Εμένα προσωπικά η Μπάγερν δεν με έπεισε. Δεν είχε σχέση με την μπαλάρα που είδαμε από την Μπαρτσελόνα σε πρόσφατους τελικούς. Ούτε με τη μεγάλη Μίλαν των Ολλανδών που βλέπαμε και γαμώ τα ποδόσφαιρα. Ούτε με την εκπληκτική Λίβερπουλ, ούτε με την 3ετία του Άγιαξ, ούτε με τη Μάντσεστερ του Μπεστ, ούτε με τη Ρεάλ του Κοπά, του Πούσκας, του Ντι Στέφανο.
Γιατί τα λέω αυτά. Γιατί ακούω που λένε για κυριαρχία των Γερμανών τα επόμενα χρόνια, ότι η Μπάγερν θα πάρει κι άλλα Τσάμπιονς Λιγκ, οι Γερμανοί ξανάρχονται, και άλλα τέτοια.
Άσχετα με το τι έλεγαν στην τηλεοπτική μετάδοση, εγώ αυτόν τον τελικό δεν θα τον θυμάμαι. Η Μπάγερν σώθηκε από θαύμα στο πρώτο 20λεπτο, έπρεπε να έχει φάει γκολ, μπήκε η Ντόρτμουντ με τρομερό πρέσινγκ και δεν υπήρχε Μπάγερν στο γήπεδο. Δεν υπήρχε Μπάγερν πουθενά! Περνούσε η ώρα και έλεγες "μα καλά, δεν θα παίξει λίγο και η Μπάγερν"; Ήρωας ήταν ο τερματοφύλακάς της, ο Νόιερ.
Μετά έπεσε το τέμπο και ισορρόπησε η Μπάγερν, σταδιακά πήρε τον έλεγχο του αγώνα. Λίγα πράγματα όμως, όλο με ψηλές μπαλιές, ο μόνος επικίνδυνος σε στρωτό ποδόσφαιρο ήταν ο Ρόμπεν με την ταχύτητά του και την ντρίμπλα του. Ήρωας και ο τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ!
Δεν υπήρχε Μάντζουκιτς, δεν υπήρχε Ριμπερί ο οποίος έπρεπε να φάει και κόκκινη, δεν υπήρχε Σβαϊνστάιγκερ, λίγα πράγματα ο Μίλερ, ο Λαμ δεν έβγαινε μπροστά, μόνο ο Χάβι Μαρτίνεθ έδινε τις μάχες στο κέντρο.
Η Ντόρτμουντ μου θύμισε τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε! Φοβερό ρυθμό στο πρώτο 20λεπτο, φοβερό πρέσινγκ και επίθεση να βάλει γκολ, όμως δεν της βγήκε το γκολ και μετά ξεφούσκωσε. Δεν είχε και το μεγάλο παίκτη στο β΄ ημίχρονο να κρατήσει τη μπάλα.
Την προδώσανε πάντως οι καλοί της παίκτες και ο διαιτητής. Τη ψιλοσφάξανε τη Ντόρτμουντ. Έπρεπε να φάει κόκκινη ο Ριμπερί, έπρεπε να φάει κόκκινη και ο Ντάντε. Δεν υπήρχε όμως Λεβαντόφσκι στο γήπεδο, τρομερό πράγμα, κατέβηκε θεατής! Δεν ίδρωσε τη φανέλα! Ο Γκέτσε έλειψε, χαμηλό χτύπημα κάτω από τη ζώνη ήταν της Μπάγερν που της βούτηξε τον παίκτη με τη ρήτρα τόσο νωρίς, ο Ρόις τίποτα, δεν είχε το μεγάλο παίκτη να βοηθήσει, να κάνει τη διαφορά.
Το μόνο που θα θυμάμαι από αυτόν τον τελικό είναι οι δύο τερματοφύλακες και ο Ρόμπεν. Ούτε παικταράδες, ούτε προπονηταράδες με τακτικές, ούτε αλλαγές, ένα κρύο πράγμα. Ακόμα και το γκολ στο τέλος κρύα νίκη έφερε, ενώ όλοι περιμέναμε να πάει το ματς στην "παράτα". Τον ξέχασα ήδη αυτόν τον τελικό! Αν θέλουν να ενθουσιάζονται, ας ενθουσιαστούν οι 6χρονοι, εμείς έχουμε δει και γαμώ τις μπάλες σε τέτοιους τελικούς.
Να κάνουμε το σταυρό μας να είναι καλά ο Μέσι, να είναι υγιής, να παίξει μπαλάρα και ο Νεϊμάρ που πήγε εκεί, να χορτάσουμε μπάλα. Να πάρει και παικταράδες ο Αμπράμοβιτς στον Μουρίνιο.
Κι εσύ ρε Κλοπ αφού βλέπεις ότι στο β΄ ημίχρονο χάνει λάδια η ομάδα σου, κάνε καμία αλλαγή, διόρθωσε κάτι. Όλο δηλώσεις και δηλώσεις και σόου. Τι έκανες για να βοηθήσεις την ομάδα σου την ώρα του τελικού;
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου