Το ότι κατάφερε να πάρει την νίκη με το εκπληκτικό γκολ του Ατζαγκούν, ήταν για τους πράσινους μια ακόμα απόδειξη, ότι ακόμα και στην πιο κακή τους μέρα πλέον, είναι σε θέση να βγάλουν ένα παιχνίδι χωρίς ιδιαίτερα ζόρια και μάλιστα να φύγουν και νικητές.
Ότι πάντως δεν ήταν σε καλή μέρα όμως, φάνηκε από το ξεκίνημα της αναμέτρησης.
Πολύ αργός ρυθμός και παρά τα όσα έλεγε ο σπορτκάστερ περί νευρικότητας, ήταν ακριβώς αντίθετη η συμπεριφορά των παικτών του Αναστασίου που με το δίκιο του έβγαινε ανά... λεπτό από τα ρούχα του με αυτά που έβλεπε.
Κι αυτά που έβλεπε, ήταν το ότι δεν υπήρχε όχι... νευρικότητα, αλλά νεύρο από του παίκτες του.
Νωχελικοί και άνευροι στις κινήσεις τους, καμιά συγκέντρωση και αμέτρητα λάθη σε κάθε ενέργειά τους. Κι όχι πως τα Γιάννινα έδειχναν διαφορετική εικόνα.
Κάποιες στιγμές μάλιστα που άνοιγε το πλάνο και έβλεπες όλη την εικόνα με το χιονισμένο Μιτσικέλι πίσω ψηλά, η αίσθηση που σου ερχόταν ήταν πως καλύτερα να πήγαιναν όλοι μαζί για κανα... τσιπουράκι εκεί στα στενά των Ιωαννίνων αντί να... βασανίζονται μέσα στο γήπεδο όλοι τους και να βασανίζουν και όσους έβλεπαν το παιχνίδι.
Τέλος πάντων αναμενόμενη λίγο-πολύ αυτή εμφάνιση για τον Παναθηναϊκό.
Και γιατί... ξεφούσκωσαν αγωνιστικά και κυρίως ψυχολογικά μετά τις δύο απανωτές εντυπωσιακές εμφανίσεις με Ολυμπιακό και Αρη και γιατί όπως και να το κάνουμε ήταν λογικό ολόκληρη η ομάδα να έχει στραμμένη και σωματικά και νοητικά την προσοχή της στον ημιτελικό κυπέλλου με τον ΟΦΗ την ερχόμενη Τετάρτη.
Λογικά λοιπόν όταν ήρθε από το πουθενά και χωρίς ιδιαίτερο ζόρι κιόλας εκείνη η εκπληκτική έμπνευση του Ατζαγκούν να δοκιμάσει το απ' ευθείας βολέ και έγινε το 0-1, όλα να έχουν τελειώσει. Κι από κει και πέρα ο Παναθηναϊκός απλά να κάνει ένα παιχνίδι διεκπεραίωσης που μπορεί μεν να νευρίαζε τον Αναστασίου, αλλά μόνο σε ότι είχε να κάνει με τα όσα έχει πει κατά καιρούς στους παίκτες του να κάνουν και δεν τα έκαναν και όχι γιατί κινδύνευε να χάσει τους βαθμούς και την νίκη ο Παναθηναϊκός.
Ακόμα και όταν ο ΠΑΣ πίεσε λίγο πιο ασφυκτικά και δοκίμασε να δημιουργήσει δυο τρεις καλές στιγμές, η καλή μέρα του Καπίνο -που πάντως και παρεπιπτόντως κάποιος πρέπει να του πει αυτό που δεν είπε ποτέ κανείς στον Τζόρβα, ότι δηλαδή οι αποκρούσεις πρέπει να φεύγουν πλάγια ή κόρνερ και όχι να σκάει η μπάλα στην μικρή περιοχή- δεν άφησε περιθώρια στους Γιαννιώτες να ελπίσουν ότι θα άλλαζε κάτι στο παιχνίδι.
Συμπερασματικά, ήταν ένα παιχνίδι που πάει, πέρασε και κανείς δεν έχει λόγους από δω και πέρα, ούτε να το θυμάται, ούτε να ασχοληθεί και ιδιαίτερα μ'αυτό.
Το ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να φύγει νικητής και από ένα τέτοιο παιχνίδι, προσμετράται ασφαλώς στα συν των τελευταίων εβδομάδων. Ίσως όχι τόσο εντυπωσιακά όσο τα συν με Ολυμπιακό και Άρη, αλλά πάντως σίγουρα στα συν εν όψει της συνέχειας και ειδικά του αγώνα με τον ΟΦΗ για τα ημιτελικά του κυπέλλου.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου