Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Μάνατζερ. Πληγή ή ανάγκη;

Οι μάνατζερ και ο τρόπος που κινούνται στον κόσμο του ποδοσφαίρου είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και «σκοτεινές» συνιστώσες του εμπορευματοποιημένου παιχνιδιού. Γράφει ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος.
Και αυτό, γιατί οι μάνατζερ, ως μεσάζοντες, είναι αναγκασμένοι να κινούνται στο σύνορο προσκηνίου- παρασκηνίου, ενώ παραμένει στο σκοτάδι μεγάλο μέρος του συστήματος αμοιβών τους. Δεν ήταν και λίγες οι περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια που διάφοροι παρουσιάστηκαν ως μάνατζερ, -χωρίς να έχουν αυτή την ιδιότητα- με στόχο να βγάλουν εύκολο χρήμα, εκμεταλλευόμενοι τη θέληση κάποιων -νεαρών κυρίως- ανθρώπων να παίξουν ποδόσφαιρο.
Πολλές τέτοιες περιπτώσεις έφτασαν στα δικαστήρια στη Γαλλία, το Βέλγιο και τη Γερμανία, αλλά είναι και εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, οι τραγικές περιπτώσεις νεαρών από την Αφρική που με διαβατήριο το ποδόσφαιρο θέλησαν να ξεφύγουν από τη δυστυχία και έπεσαν θύματα δουλεμπόρων που ισχυρίζονταν ότι ήταν μάνατζερ. Πριν από τις αλλαγές στο ρυθμιστικό πλαίσιο της επαγγελματικής δραστηριότητας των μάνατζερ, που υιοθέτησε η ΦΙΦΑ ύστερα από τις υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να είναι συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο, η ίδια η παγκόσμια ομοσπονδία ποδοσφαίρου είχε διαπιστώσει από καταγγελίες που είχαν φτάσει στα γραφεία της, ότι αρκετοί εκμεταλλευόντουσαν την ασάφεια του πλαισίου δραστηριότητας των μάνατζερ και είχαν υποπέσει σε αξιόποινες πράξεις.
Από τις χιλιάδες των μάνατζερ που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, πάρα πολλοί στα στοιχεία τους δίνουν μόνο μία ταχυδρομική διεύθυνση ή μία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με αποτέλεμα να είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν. Ειδικά σε ορισμένες περιοχές του κόσμου όπου είναι δύσκολος ή αδύνατος ο έλεγχος, όπως η Αφρική, η παρανομία είναι κανόνας. Η σύνθετη φύση του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ενός κόσμου όπου διακινούνται δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς πολλές φορές να μπορεί να ελεγχθεί η προέλευσή τους, είναι σαφές ότι υπαγορεύει την υψηλή κατάρτιση και εξειδίκευση όσων ασχολούνται με αυτό, συνεπώς και των μάνατζερ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναγνώρισε στη ΦΙΦΑ το δικαίωμα να ελέγχει τους κανόνες που διέπουν το πλαίσιο της επαγγελματικής δραστηριότητας των μάνατζερ, αρκεί να είναι ένα πλαίσιο που δεν θα θέτει διακρίσεις και θα προωθεί μία αθλητική αντίληψη σύμφωνη με τους νόμους. Κάθε ποδοσφαιρική συνομοσπονδία, μπορεί να θέσει τους δικούς της κανόνες για τη δραστηριότητα των μάνατζερ, που θα βασίζονται και θα βρίσκονται σε συμφωνία με τις γενικές αρχές της ΦΙΦΑ, η οποία επιδιώκει την αυστηροποίηση του πλαισίου δραστηριότητάς τους για να μειωθεί και ο αριθμός τους. Μάλιστα, έχει θέσει και οροφή στην προμήθειά τους που δεν μπορεί να ξεπερνά τα 2,5 εκατομμύρια δολάρια.
Kανόνες υπάρχουν. Τηρούνται;
Σαν γενική αρχή, είναι υποχρεωτικό οι ποδοσφαιριστές και οι σύλλογοι να χρησιμοποιούν μάνατζερ που έχουν πάρει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας της οποίας είναι πολίτες ή στο έδαφος της οποίας ασκούν τη δραστηριότητά τους τα τελευταία δύο -τουλάχιστον- χρόνια. Κάθε πρόσωπο που θα ήθελε να ασκήσει το επάγγελμα του μάνατζερ, πρέπει να στείλει μία αίτηση την ομοσπονδία ποδοσφαίρου που να γνωστοποιεί την πρόθεσή του, να έχει λευκό ποινικό μητρώο και να πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις που περιγράφονται στο ρυθμιστικό πλαίσιο της ΦΙΦΑ.
Όλοι όσοι θέλουν να αποκτήσουν μία άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος, πρέπει να δώσουν γραπτές εξετάσεις στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας όπου ασκούν τη δραστηριότητά τους Είναι σημαντικό, ότι τον ρόλο του μάνατζερ δεν μπορούν να ασκήσουν εταιρείες ή ποδοσφαιρικές ομάδες. Στις γενικές αρχές του πλαισίου επαγγελματικής δραστηριότητας των μάνατζερ, αναφέρεται ότι οι ομάδες και οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες μη εξουσιοδοτημένων μάνατζερ, εκτός αν ο μάνατζερ είναι συγγενής του παίκτη ή δικηγόρος που έχει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος.
Οι συγγενείς των ποδοσφαιριστών και οι δικηγόροι απαλλάσσονται από τη διαδικασία των γραπτών εξετάσεων. Οι μάνατζερ για να πάρουν την άδεια πρέπει να εγγυηθούν ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν ενδεχόμενες απαιτήσεις ομάδων ή ποδοσφαιριστών για τυχόν λάθη ή παραλείψεις τους. Παρ' όλα αυτά, όμως, πάντα υπάρχει αρκετή σκιά γύρω από το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο που επιτρέπει την άσκηση παράνομης δραστηριότητας και γι' αυτό χρειάζεται τεράστια προσοχή.
«Πονηρές» μεταγραφές
Είναι δεδομένο πως το τοπίο άλλαξε με την έναρξη ισχύος του νόμου Μποσμάν, που περνούσε όλη την εξουσία της διαπραγμάτευσης μίας μεταγραφής, από τις ομάδες στους ποδοσφαιριστές και τους μάνατζέρ τους. Ηταν μία καλή εποχή για όσους κατάλαβαν το χρήμα που υπήρχε στη συγκεκριμένη αγορά και δραστηριοποιήθηκαν πρώτοι. Τώρα, υπάρχουν μάνατζερ τόσο ισχυροί -με διασυνδέσεις και συνεργασία με πολυεθνικές- που επιβάλλουν και τις επιλογές των ομάδων. Πολλές φορές η συνεργασία με έναν μάνατζερ αυτού του επιπέδου συνεπάγεται και τη «διευκόλυνσή» του σε πληρωμές ή προώθηση παικτών από το πελατολόγιό του. Η ποικιλία των «εξυπηρετήσεων» είναι μεγάλη και μπορεί να φτάσει σε χρήματα κάτω από το τραπέζι ή πιο κομψά, πιο νόμιμα σε λογαριασμό μίας εξωχώριας εταιρείας. Μίας offshore, δηλαδή. Και άντε μετά, να βρεις την άκρη του νήματος.
Πηγή: SportDay

Δεν υπάρχουν σχόλια: