Γράφει ο Γιώργος Τραπεζανίδης.
“Κατόπιν εορτής”, επίσης, είναι εύκολο να γίνεται κριτική. Εκ του
ασφαλούς. Όταν όλοι βάλλουν κατά πάντων και ο καθείς μπορεί να
ξεστομίζει ότι θέλει -μήπως πληρώνει φόρο;Ο ΠΑΟΚ είναι μια μεγάλη ομάδα. Και θα παραμείνει μεγάλη. Όπως ο Άρης, ο Ηρακλής, ακόμη και ο Απόλλων Καλαμαριάς, σε ότι έχει να κάνει με τη ποδοσφαιρική ιστορία της Θεσσαλονίκης. Κάθε χρόνο γράφεται -το πολύ- μια σελίδα της πολύτομης πορείας αυτών των συλλόγων. Οι μικροί και μεγάλοι πρωταγωνιστές, άνθρωποι που έρχονται και παρέρχονται. Ουδείς πιο ισχυρός από το έμβλημα της ομάδας και τη συνολική ιστορία της. Όποιος κάνει το λάθος να πιστέψει ότι “αυτός και κανείς άλλος” περνά αργά ή γρήγορα στο περιθώριο. Οι λίγοι, πραγματικά μεγάλοι, πρωταγωνιστές είχαν ήθος, διάρκεια και ανιδιοτελή συμπεριφορά.
Μετά την απαραίτητη “παρένθεση” επιστρέφω στον ΠΑΟΚ και ασχολούμαι με τα κομμάτια του παζλ:
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: Το περασμένο καλοκαίρι, τα αντανακλαστικά της πήραν χαμηλό βαθμό και η ομάδα δεν δυνάμωσε όσο έπρεπε. Στη πορεία, έγιναν κινήσεις που έδειξαν στο κόσμο τις προθέσεις του νέου ιδιοκτήτη και τον έπεισαν(;) ότι οι εποχές της οικονομικής ένδειας ανήκουν στο παρελθόν. Οι μεταγραφές του Ιανουαρίου πρόσθεσαν κάποια καλά αγωνιστικά στοιχεία, αλλά δεν έλυσαν το πρόβλημα. Η κρίση με τον Πάμπλο Γκαρσία αντιμετωπίζεται “παρασκηνιακά” και προκαλεί τριβές με μέρος της κερκίδας, ενώ το διαζύγιο με τον Δώνη χειροτερεύει την κατάσταση. Ο ιδιοκτήτης δείχνει αποφασιστικός στις ελάχιστες δημόσιες ομιλίες του, αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τις πράξεις του. Στα πλέι οφ δείχνει να χάνει και τη ψυχραιμία, επιτιθέμενος φραστικά στους παίκτες μετά από αρνητικά αποτελέσματα. Παραμένει, ωστόσο, η μοναδική ελπίδα για τη μεγάλη ανάκαμψη του ΠΑΟΚ, ώστε να διεκδικήσει και να πάρει πρωτάθλημα μετά από σχεδόν 30 χρόνια. Γι΄αυτό και έφυγε χθες από τη Τούμπα, διασχίζοντας το οργισμένο πλήθος.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ: Σε δεύτερο επίπεδο, με ευθύνη του ιδιοκτήτη, συνωστίζεται μια ομάδα ανθρώπων. Ο καθένας προσπαθεί να του αποδείξει ότι αξίζει τη “δουλειά” και πιθανότατα αυτό εμποδίζει κάποιους να λειτουργήσουν, έχοντας μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της ομάδας. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ έφτασε το σημείο να κάθεται στο πάγκο και να πανηγυρίζει έξαλλα τα λιγοστά γκολ του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ σαν ανερχόμενο ποδοσφαιρικό ταλέντο. Αν το μάθουν στην Ευρώπη, θα… παραιτηθούν τουλάχιστον οι μισοί πρόεδροι. Την ίδια ώρα, δίπλα στον ιδιοκτήτη συνωθούνται διάφοροι με κοινό χαρακτηριστικό την ευκολία να διατυπώνουν άποψη και φυσικά να τα ξέρουν όλα. Μα όλα! Εξαίρεση αποτελεί ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ, που κατάφερε να εμπνεύσει και να συσπειρώσει την “δύσκολη” και αντιδραστική (ως ένα βαθμό δικαιολογημένα…) ΠΑΟΚτσήδικη κοινωνία. Μιλάει λίγο, κάτι που προφανώς έχει εκτιμήσει ο ιδιοκτήτης και γι΄αυτό τον θέλει διαρκώς δίπλα του. Συμπερασματικά: μια κατάσταση σχεδόν ανυπόφορη, που δεν μπορεί να αντέξει περαιτέρω.
ΤΕΧΝΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ: Αποτελεί ανέκαθεν τον πιο εύκολο στόχο. Επιπλέον, ο προηγούμενος προπονητής είχε αντιπάθειες από τη πρώτη στιγμή και δεν τις… απέβαλε ακόμη και στις καλύτερες στιγμές του ΠΑΟΚ. Η αντικατάστασή του, με τη λήξη της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, διατάραξε ισορροπίες και αφαίρεσε μέρος της “επαγγελματικής” λειτουργίας της ομάδας. Η επιλογή το νυν τεχνικού, μέσα από εσωτερικές διεργασίες, δεν δικαιώνεται από τα αποτελέσματα των πλέι οφ, αλλά ο επιμερισμός των ευθυνών μοιάζει με το περίφημο “η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;”.
ΠΑΙΚΤΕΣ: Αναγνωρίστηκε απ’ όλους, το περασμένο καλοκαίρι, ότι υπάρχουν ελλείψεις. Αρχικά, στο κέντρο άμυνας, όπου ο Δώνης -σ’ ένα από τα πιο σοβαρά λάθη του- στηρίχθηκε στον Κουμάλο. Μετά, ήρθε το θέμα με τον Γκαρσία. Κάθε φορά που απουσίαζε (και ήταν πολλές…), βρισκόταν στο προσκήνιο. Αργός ή γρήγορος; Έτοιμος ή ανέτοιμος; Νέος ή γέρος; Η κρίση άγγιξε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας. Τα άκρα της άμυνας, την επίθεση, τους τερματοφύλακες. Οι διορθωτικές κινήσεις του Ιανουαρίου απέδωσαν εν μέρει (κυρίως Κατσουράνης, Σίλντεφενλτ), όμως εκείνο που δεν είχε και εξακολουθεί να μην έχει ο ΠΑΟΚ είναι κάτι άλλο. Μια ηγετική μορφή. Έναν παίκτη, που όταν έρθουν τα δύσκολα θα παρασύρει τους υπόλοιπους και θα τους οδηγήσει στην επιτυχία. Ο τελευταίος που είχε τέτοιες αρετές ήταν ο Γκαρσία.
ΚΟΣΜΟΣ: Πιο πιεστικός από κάθε άλλο ελληνικό γήπεδο. Υπερβολικές απαιτήσεις, υψηλές προσδοκίες και μια συσσωρευμένη αναμονή για επιτυχίες και τίτλους. Εκρηκτικό μείγμα, που… μπλέκει ακόμη περισσότερο όσο διατηρείται η εντύπωση ότι “ΠΑΟΚ είμαστε εμείς” και δίνεται η δυνατότητα να πιστεύουν μικροί και μεγάλοι ότι αυτοί κάνουν κουμάντο, ακόμη και σε αγωνιστικά θέματα (“φύγε εσύ, έλα εσύ…”. Φυσικά, δεν ισχύει για όλους. Όμως, έχει αποδειχθεί ότι οι λίγοι ή έστω οι πιο… φασαριόζοι ρυθμίζουν τις εξελίξεις, θετικά ή αρνητικά. Κάτι ακόμη: η εικόνα της μισοάδειας Τούμπας δεν ταιριάζει στον ΠΑΟΚ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα φετινά πλέι οφ μπορεί να τελειώσουν τόσο απρόοπτα, όσο εξελίχθηκαν από την 1η μέχρι την 5η αγωνιστική. Ο ΠΑΟΚ οφείλει να κυνηγήσει τη νίκη στα Γιάννινα, κάνοντας το καθήκον του μέχρι τέλους.
Πηγή: arenafm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου