Η Βαλένθια είναι σκληροτράχηλη ομάδα και το παιχνίδι, ένεκα και των απουσιών, ήταν ειδικών συνθηκών για τους "ερυθρόλευκους". Άρα, η νίκη από μόνη της ήταν το κατ' αρχήν ζητούμενο κι αφού επιτεύχθηκε ο Ολυμπιακός γυρίζει έχοντας τελειώσει με τον καλύτερο τρόπο… άλλη μια μέρα στη δουλειά.
Πρώτο θετικό που κρατά είναι η επιρροή που είχε ο Μίλαν Τόμιτς στο παιχνίδι του. Δεν είχε πολλές επιλογές, αφού ο Αγραβάνης όποτε μπήκε λειτούργησε με τον καλύτερο τρόπο για τη Βαλένθια (δείγμα του ότι είναι ανέτοιμος για "μεγάλα" ματς), ο Πέτγουεϊ ήταν εξαιρετικός σε πολλά πράγματα, αλλά στην επίθεση οι "ερυθρόλευκοι" έπαιζαν με τέσσερις (ας του πει κάποιος ότι αν περάσει τη γραμμή του τριπόντου προς τα μέσα δεν θα δεχθεί τεχνική ποινή) κι ο Πρίντεζης στην Αθήνα.
Χωρίς "4άρι" έπρεπε να πάει υποχρεωτικά σε αλχημείες και το σχήμα με τους τέσσερις κοντούς αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσματικό. Βεβαίως, ομάδα στην οποία πετυχαίνουν 62 πόντοι οι κοντοί και 9 ο ένας ψηλός (ο Ντάνστον ήταν λίγο χειρότερος από τον Αγραβάνη), δεν μπορεί να έχει υψηλές βλέψεις, αλλά αυτό είναι παροδικό, αφού θα επιστρέψουν ο Πρίντεζης, ο Ντάρντεν (δεν είναι ψηλός, αλλά δίνει δυνατότητα για πολλά διαφορετικά σχήματα πάνω στο παρκέ).
Ο Τόμιτς παίρνει πολύ καλό βαθμό στον πρώτο του ευρωπαϊκό αγώνα ως "χεντ κόουτς", όχι μόνο για το σχήμα με τους τέσσερις κοντούς, αλλά γιατί διαχειρίστηκε σωστά τους πόρους του και κυρίως γιατί δεν το φοβήθηκε το παιχνίδι.
Ένα δεύτερο θετικό είναι πως η αντίδραση σε σχέση με το ματς του Κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν εντελώς διαφορετική. Μπορεί να έχασε εκ νέου τη 1/2 βολές ο Σλούκας, στο ίδιο χρονικό σημείο (6.4''), όμως και το επιθετικό ριμπάουντ πήρε, και στις 2/2 επόμενες βολές ευστόχησε, και φάουλ έκανε ο Σπανούλης (που δεν είχε κάνει στο ΟΑΚΑ). Άρα ο Ολυμπιακός μαθαίνει από τα λάθη του κι αυτό αποτελεί συστατικό επιτυχίας.
Το πρώτο αρνητικό είναι η επιθετική ανισορροπία. Χωρίς να ακουμπήσεις την μπάλα στο "ζωγραφιστό" δεν μπορείς να πας πουθενά. Ενδεχομένως στις επόμενες συναντήσεις ο Ντάνστον θα είναι καλύτερος, ο θετικότατος Χάντερ δεν θα χάσει δύο καρφώματα, όμως και πάλι υπάρχει ζήτημα.
Αναρωτιέμαι, τί είδους τιμωρία είναι να έχεις έναν Αμερικανό που πληρώνεις στον πάγκο (Σίμονς), να τον βάζεις στη 12άδα και να μην τον χρησιμοποιείς. Αν θέλουν να επεκτείνουν τέτοιου είδους τιμωρία, είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω τη διαδρομή του Αμερικανού σέντερ. Να πηγαίνω ταξιδάκι, να κάνω ζέσταμα, να προπονούμαι και να πληρώνομαι για να κάθομαι.
Επίσης αναρωτιέμαι αν μετά από έναν χρόνο και κάτι ο Πέτγουεϊ είναι αποδεκτό να μην έχει ρόλο στην επίθεση ο Πέτγουεϊ. Ευδιάθετος ήταν, έτρεξε το γήπεδο, πάλεψε στην άμυνα, ακόμα και στη χαμηλή άμυνα που είναι το αδύνατο σημείο του, όμως στην επίθεση πήγαινε μόνο από τον… περιφερειακό (ήτοι δεν μπήκε μέσα από τη γραμμή του τριπόντου).
Η στατιστική του καταγράφει 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 κόψιμο, κανένα λάθος, σε 30:24'' συμμετοχής. Δεν με ενοχλεί το "μηδέν" στους πόντους, αλλά ότι οι προσπάθειες ήταν 0/4 τρίποντα! Αν σε αυτό το παιχνίδι, απόντος του Πρίντεζη, δεν πάρει εντολή (και δεν επιχειρήσει) να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα, να δημιουργήσει "μις ματς απ", να προσπαθήσει να σκοράρει από κοντά, τότε πότε θα το δοκιμάσει;
Αν δεν μπορεί, δεν χωρά στο "ερυθρόλευκο" ρόστερ. Αν δεν του το ζητούν, αν δεν έχουν αντίστοιχα plays φταίνε οι προπονητές του.
Συνολικά ο Ολυμπιακός πέτυχε τον στόχο του κι εντέλει το αποτέλεσμα μετράει.*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου