Πως ο Ρούνεϊ θα γίνει εφιάλτης στο Anfield!!

Ο Ρούνεϊ βρέθηκε ξανά στην επίθεση και ο Alex Keble γράφει για το ότι μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα εκτός από γκολ.

Μπορούμε να περιμένουμε ένα μείγμα από σκληρά τάκλιν και ενέργειες υψηλής τεχνικής σε ένα ντέρμπι γεμάτο με ένταση ανάμεσα σε δύο φορμαρισμένες ομάδες στο Anfield, όμως οι τραυματισμοί των Φαν Πέρσι-Φαλκάο μπορεί να αλλάξουν την ιστορία του γεγάλου αγώνα. Με τον Λουίς Φαν Γκααλ να εξελίσσει χωρίς να το θέλει τον τρόπο ανάπτυξης του Αλεξ Φέργκιουσον με μακρινές μπαλιές στα πλάγια και τον Ρούνεϊ επιθετικό, η αμυντική τριάδα της Λίβερπουλ είναι πιθανό να αντιμετωπίσει προβλήματα από τον αρχηγό της Εθνικής Αγγλίας. Το γεγονός ότι ο Ολλανδός αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τον Ρούνεϊ στην επίθεση, όπως έκανε ο Φέργκι, έχει φέρει την Γιουνάιτεντ να κάνει πολλές βαθιές μπαλιές προς τον Μαρουάν Φελαϊνί και τον Ασλεϊ Γιανγκ να παίζει τον ρόλο του εξτρέμ από αριστερά με κούρσες και κάθετο παιχνίδι από αριστερά στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

Στα πρώτα 45 λεπτά με αντίπαλο την Τότεναμ, η Γιουνάιτεντ βάσισε τις επιθέσεις της σταθερά από αριστερά, απ’ όπου ο Γιανγκ βρήκε χώρο για να γεμίσει με σέντρες την περιοχή. Κλειδί σε αυτόν τον τρόπο ανάπτυξης ήταν ο Ρούνεϊ, του οποίου η τακτική εφυία και η κίνηση εκτός μπάλας δημιούργησε χώρο για τους συμπαίκτες του, κάνοντας τη Γιουνάιτεντ να μοιάζει ξαφνικά με μία ομάδα που ξέρει τι κάνει.
Στα 7 παιχνίδια που έπαιξε φέτος σαν επιθετικός, ο Ρούνεϊ έχει μέσο όρο 41 πάσες ανά αγώνα, περισσότερες από τους Ρόμπιν Φαν Πέρσι (20) και Ραδαμέλ Φαλκάο (17.5). Αυτό το στατιστικό είναι ενδεικτικό της δουλειάς του Ρούνεϊ, ο οποίος έβγαινε στα πλάγια και έπαιρνε μαζί του αμυντικούς.

Ο Ρούνεϊ δέχθηκε πολλές μακρινές πάσες πάνω από την άμυνα της Τότεναμ. Παίζοντας μπροστά με την Σουόνσι, η συνεισφορά του ήταν με διαφορά καλύτερη από τους υπόλοιπους επιθετικούς της Γιουνάιτεντ.
Πριν το πρώτο γκολ την προηγούμενη αγωνιστική, η Γιουνάιτεντ επιχείρησε τρεις βαθιές μπαλιές προς τον Ρούνεϊ στα πρώτα 8 λεπτά. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε σκόπιμη αλλαγή της στρατηγικής και εν μέρει στο ότι σε αντίθεση με τους άλλους στράικερ των Κόκκινων Διαβόλων ο Ρούνεϊ κάνει σταθερά αυτές τις κούρσες.
Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Μάικλ Κάρικ είχε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί τον χώρο που δημιουργήθηκε στο μισό των Σπερς (η αμυντικη γραμμή τους αναγκάστηκε να γυρίσει πιο πίσω για να αντιμετωπίσει αυτές τις μεγάλες μπαλιές) και να περάσει την πάσα από την άμυνα. Εχοντας δημιουργήσει τόσους κινδύνους στα πρώτα λεπτά και οι δύο στόπερ της Τότεναμ έπεσαν πάνω στον Ρούνεϊ, δημιουργώντας χώρο για τον Φελαϊνί και στη συνέχεια τον Κάρικ.
Χωρίς κλασικούς πλάγιους μπακ, η Λίβερπουλ ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα με το κάθετο παιχνίδι και το πλάτος που θα δώσει η Γιουνάιτεντ στο γήπεδο στις επιθέσεις της, έχοντας τρεις στόπερ. Το βάρος θα πέσει στον Μάρτιν Σκρτελ, τον leader στην άμυνα των Reds, για να οργανώσει την ομάδα του και να μην επιτρέψει να συμβεί αυτό. Αν δεν τα καταφέρει, ο Ρούνεϊ μπορεί να κάνει τη διαφορά…

*Πηγή: gazzetta.gr*