Το περασμένο καλοκαίρι θυμάμαι πως γινόταν μία προσπάθεια για να περάσει μία καλή εικόνα του αναβαθμισμένου προϊόντος της Σούπερ Λίγκα. Πλέον, ξεκαρδιζόμαστε όλοι με τον κ. Μώραλη και την παρέα του και ο λόγος είναι απλός. Οι εταίροι δεν έχουν εταιρικά κριτήρια αλλά μπακαλίστικα.
Χρόνια τώρα αυτό συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και το κακό στη προκειμένη περίπτωση είναι πως οι βολεμένοι δεν μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα.
Μία ματιά να ρίξει κανένας στους «μαγειρεμένους» ισολογισμούς της Σούπερ Λίγκα θα καταλάβει το γιατί βλέπουμε αυτό το χάλι. Και όταν πλησιάζει το τέλος της σεζόν, υπάρχουν πάντα ομάδες που ποντάρουν τους στόχους τους σε συμμαχίες.
Υπάρχουν ομάδα που ανοιχτά αναζητούν τη συμμαχία με τον Ολυμπιακό και διαδίδουν στο περιβάλλον τους πως θα φροντίσει ο πρόεδρος για το μέλλον τους στη κατηγορία, ενώ άλλες θεωρούν πως έχουν τον τρόπο να πάρουν τέσσερις νίκες για να σωθούν γιατί παίζουν με διάφορους … αδιάφορους.
Και μετά καλείται ο κόσμος να υποστηρίξει το προϊόν μόνο μέσα από το συναίσθημα που έχει. Το οποίο γίνεται εκμεταλλεύσιμο μέχρι αηδίας από τους ψευτοπαράγοντες.
Σήμερα που μιλάμε, 200 οπαδοί του ΠΑΟΚ περνάνε από ανακριτή, οκτώ είναι στη φυλακή προφυλακιστέοι, ενώ διάφορα πανιά που γράφουν «λευτεριά στον … τάδε» έχω δει σχεδόν σε όλα τα γήπεδα των μεγάλων ομάδων.
Τώρα στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει αναβρασμός στις τάξεις των οπαδών του Άρη. Και εκεί, έτσι όπως κατευθύνεται η μάζα, θα υπάρχουν οικογένειες που θα καταστραφούν μόνο και μόνο επειδή κάποιοι αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια και να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Υπάρχει κανένας λόγος να συμβεί αυτό; Σε μία εποχή που οι μισοί Έλληνες δεν έχουν να φάνε, αξίζει να πάει κανένας φυλακή για το προϊόν της Λίγκας; Έλεος.
Η προσπάθεια για το αναβαθμισμένο προϊόν έπεσε στο κενό και πλέον θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση …γενικά.
Πρώτο και βασικό, θα πρέπει να σφίξουν τα λουριά στους παράγοντες και όσοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα να υποστούν το κόστος. Γίνεται κουβέντα πως το προϊόν θα πάθει ζημιά αν πέσουν ομάδες εμπορικές. Ενώ αν οι εμπορικές ομάδες φυτοζωούν και παίζουν με εμένα και με εσένα, παραμένουν εμπορικές.
Ένα προϊόν είναι εμπορικό, όταν είναι σοβαρό. Στη Γαλλία εκτός Σαμπιονά είναι η Ναντ, η Μονακό, στην Ιταλία υπάρχουν ομάδες παραδοσιακές όπως η Μπρέσια, το Μπάρι, το Λιβόρνο, ενώ ήταν ακόμη και η Γιουβέντους, στην Γερμανία είναι η Κολονία, η Καϊζερσλάουτερν, η Χέρτα Βερολίνου, στην Ισπανία έτυχε τώρα να μην υπάρχουν μεγάλη σύλλογοι στη Σεγκούντα αλλά στο παρελθόν υπήρχαν, στην Αγγλία μη το πιάσω. Ομάδες με ευρωπαϊκούς τίτλους όπως η Λιντς και η Νότιγχαμ Φόρεστ, βολοδέρνουν εδώ και χρόνια στη Τσάμπιονσιπ, η Ντερμπι, η Μπόλτον, η πρωταθλήτρια Αγγλίας Μπλάκμπερν.
Σε πρώτη φάση, αυτό που οφείλουν λοιπόν να κάνουν οι …μεγαλοπαράγοντές μας είναι να πείσουν πως το προϊόν είναι σοβαρό, έτσι ώστε να το κάνουν και εμπορικό. Και αυτό χρειάζεται στρατηγική, συνέπεια και διαφάνεια αρχής γενομένης από την ΕΠΟ.
Αλήθεια, ποιος είναι ο Σαρρής που διοικεί το ποδόσφαιρο; Και γιατί να μην είναι ο Ντέμης πρόεδρος της ΕΠΟ; Ο Ζαγοράκης; Ο Ζήκος; Ο Καψής; Ένας από αυτούς που κουβάλησαν ευρωπαϊκό τίτλο στη χώρα και αποδεδειγμένα αγαπάνε πρώτα απ όλα το άθλημα.
Μετά θα αρχίσει η κουβέντα για το ποια ομάδα υποστηρίζουν. Αστεία πράγματα, που συμφέρουν το νυν καθεστώς που ποντάρει στη πόλωση. Και υπάρχει και αυτή η απαραίτητη προϋπόθεση να έχει ο πρόεδρος πτυχίο ΑΕΙ. Αστεία πράγματα.
Κακά τα ψέματα, η κατάρα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι το χρήμα του Τσάμπιονς Λιγκ, όπως βέβαια και οι εμμονές των μεγαλοπαραγόντων που ενδιαφέρονται για το εγώ τους και τα πρωτοσέλιδα που τους αποθεώνουν, παρά για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων που ελέγχουν, από τις οποίες δε ζούνε απλά τις χρησιμοποιούν για να ανοίγουν πόρτες.
Με τη Πολιτεία να είναι ανίκανη να ελέγξει την κατάσταση, όπως και ότι έχει αναλάβει, η ελπίδα υπάρχει μόνο αν μαζευτούν αρκετοί δυνατοί επιχειρηματίες στον χώρο. Μακάρι να βρει και η ΑΕΚ έναν δυνατό, μακάρι να σοβαρευτεί ο Παναθηναϊκός, μακάρι να υπάρχουν αντιστάσεις σε ότι βλαχιά κι αν προετοιμάζουν όσοι θέλουν να ακούν πως ελέγχουν τα πάντα.
Απλά από τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη, περιμένω έναν ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση αναγνωρίζοντας πως σε αυτή τη φάση υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Οι οποίες θα έχουν κλείσει μέχρι να ξεκινήσει η νέα σεζόν.
Πάμε και στα ποδοσφαιρικά μας θέματα, αφού αύριο παίζουμε στη Λειβαδιά τη ρεβάνς του 2-0. Στο ποδόσφαιρο πολλά έχω δει, άρα δεν θεωρώ καμία πρόκριση δεδομένη. Και δε μου λέει τίποτα, το ντεφορμάρισμα του Λεβαδειακού, ο οποίος αποτελείται κυρίως από έμπειρους παίκτες που ξέρουν πώς να ξεπερνούν τις κρίσεις.
Η ομάδα αναχώρησε σήμερα για την … πενταήμερή της, αφού θα μείνει σήμερα στην Αράχοβα, θα παίξει αύριο, θα πάει μετά Αθήνα για να ταξιδέψει την Παρασκευή στα Χανιά όπου το Σάββατο παίζει με τον Πλατανιά.
Και κάπου εδώ ξεκινά ο έλεγχος του Γιώργου Δώνη από τους προϊσταμένους του. Το βασικότερο στοιχείο που καλείται να δείξει, είναι πως μπορεί να διαχειριστεί μία ομάδα με πολλές λύσεις και παίκτες που θεωρούν δεδομένη την παρουσία τους στο αρχικό σχήμα.
Ο ΠΑΟΚ από τη μέση και μπροστά έχει τους Γκαρσία, Λάζαρ, Κάτσε, Λόρενς, Φωτάκη, Ολίσε, Καμαρά, Σαλπιγγίδη, Αθανασιάδη για έξι θέσεις. Δεν είναι κι εύκολο…
πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου