Ο Βασίλης Σαμπράκος κοιτάζει το προεκλογικό τρικ του Cavaliere με την μεταγραφή Μπαλοτέλι, παραμονές του τελευταίου γύρου ανάκρισης των κατηγορούμενων για τα ελληνικά «στημένα» παιχνίδια.
Ο ένας πίσω από τον άλλο οι Ιταλοί πολιτικοί αναλυτές αποδίδουν σημαντικό μέρος «ευθύνης» για την έκπληξη της πολιτικής νεκρανάστασης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην μεταγραφή του Μάριο Μπαλοτέλι και στην νίκη της Μίλαν επί της Μπαρτσελόνα.
Ναι, στην πρώτη ανάγνωση ακούγεται σαν κάτι παραπάνω από υπερβολικός αυτός ο ισχυρισμός. Ελα όμως που η μεταγραφή του Μπαλοτέλι είχε εκ των προτέρων χαρακτηριστεί προεκλογικό τέχνασμα με στόχο να εξασφαλίσει ο Μπερλουσκόνι περί τις 400.000 ψήφους στην περιοχή της Λομβαρδίας, όπου υπάγεται το Μιλάνο, μιας περιοχής κλειδί στις εκλογές;
Προφανώς δεν θα 'πρεπε να μας κάνει εντύπωση που ο πανέξυπνος και πολύπειρος στην επικοινωνία και στις εκλογές, με την εμπειρία των 6 καθόδων σε αυτές, Μπερλουσκόνι έχει αντιληφθεί και συνειδητοποιήσει τόσο καλά το μέγεθος της επιρροής που ασκεί το ποδόσφαιρο στην ιταλική κοινωνία. Αυτή η ιστορία των ιταλικών εκλογών έρχεται να υπογραμμίσει αυτό που επί χρόνια φωνάζουμε, αρκετοί, για την μειωμένη αντίληψη των Ελλήνων πολιτικών σχετικά με την ευκαιρία που τους έδινε/δίνει το ποδόσφαιρο.
Ακούς τι κέρδισε ο Μπερλουσκόνι χάρη (και) στην μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή, σκέφτεσαι πόσο μεγάλη ευκαιρία δίνει το γήπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου σε μια κυβέρνηση για να πείσει, αυτή, τους Ελληνες για τις προθέσεις της, και επιβεβαιώνεις αυτό που χρόνια τώρα σκέφτεσαι: οι Ελληνες πολιτικοί δεν ζουν στην Ελλάδα. Κάπου αλλού είναι κρυμμένοι.
Τα γράφω όλα αυτά με την ευκαιρία της «επαναδραστηριοποίησης» του εφέτη ανακριτή Γιώργου Καλόφωνου, ο οποίος αυτές τις μέρες καλεί τον έναν πίσω από τον άλλο τους κατηγορούμενους της υπόθεσης των «στημένων» για την ολοκλήρωση μιας δικογραφίας που παραμένει ανοικτή από τον Ιούνιο του 2011. Δεν έχει ακόμη γίνει γνωστό αν έχει καλέσει όλους τους κατηγορούμενους για ανάκριση, αλλά αυτές τις ημέρες στο γραφείο του θα υπάρξει μποτιλιάρισμα. Μετά το τέλος και αυτού, του τελευταίου γύρου της ανάκρισης, η δικογραφία θα διαβιβαστεί στο δικαστικό συμβούλιο των Εφετών, τα μέλη του οποίου αμετάκλητα θα αποφασίσουν για ποιους εκ των 83 και πλέον εμπλεκόμενων στοιχειοθετούνται οι αξιόποινες πράξεις που τους έχουν αποδοθεί, ώστε να παραπεμφθούν σε δίκη.
Ναι, ένας «Μπερλουσκόνι», δηλαδή ένας πολιτικός ηγέτης που θα αντιλαμβανόταν πόσα έχει να κερδίσει αν αναγκάσει το ποδόσφαιρο να καθαρίσει, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί πολιτικά αυτή τη χρυσή ευκαιρία που προέκυψε το καλοκαίρι του 2011 και να αναδειχθεί σε ηγέτη της χώρας. Εδώ όμως είναι Ελλάδα, και οι πολιτικοί αναλυτές και σύμβουλοι των αρχηγών αφήνουν το ποδόσφαιρο έξω από την ατζέντα. Οχι μόνο επειδή δεν βολεύει, αλλά κυρίως επειδή, όπως σημείωσα παραπάνω, δεν ζουν εδώ, ή τουλάχιστον όχι ανάμεσά μας. Και δεν νιώθουν.
ΥΓ. Η φωτογραφία είναι ένα ιταλικό μοντάζ, για να παρομοιάσει την προσφορά του Μπαλοτέλι στον Μπερλουσκόνι με αυτή του βοηθού - ικονόμου στην ταινία «INTOUCHABLES».