Και δεν είναι μόνο αυτές οι μεταγραφές τοπ ταλέντων, για τις οποίες κορυφαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι επένδυσαν εκατομμύρια ευρώ τις τελευταίες εβδομάδες.
Λάμπουν στην Τουρκία
Είναι και κάποιοι άλλοι πιτσιρικάδες που πάνε εξαιρετικά στο παγκόσμιο κύπελλο κάτω των 20 ετών που διεξάγεται στην Τουρκία.
* Ο ποιοτικός και δυνατός επιθετικός Γιάγια Σανόγκο (με τις πολύ καλές εμφανίσεις του με την φανέλα της Γαλλίας) καπαρώθηκε από την Άρσεναλ.
* Ο πλάγιος μπακ της Ουρουγουάης Γκιγιέρμο Βαρέλα, που έχει βγάλει μάτια στην διοργάνωση της Τουρκίας παίζοντας όλη την δεξιά πλευρά με απίστευτη ωριμότητα και αυτοπεποίθηση, αγοράστηκε πριν λίγες μέρες από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
* Η Ίντερ ανακοίνωσε και τον Λασάλτ, την μπαλαδόφατσα της Ουρουγουάης (φωτό της ομάδας από την διοργάνωση), που ειδικά στον προημιτελικό με την Ισπανία οργίασε με την εκρηκτικότητα και την τεχνική του.
Να… ψηθούν
Τα παλιά τα χρόνια θυμόμαστε ότι οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι ψάχνανε συνήθως έτοιμους, «ψημένους» όπως λέγαμε, παίκτες και τους ακριβοπληρώνανε. Η ιδανική ηλικία ήταν εκεί γύρω στα 25-26.
Τα δεδομένα αλλάζουν άρδην. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, πέρα του ότι βγάζουν κιόλας ταλέντα οι ίδιες, επενδύουν πια – περισσότερο από ποτέ - ένα πολύ σημαντικό κομμάτι από την πίτα του μεταγραφικού μπάτζετ σε 18χρονα και 20χρονα παιδιά που έχουν δείξει τι προδιαγραφές έχουν για άμεση προσφορά και το μάτι τους γυαλίζει από την φιλοδοξία. Αυτή είναι η τάση.
Και πλέον ένας 20χρονος είναι και πρέπει να θεωρείται έτοιμος παίκτης, αφού πια υπάρχει η σχετική οργάνωση και η τεχνογνωσία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο για τις μικρότερες ηλικίες.
Τι μπορεί να περιμένει κανείς;
Μέσα σ’ αυτό το γενικό πλαίσιο, που πλέον είναι ξεκάθαρο για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, είναι απορίας άξιο, ειδικά αυτή την εποχή, πως ελληνικές ομάδες πάνε ακόμα και ασχολούνται με ποδοσφαιριστές μιας κάποιας ποδοσφαιρικής ηλικίας ή προερχόμενους από μακρόχρονη απουσία ή αμφίβολης κατάστασης λόγω φθοράς. Σε τι μπορεί να προσδοκά κανένας με τέτοιες επιλογές; Και αγωνιστικά και μεταπωλητικά.
Ειδικά, μάλιστα, όταν έχει αποδειχθεί πως οι ξένοι σύλλογοι πάντα κοιτάνε και προς την Ελλάδα και είναι διατεθειμένοι να δαπανήσουν, συγκριτικά, αρκετά χρήματα για νεαρούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές από το πρωτάθλημά μας.
Τα δίκροκα αυγά είναι γι’ άλλους…
Φυσικά, με τέτοιο δίκτυο σκάουτινγκ που έχουν οι κορυφαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι θα ήταν κάπου και ουτοπικό να περιμέναμε μια ελληνική ομάδα να προλάβει αυτή να αρπάξει πρώτη το (τρόπος του λέγειν) … δίκροκο αυγό από την Λατινική Αμερική ή την Αφρική. Το π.χ. 18χρονο ταλέντο με τεχνική, δηλαδή, που είναι σούπερ προικισμένο από την φύση του. Αυτά τα… αυγά τα μεγάλα και τα ωραία τα μαζεύουν σχεδόν πάντα οι ομαδάρες του πλανήτη μας. Από σπόντα αν τους ξεφύγει κανένα.
Ένας μικρός τεχνιτάκος
Οι άλλες ομάδες πάνε και παίρνουν τα κανονικά αυγά με την ελπίδα ότι κάτι καλό θα βγει. Ή κοιτάνε ακόμα και τα μικρά και… κτυπημένα στο τσόφλι, αν πρόκειται για συλλόγους περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων, μη ανταγωνιστικών πρωταθλημάτων και μέτριου σκάουτινγκ (αν και υπάρχουν σαφέστατα κι εξαιρέσεις απ’ ό,τι έχουμε διαπιστώσει). Παρά ταύτα, όμως, ακόμα κι έτσι, μπορεί να εξελιχθεί σε ταλεντάκι ένας μικρός π.χ. λατινοαμερικάνος τεχνιτάκος αν δουλευτεί σωστά. Με συνέπεια να αποφέρει κι έσοδα κάποια στιγμή.
Ψάχνει κανείς;
Δεν αξίζει τον κόπο το ρίσκο; Και τι αξίζει; Το (κατά πάσα πιθανότητα ακριβότερο, όπως αποδεικνύεται τις περισσότερες φορές) συμβόλαιο με παίκτη που μπορεί να έχει φτιάξει ένα κάποιο όνομα, όμως είναι σε τέτοια κατάσταση που δεν θα έχει καμία μεταπωλητική αξία; Και μετά, αφού δεν θα προσφέρει, θα τρέχεις κιόλας να του σπάσεις το συμβόλαιο για να τον ξεφορτωθείς πληρώνοντας κι άλλα. Ή μήπως δεν το βλέπουμε κάθε χρόνο τόσες φορές το ίδιο έργο; Εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα, αλλά μην σταθούμε μόνο σ’ αυτές.
Τον δρόμο μάς τον δείχνουνε, λοιπόν. Όπως πάντα. Σημασία έχει αν τον βλέπουμε. Κι αν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε. Αν έχουμε την γνώση, την μεθοδολογία, την διάθεση, την υπομονή και την οργάνωση σαν ποδόσφαιρο. Τα ταλέντα που είναι για τα… δόντια και τις οικονομικές δυνατότητες των ελληνικών ομάδων φυσικά και υπάρχουν και βρίσκονται εκεί έξω. Και δεν είναι μόνο το παγκόσμιο στην Τουρκία, βέβαια! Ψάχνει κανείς για να τα βρει, όμως;
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου