Οι παίκτες δεν κρατάνε πολύ την μπάλα στα χέρια τους και βεβαίως αυτή είναι η φιλοσοφία του προπονητή. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Ο Κατσικάρης αυτό το μπάσκετ θέλει να παίζει και μέχρι στιγμής όλα μας πηγαίνουν σχεδόν τέλεια.
Κατ” αρχάς, λοιπόν, το πρόσημο είναι θετικό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά είμαστε η Ελλάδα. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Είμαστε από τις μεγαλύτερες δυνάμεις παγκοσμίως στο μπάσκετ. Τι σημαίνει; Οτι θέλουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάκριση στο Μουντομπάσκετ: «Καλά, ρε μεγάλε, δεν σου φτάνει, που παίζουμε πολύ καλό μπάσκετ, η Εθνική δείχνει να έχει μπει στο σωστό δρόμο και πάλι, μού θες και μεγαλεία με το καλημέρα;» μου είπε κάποιος όταν του έθεσα τα παραπάνω.
Μεγαλεία και μετάλλια προσωπικά, όχι ότι δεν θέλω (κάθε άλλο), αλλά δεν απαιτώ την δεδομένη χρονική περίοδο. Προτεραιότητα είναι ακριβώς αυτό: να μπει και πάλι η Εθνική σε βάσεις σωστής λειτουργίας, κάτι, που φαίνεται ότι άρχισε να γίνεται.
Από κει και πέρα, όμως, ο Κατσικάρης και οι παίκτες του είναι εκείνοι, που έχουν βάλει ψηλά τον πήχη με τις εκπληκτικές τους εμφανίσεις στην Σεβίλλη. Και αν με Σενεγάλη, Φιλιππίνες, Πουέρτο Ρίκο τα πράγματα δεν ήταν δύσκολα, αφού οι αντίπαλοι είναι μακριά από την δυναμικότητά μας, μόνο το ίδιο δεν μπορείς να πεις και για Κροατία, Αργεντινή.
Η ίδια, λοιπόν, η Εθνική με την παρουσία της έχει ανεβάσει τις απαιτήσεις, έχουμε «βοηθήσει» λιγάκι κι εμείς τα ΜΜΕ με την υπερβολή, που μάς χαρακτηρίζει σε τέτοιες περιπτώσεις. Μόνο, που σήμερα το απόγευμα το σκηνικό αλλάζει, ο συντελεστής δυσκολίας είναι μεγάλος όσο ποτέ στο τουρνουά. Ο πρώτος λόγος είναι ο πλέον ευνόητος: κερδίζεις, συνεχίζεις. Χάνεις, πας σπιτάκι σου. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τον αντίπαλο. Πάντα θεωρητικά, η Σερβία είναι πιο μεγάλο εμπόδιο τόσο σε σχέση με την Κροατία, όσο και με την Αργεντινή. Από την Κροατία έχει μεγαλύτερο τσαγανό, από την Αργεντινή μεγαλύτερο βάθος.
Στη σύγκριση Ελλάδας-Σερβίας, εμείς παίζουμε πιο γρήγορα, οι Σέρβοι είναι πιο δυνατοί μέσα στην ρακέτα. Εχουν και Ραντούλιτσα, και Κρστιτς, και Στίματς, και Κάτιτς. Τέσσερα «θηρία» δηλαδή. Ο Μπουρούσης κυρίως, αλλά και οι Βουγιούκας, Γλυνιαδάκης θα πρέπει να βγάλουν διπλό μεροκάματο σήμερα.
Υπάρχει, βεβαίως, και ο Τεόντοσιτς, ο οποίος μας περιμένει πώς και πώς. Οι αποτυχίες του παρελθόντος τον στοιχειώνουν, θέλει να πάρει την εκδίκησή του: «Μετράω τις ώρες μέχρι να αρχίσει το ματς» είπε χθες.
Εμείς να δεις.
Πηγή: www.superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου