Άλλο ένα θρίλερ στην Τούμπα.
Τι θρίλερ δηλαδή, που περισσότερο με μαρτύριο έμοιαζε καθώς κυλούσε ο
χρόνος και η σκέψη ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα κερδίσει την Σαχτέρ στην πρεμιέρα
των ομίλων βασάνιζε όλο και περισσότερο το μυαλό των ΠΑΟΚτσήδων την ίδια
ώρα που η Αλκμααρ κέρδιζε την Μακάμπι στο Ισραήλ και αυτόματα αποκτούσε
προβάδισμα για την 1η θέση του ομίλου.
Όταν πια όλοι πίστεψαν ότι δεν είναι της μοίρας γραφτό να
κερδίσει ο ΠΑΟΚ ευρωπαϊκό παιχνίδι κεκλεισμένων των θυρών, ανέλαβε δράση
ο Βούκιτς. Ο Παρτιζάνος απέδειξε ότι μπορεί με άνεση να αναλάβει το
ρόλο του παίκτη των ειδικών αποστολών και με μια εξαιρετική κεφαλιά,
κυριολεκτικά στην εκπνοή του αγώνα, έστειλε τη μπάλα στ΄ αντίπαλα δίχτυα
διώχνοντας τις μαύρες σκέψεις από το μυαλό όλων.
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με νίκη τις υποχρεώσεις του στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που τον… καταδίκασαν η ατυχία του, η αστοχία του, και αρκετοί άλλοι παράγοντες και δικαιούται να το απολαύσει.
Τέλος καλό, όλα καλά; Αν μιλάμε για τους βαθμούς που κατάφερε να κερδίσει ο ΠΑΟΚ στην πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ κόντρα στην ομάδα από το Καζακστάν, τέλος καλό, όλα καλά. Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε μόνο για το αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε επιφανειακά στο γεγονός ότι η ομάδα κατάφερε να κερδίσει έστω και στο φινάλε του αγώνα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάξουμε και ποιο βαθιά. Και κοιτώντας βαθύτερα διαπιστώνουμε ότι, το φιλί της ζωής στον ΠΑΟΚ το έδωσε ένας παίκτης όπως ο Λίνο που στα 37 του χρόνια μπήκε στο γήπεδο και ανέτρεψε τις ισορροπίες. Δεν έχω διάθεση να φανώ μεμψίμοιρος αλλά δεν ικανοποιήθηκα από την απόδοση της ομάδας. Σαφώς και υπάρχει η δικαιολογία της άδειας Τούμπας που επηρεάζει αρνητικά την απόδοση των παικτών, αλλά δεν μπορώ να σταθώ μόνο σ΄ αυτό.
Θέλω να πιστεύω ότι η προβληματική ανασταλτική λειτουργία, ο πανικός μπρος στην εστία του Χακόμπο σε κάθε στημένη μπάλα της αντίπαλης ομάδας, η έλλειψη φαντασίας επιθετικά είναι θέματα που θα λυθούν στην πορεία. Όχι γιατί, θα γίνουν θαύματα, αλλά γιατί η ομάδα διαθέτει υλικό που μπορεί να παίξει πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο όταν αποκτήσει ομοιογένεια. Γιατί αυτό είναι κάτι που λείπει από όλες τις γραμμές του Δικεφάλου.
Χωρίς ίχνος διάθεσης να υποτιμήσω την αντίπαλο του ΠΑΟΚ , θεωρώ ότι δεν επιτρέπεται να ζορίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό η ομάδα του Στέφενς για να κερδίσει τη Σαχτέρ. Να δεχθώ ότι οι παίκτες της ήρθαν με φιλοδοξίες κι ενθουσιασμό στην Τούμπα. Να δεχθώ ότι δυο τρεις απ΄ αυτούς διαθέτουν ταλέντο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δεχθώ ότι επιτρέπεται να φύγει με βαθμό ή βαθμούς από την Τούμπα. Και η αλήθεια είναι ότι λίγο έλειψε να το ζήσουμε κι αυτό.
Γι αυτό το μόνο που κρατώ από το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι η ανατροπή που ήρθε από το πείσμα των παικτών του ΠΑΟΚ και φυσικά τον… πατριωτισμό και τις ικανότητες των Λίνο και Βούκιτς. Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και σε προηγούμενα σχόλια. Έχω απαιτήσεις από την ομάδα αυτή. Σαφώς χρειάζεται πίστωση χρόνου για να φθάσουν στα επιθυμητά επίπεδα παίκτες όπως οι Νίνης, Τζαβέλλας, Λούκας, Βίτορ, (που δεν είχαν παιχνίδια στην διάρκεια της περσινής περιόδου) αλλά ας μην αποτελεί αυτό το γεγονός δικαιολογία για όλα.
Υ. Γ. Τα όσα –άκρως εντυπωσιακά- εξήγγειλε ο Ιβάν Σαββίδης, θα τα σχολιάσω τις επόμενες ημέρες.
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με νίκη τις υποχρεώσεις του στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που τον… καταδίκασαν η ατυχία του, η αστοχία του, και αρκετοί άλλοι παράγοντες και δικαιούται να το απολαύσει.
Τέλος καλό, όλα καλά; Αν μιλάμε για τους βαθμούς που κατάφερε να κερδίσει ο ΠΑΟΚ στην πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ κόντρα στην ομάδα από το Καζακστάν, τέλος καλό, όλα καλά. Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε μόνο για το αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε επιφανειακά στο γεγονός ότι η ομάδα κατάφερε να κερδίσει έστω και στο φινάλε του αγώνα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάξουμε και ποιο βαθιά. Και κοιτώντας βαθύτερα διαπιστώνουμε ότι, το φιλί της ζωής στον ΠΑΟΚ το έδωσε ένας παίκτης όπως ο Λίνο που στα 37 του χρόνια μπήκε στο γήπεδο και ανέτρεψε τις ισορροπίες. Δεν έχω διάθεση να φανώ μεμψίμοιρος αλλά δεν ικανοποιήθηκα από την απόδοση της ομάδας. Σαφώς και υπάρχει η δικαιολογία της άδειας Τούμπας που επηρεάζει αρνητικά την απόδοση των παικτών, αλλά δεν μπορώ να σταθώ μόνο σ΄ αυτό.
Θέλω να πιστεύω ότι η προβληματική ανασταλτική λειτουργία, ο πανικός μπρος στην εστία του Χακόμπο σε κάθε στημένη μπάλα της αντίπαλης ομάδας, η έλλειψη φαντασίας επιθετικά είναι θέματα που θα λυθούν στην πορεία. Όχι γιατί, θα γίνουν θαύματα, αλλά γιατί η ομάδα διαθέτει υλικό που μπορεί να παίξει πολύ καλύτερο ποδόσφαιρο όταν αποκτήσει ομοιογένεια. Γιατί αυτό είναι κάτι που λείπει από όλες τις γραμμές του Δικεφάλου.
Χωρίς ίχνος διάθεσης να υποτιμήσω την αντίπαλο του ΠΑΟΚ , θεωρώ ότι δεν επιτρέπεται να ζορίζεται σε τόσο μεγάλο βαθμό η ομάδα του Στέφενς για να κερδίσει τη Σαχτέρ. Να δεχθώ ότι οι παίκτες της ήρθαν με φιλοδοξίες κι ενθουσιασμό στην Τούμπα. Να δεχθώ ότι δυο τρεις απ΄ αυτούς διαθέτουν ταλέντο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να δεχθώ ότι επιτρέπεται να φύγει με βαθμό ή βαθμούς από την Τούμπα. Και η αλήθεια είναι ότι λίγο έλειψε να το ζήσουμε κι αυτό.
Γι αυτό το μόνο που κρατώ από το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι η ανατροπή που ήρθε από το πείσμα των παικτών του ΠΑΟΚ και φυσικά τον… πατριωτισμό και τις ικανότητες των Λίνο και Βούκιτς. Θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και σε προηγούμενα σχόλια. Έχω απαιτήσεις από την ομάδα αυτή. Σαφώς χρειάζεται πίστωση χρόνου για να φθάσουν στα επιθυμητά επίπεδα παίκτες όπως οι Νίνης, Τζαβέλλας, Λούκας, Βίτορ, (που δεν είχαν παιχνίδια στην διάρκεια της περσινής περιόδου) αλλά ας μην αποτελεί αυτό το γεγονός δικαιολογία για όλα.
Υ. Γ. Τα όσα –άκρως εντυπωσιακά- εξήγγειλε ο Ιβάν Σαββίδης, θα τα σχολιάσω τις επόμενες ημέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου