Ισχύει και για το ζεύγος Βικτόρια Πλζεν-Μάντσεστερ Σίτι. ‘Η Μπάγερν-CSKA Μόσχας. Είναι τα ζεύγη, στα οποία το αδύναμο μέρος παίζει με την ελπίδα του «στατιστικού λάθους». Το στατιστικό λάθος θα συμβεί. Κάθε φορά, ή σχεδόν κάθε φορά. Συνέβη, και αυτή την Τρίτη. Ευνόησε την Κοπεγχάγη.
Η Γιουβέντους έπαιξε, πάνω-κάτω όπως όλα τα ισχυρά μέρη που νίκησαν. Και καλύτερα, ίσως. Ενέργειες για γκολ 25, στον στόχο 13, κόρνερ 16. Κι όμως, σκόνταψε. Οι Δανοί, απ’ όσα είδα και μπόρεσα να καταλάβω, τους κόντραραν με το δικό τους, το γιουβεντίνικο, νόμισμα. Πολύ bodychecking.
Το γκολ της Κοπεγχάγης ήταν από εκείνα που περιμένεις η Γιούβε, όχι να δεχθεί, να βάλει. Με τα μούσκουλα, στην πολυκοσμία της μεγάλης περιοχής. Περίπου, το σοκ που έπαθε τον Φεβρουάριο η Σέλτικ. Νόμιζαν πως το φίζικαλ κομμάτι είναι δικό τους προνόμιο. Ωσπου συνειδητοποίησαν πως η Γιουβέντους το κάνει καλύτερα.
Το ‘βαλε η Κοπεγχάγη λοιπόν, άντεξε να το κρατήσει 40 λεπτά, άντεξε να γαντζωθεί στο 1-1 τα επόμενα 40, ο τερματοφύλακας τα ‘πιασε όλα, το…λάθος έγινε. Ο Ολυμπιακός βγήκε να παίξει τις δικές του πιθανότητες σ’ ένα στατιστικό λάθος. Τις εξάντλησε, σ’ ένα ημίχρονο. Αντεξε, άλλο μισό.
Υστερα ήλθαν, το ένα μετά το άλλο, τα φυσιολογικά. Οσα ανέμεναν για να ‘μαστε ειλικρινείς, ως επικρατέστερο σενάριο, όσοι πήγαν (ομάδα και κόσμος) στο Καραϊσκάκη. Επίσης, όσοι απλώς παρακολουθούσαν στην TV ή είχαν παίξει και Στοίχημα. Θα μπορούσε στη θεωρία, παρά το μονότερμα του β’ μέρους, με κάποιον τρόπο το 1-1 πράγματι να μείνει.
Ενα μικρό θαύμα, α λα Πάρκεν. Ο Ρομπέρτο στην εστία, άλλωστε, έμοιαζε Βίλαντ. Τα έπιανε. Ενδεχομένως, η διαφορά να ήταν στην ποσότητα του καυσίμου. ‘Η στην πιο έξυπνη κατανομή της κατανάλωσής του. Στον ανήφορο, στον κατήφορο, στο ίσωμα. Ο Ολυμπιακός σανίδωσε το γκάζι. Αναπόφευκτα έμεινε, στη μέση του δρόμου.
Ο Βάις δεν έβαλε ένα γκολ, με τα μούσκουλα. Εβαλε ένα γκολ-φαντασίωση. Το όνειρο του παιδιού, στην αλάνα. Τους περνάω όλους, με τη σειρά. Τον αριστερό μπακ για πλάκα, τον αριστερό στόπερ με ποδιά, τον δεξιό στόπερ με ντρίμπλα, κι όταν έρχεται ο δεξιός μπακ, το μόνο που προλαβαίνει είναι να διευκολύνει, με την κόντρα που βάζει, να νικήσω και τον τερματοφύλακα. Υλικό ταινιοθήκης.
Η προσωποποίηση, όμως, του ενενηντάλεπτου του Ολυμπιακού δεν είναι ο Βάις. Είναι ο Σάμαρης. Εάν ο αγώνας έληγε στο 45’, και στο 60’ ακόμη, ο αυτόματος MVP. Ενας χαφ, για Παγκόσμιο Κύπελλο. Μάλλον ένας χαφ, βασικός στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μάρκαρε τους μέσους της Παρί Σεν-Ζερμέν. Τους μάρκαρε, αποτελεσματικά. Ολους τους μέσους. Συγχρόνως, πώς το κατάφερνε αυτό, μάρκαρε και τον Ζλάταν.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου