Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο gazzetta τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από το Τσάμπιονς Λιγκ.
ΤΟ είχα κι εγώ υπόψιν μου, αλλά το συνειδητοποίησα όταν διάβασα ένα θέμα στο gazzetta την επομένη του Σάλκε-ΠΑΟΚ 1-1.
Έγραφε, λοιπόν, για τις σημαντικές επιτυχίες του
ΠΑΟΚ στους εκτός έδρας αγώνες του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και τι
είχα προσέξει; Πολύ απλά, ότι ποτέ στην ιστορία του ο ΠΑΟΚ δεν είχε
εκμεταλλευθεί τη ρεβάνς της Τούμπας, μετά από ένα θετικό αποτέλεσμά του
στο πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι! Εννοείται με δύσκολο αντίπαλο. Ούτε με
τη Σεβίλλη, ούτε πιο πρόσφατα με τον Άγιαξ και την Ουντινέζε. Εκτός
έδρας είχε ηρωϊκούς αποκλεισμούς (βλέπε στα πέναλτι από Μπάγερν και
Μπενφίκα), αλλά είχε και προκρίσεις (επί της Άρσεναλ και της
Φενέρμπαχτσε).
Εντός έδρας, όμως, όταν έρχονταν η ώρα η κρίσιμη, η
ώρα του αγώνα, που θα κρίνει τα πάντα, ο ΠΑΟΚ σπάνια τα κατάφερνε (μία
φορά θυμάμαι το 2000 την πρώτη φορά με την Ουντινέζε). Μα στα πέναλτι,
μα στο 90λεπτο, μα έτσι, μα αλλιώς, έχανε η, τέλος πάντων έφερνε τέτοιο
αποτέλεσμα με το οποίο έμενε έξω.
Και σκεφτόμουν: δεν τα έχει καταφέρει τόσα χρόνια,
θα τα καταφέρει τώρα; Με μία ομάδα που ναι μεν δεν είναι σούπερ, αλλά
εδώ κι αρκετά χρόνια όχι απλά φτάνει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ,
αλλά παίζει και στα νοκ άουτ παιχνίδια; Μία ομάδα που παρεμπιπτόντως
διαφημίζει στις φανέλες της την gazprom, ένα δηλαδή από τους
μεγαλύτερους χορηγούς της ΟΥΕΦΑ στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Έτσι, αν θυμάμαι καλά είχα γράψει στην εφημερίδα, μετά από εκείνο το 1-1, κι ένα κομμάτι με τίτλο, «κάτσε πρώτα να περάσει ο ΠΑΟΚ…».
Μπορούσε, βέβαια, να περάσει ο ΠΑΟΚ. Εάν ο
πραγματικά σπουδαίος αυτός κυνηγός, ο Στοχ, είχε σκοράρει εκεί προς το
τέλος του ματς, σίγουρα ο ΠΑΟΚ θα είχε τον πρώτο λόγο. Όμως, αν δεν
μπορείς να εκμεταλλευθείς τέτοια ρέντα, κάπου δε δικαιούσαι να ζητάς
παραπάνω απ΄ όσα πήρες.
Αποκλείστηκες από τη Μέταλιστ χωρίς νίκη και τελικά
πέρασες στα χαρτιά (και χάρη σε εκείνη τη δωροδοκία των Ουκρανών είσαι
τώρα έστω στο Γιουρόπα Λιγκ…).
Έπαιξες με τη Σάλκε στα χειρότερά της, με τον
Χούντελαρ έξω και τον Κυριάκο έξω κι ενώ πήρες το 1-1 στη Γερμανία,
φτάνεις να παίξεις την πρόκριση στην τελευταία μισή ώρα μέσα στο (έστω
άδειο) σπίτι σου και με παίκτη παραπάνω. Σου αρκεί να μη φας γκολ για να
πας έστω στην παράταση, όπου λογικά ο αντίπαλος θα έχει σκάσει με
παίκτη λιγότερο. Εντάξει, όντως η Σάλκε είναι πολύ πιο έμπειρη ομάδα στη
διοργάνωση, αλλά υπό τέτοιες συνθήκες θα περίμενες κάτι καλύτερο από
τον ΠΑΟΚ. Αν μη τι άλλο ένα πιο έξυπνο παιχνίδι τουλάχιστον στο διάστημα
που έπαιζε 11 εναντίον 10.
Ποιος ο λόγος να μην ήταν η ομάδα πιο «σφιχτή»; Και γιατί να πάει σε ένα παιχνίδι-ροκ; Φοβήθηκε την παράταση με παίκτη παραπάνω;
Παρεμπιπτόντως, δεν κατάλαβα γιατί ο Στέφενς πέρασε
μέσα το Γεωργιάδη, τον οποίο αν θυμάμαι είχε ξεκινήσει στο ΠΑΟΚ-Μέταλιστ
0-2 και δεν είχε ακουμπήσει την μπάλα.
Και τρεις τραυματισμοί μαζεμένοι μετά από το ματς στη Γερμανία;
Και δύο ήττες μέσα στην Τούμπα, μέσα σε 20 ημέρες, με Ολλανδούς διαιτητές, έχοντας Ολλανδό προπονητή!
Πηγή: gazzetta.gr
Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου