχε απέναντί του κάποιους Μιράγες, Ιντμπίχι και Μόρλεϊ. Τα νεκρά διαστήματα ήταν επίσης πολλά και οι «πράσινοι» έδιναν διαρκώς θάρρος στους αντιπάλους τους αδυνατώντας να διατηρήσουν ή να αυξήσουν μεγάλες διαφορές. Η ανισορροπία στην επίθεση, με 19 δίποντα και 26 τρίποντα είναι ένας ακόμη τομέας που χρήζει προβληματισμού, καθώς θα υπάρξουν και μέρες που το τρίποντο δεν θα είναι εύκολο.

Η απόσταση από το Βερολίνο μέχρι το Λονδίνο είναι μεγάλη. Όχι μόνο χιλιομετρικά, αλλά και αγωνιστικά, καθώς ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί να βελτιωθεί αρκετά για να βρίσκεται στο Final 4. Έχει τη μαγιά και το χρόνο για να τα καταφέρει. Για την ώρα, απλώς βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι.


πηγή: sport-fm.gr