Θα γυρίσω λίγες μέρες πίσω και
θα αναφερθώ σήμερα στην τελευταία συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο
Ιβάν Σαββίδης. Δεν με εντυπωσίασαν οι τοποθετήσεις του για τα χρέη της
ΠΑΕ (είναι άλλωστε γνωστές από προηγούμενες δηλώσεις του), ούτε οι
μακέτες για τη νέα Τούμπα ή το προπονητικό κέντρο που σκοπεύει να
κατασκευάσει.
Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου είναι ο διακαής πόθος του να γίνει ο ηγέτης του ΠΑΟΚ. Επανάλαβε την επιθυμία του να ανακηρυχθεί σε ηγέτη της οικογένειας του ΠΑΟΚ, τουλάχιστον τρεις φορές κατά την διάρκεια των δηλώσεων και οι λέξεις δεν έβγαιναν από το στόμα του αλλά από την ψυχή του.
Προσέξτε. Δεν αναφερόταν μόνο στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ αλλά στο σύνολο της οικογένειας του Δικεφάλου. Είναι ξεκάθαρο ότι στόχος του είναι τα επόμενα χρόνια να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των οπαδών ως ο παράγοντας που αναγέννησε τον ΠΑΟΚ. Έχει κάθε δικαίωμα να θέτει προσωπικούς στόχους και να ζητά αναγνώρισης της προσφοράς του, έχει όμως και τεράστιες υποχρεώσεις.
Πρέπει να γνωρίζει ότι τα χρήματα είναι μεν απαραίτητα για να εξελιχθεί ο ΠΑΟΚ σ΄ ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό club αλλά δεν είναι αρκετά για να αγοράσουν την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου. Αυτά δεν αγοράζονται. Αυτά τα κερδίζεις με την συμπεριφορά σου και την προσφορά σου στην ομάδα. Ο κόσμος δεν εκτίμησε τον Γιώργο Παντελάκη, τον Νίκο Βεζυρτζή και άλλους παράγοντες γιατί ξόδευαν χρήματα. Ούτε γιατί κατέγραφαν επιτυχίες. Τους εκτίμησε και τους μετέτρεψε σε ηγέτες γιατί αναγνώριζε την προσπάθεια τους. Γιατί είχαν όραμα –που το μετέδιδαν- και δούλευαν νυχθημερόν για να το υλοποιήσουν.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν κρίνει εκ του αποτελέσματος. Θέλει και χρειάζεται την επιτυχία –όπως οι φίλαθλοι σε όλες τις ομάδες του κόσμου- αλλά μπορεί να διακρίνει ποιοι προσποιούνται και ποιοι σκέφτονται, λειτουργούν κι αισθάνονται (ακόμα κι αν κάθονται στην προεδρική καρέκλα ή την προεδρική σουίτα) όπως ο πιο απλός φίλαθλος στις κερκίδες της Τούμπας.
Για να πραγματοποιηθεί το όνειρο του Ιβάν και να τον ανακηρύξει η οικογένεια του ΠΑΟΚ σε ηγέτη της, χρειάζεται να καταθέσει την ψυχή του διοικώντας την ομάδα με σεβασμό προς την ιστορία της, υλοποιώντας τις υποσχέσεις του και λέγοντας πάντα την αλήθεια. Όποια κι είναι αυτή. Σαφώς χρειάζεται και τα χρήματα του η εταιρία. Χωρίς τη δική του ψυχή όμως σε κάθες περίπτωση θα είναι απλά λεφτά. Με την ψυχή του θα είναι τα λεφτά ενός ανθρώπου που ζει τις ίδιες αγωνίες με όσους είναι ΠΑΟΚ για να μπει η μπάλα στα δίχτυα ή στα καλάθια. Άλλωστε η μπάλα (ανεξάρτητα από το άθλημα) είναι μόνο η αφορμή. Ο ΠΑΟΚ είναι το ταξίδι.
Υ. Γ. 1 Θεωρώ ότι το παιχνίδι κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας δεν αντέχει συζήτησης. Η διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων είναι τεράστια. Ο ΠΑΟΚ με παίκτες που προέρχονταν από τον πάγκο και την… κερκίδα, κέρδισε με άνεση και ουσιαστικά σφράγισε την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Το παιχνίδι ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουν λεπτά συμμετοχής παίκτες όπως ο Γκαρσία, ο Νέτσιντ, ο Σκόνδρας, ο Γεωργιάδης, ο Κατσικάς, που στη διάρκεια της περιόδου και με δεδομένο το βαρύ πρόγραμμα της ομάδας, θα χρειαστεί να προσφέρουν την βοήθεια τους. Ήταν επίσης μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να… παίξει –άθελα του- με τα νεύρα μας ο –συμπαθής κατά τα άλλα- Ολίσε. Ο Λιβεριανός συνεχίζει να απογοητεύει κάνοντας τα εύκολα δύσκολα ακόμα και σε παιχνίδια όπως αυτό με την Αναγέννηση Καρδίτσας.
Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου είναι ο διακαής πόθος του να γίνει ο ηγέτης του ΠΑΟΚ. Επανάλαβε την επιθυμία του να ανακηρυχθεί σε ηγέτη της οικογένειας του ΠΑΟΚ, τουλάχιστον τρεις φορές κατά την διάρκεια των δηλώσεων και οι λέξεις δεν έβγαιναν από το στόμα του αλλά από την ψυχή του.
Προσέξτε. Δεν αναφερόταν μόνο στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ αλλά στο σύνολο της οικογένειας του Δικεφάλου. Είναι ξεκάθαρο ότι στόχος του είναι τα επόμενα χρόνια να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των οπαδών ως ο παράγοντας που αναγέννησε τον ΠΑΟΚ. Έχει κάθε δικαίωμα να θέτει προσωπικούς στόχους και να ζητά αναγνώρισης της προσφοράς του, έχει όμως και τεράστιες υποχρεώσεις.
Πρέπει να γνωρίζει ότι τα χρήματα είναι μεν απαραίτητα για να εξελιχθεί ο ΠΑΟΚ σ΄ ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό club αλλά δεν είναι αρκετά για να αγοράσουν την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου. Αυτά δεν αγοράζονται. Αυτά τα κερδίζεις με την συμπεριφορά σου και την προσφορά σου στην ομάδα. Ο κόσμος δεν εκτίμησε τον Γιώργο Παντελάκη, τον Νίκο Βεζυρτζή και άλλους παράγοντες γιατί ξόδευαν χρήματα. Ούτε γιατί κατέγραφαν επιτυχίες. Τους εκτίμησε και τους μετέτρεψε σε ηγέτες γιατί αναγνώριζε την προσπάθεια τους. Γιατί είχαν όραμα –που το μετέδιδαν- και δούλευαν νυχθημερόν για να το υλοποιήσουν.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν κρίνει εκ του αποτελέσματος. Θέλει και χρειάζεται την επιτυχία –όπως οι φίλαθλοι σε όλες τις ομάδες του κόσμου- αλλά μπορεί να διακρίνει ποιοι προσποιούνται και ποιοι σκέφτονται, λειτουργούν κι αισθάνονται (ακόμα κι αν κάθονται στην προεδρική καρέκλα ή την προεδρική σουίτα) όπως ο πιο απλός φίλαθλος στις κερκίδες της Τούμπας.
Για να πραγματοποιηθεί το όνειρο του Ιβάν και να τον ανακηρύξει η οικογένεια του ΠΑΟΚ σε ηγέτη της, χρειάζεται να καταθέσει την ψυχή του διοικώντας την ομάδα με σεβασμό προς την ιστορία της, υλοποιώντας τις υποσχέσεις του και λέγοντας πάντα την αλήθεια. Όποια κι είναι αυτή. Σαφώς χρειάζεται και τα χρήματα του η εταιρία. Χωρίς τη δική του ψυχή όμως σε κάθες περίπτωση θα είναι απλά λεφτά. Με την ψυχή του θα είναι τα λεφτά ενός ανθρώπου που ζει τις ίδιες αγωνίες με όσους είναι ΠΑΟΚ για να μπει η μπάλα στα δίχτυα ή στα καλάθια. Άλλωστε η μπάλα (ανεξάρτητα από το άθλημα) είναι μόνο η αφορμή. Ο ΠΑΟΚ είναι το ταξίδι.
Υ. Γ. 1 Θεωρώ ότι το παιχνίδι κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας δεν αντέχει συζήτησης. Η διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων είναι τεράστια. Ο ΠΑΟΚ με παίκτες που προέρχονταν από τον πάγκο και την… κερκίδα, κέρδισε με άνεση και ουσιαστικά σφράγισε την πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Το παιχνίδι ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πάρουν λεπτά συμμετοχής παίκτες όπως ο Γκαρσία, ο Νέτσιντ, ο Σκόνδρας, ο Γεωργιάδης, ο Κατσικάς, που στη διάρκεια της περιόδου και με δεδομένο το βαρύ πρόγραμμα της ομάδας, θα χρειαστεί να προσφέρουν την βοήθεια τους. Ήταν επίσης μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να… παίξει –άθελα του- με τα νεύρα μας ο –συμπαθής κατά τα άλλα- Ολίσε. Ο Λιβεριανός συνεχίζει να απογοητεύει κάνοντας τα εύκολα δύσκολα ακόμα και σε παιχνίδια όπως αυτό με την Αναγέννηση Καρδίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου