«Τίποτα δε συγκρίνεται με το πάθος και τη φλόγα που υπάρχει στην αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ» είχε πει κάποτε ο ποδοσφαιριστής των «ρεντς» Φιλ Τόμσον, περιγράφοντας επακριβώς ότι συμβαίνει όποτε διασταυρώνουν τα ξίφη τους οι «κόκκινοι» με τους «κόκκινους διαβόλους».
Από το 1830 που οι κάτοικοι του Λίβερπουλ και του Μάντσεστερ συνεργάστηκαν για να κτίσουν από κοινού το σιδηροδρομικό σταθμό που θα ένωνε και θα εξυπηρετούσε τις δύο πόλεις, έχουν αλλάξει πολλά μεταξύ των δύο γειτόνων στη Βορειοδυτική Αγγλία. Οι σχέσεις του Λίβερπουλ με το Μάντσεστερ σαφώς δεν είναι μόνο ποδοσφαιρικές και με το πέρασμα των ετών έχουν περάσει από πολλές διακυμάνσεις. Η κάθε αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο σπουδαιότερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου, αποτελεί πάντα καλή αφορμή να αναζωπυρωθεί μια κόντρα με πολλές, κυρίως οικονομικές, αναγωγές.
Το κανάλι της διχόνοιας
Κατά την περίοδο της Βιομηχανικής Επανάστασης στην Αγγλία υπήρχε ένα λαϊκό ρητό που έλεγε «Manchester made, Liverpool trade», το οποίο περιέγραφε σε τέσσερις μόλις λέξεις τις οικονομικές συνθήκες της εποχής. Το Μάντσεστερ, η γνωστή «πόλη του βαμβακιού» κατασκεύαζε διάφορα, κυρίως μάλλινα προϊόντα τα οποία διοχετεύονταν στον υπόλοιπο τότε γνωστό κόσμο μέσω του λιμανιού του Μερσεϊσάιντ, που ήταν το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο της εποχής.
Το 1894 οι σχέσεις των δύο πόλεων θα διαταραχθούν για πρώτη φορά, αφού το κανάλι που χτίζεται στο Μάντσεστερ δίνοντας διέλευση προς τη θάλασσα της Ιρλανδίας, θα αποτελέσει «αγκάθι» για τους κατοίκους του Λίβερπουλ που έχαναν σημαντικά οικονομικά οφέλη. Το κανάλι του Μάντσεστερ που υπάρχει ακόμα και στο σήμα των «κόκκινων διαβόλων», συμβολιζόμενο με το ιστιοφόρο, αποτέλεσε σημαντικό λόγο ύφεσης για την πόλη του Λίβερπουλ στις αρχές του 19ου αιώνα, αφού εξαιτίας του χάθηκαν πολλές θέσεις εργασίες και μειώθηκε το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων του Λίβερπουλ.
Δεν ήταν πάντα έτσι
Η γενικότερη οικονομική κόντρα των δύο πόλεων πάντως άργησε να εκφραστεί μέσα στους αγωνιστικού χώρους. Στις 8 Φεβρουαρίου του 1958, δύο μέρες μετά την τραγωδία του Μονάχου, οι ποδοσφαιριστές των «ρεντς» μπήκαν στο «Άνφιλντ» για το παιχνίδι απέναντι στην Τσάρλτον, φορώντας μαύρα περιβραχιόνια, αποτίοντας φόρο τιμής στα θύματα της τραγωδίας. Ταυτόχρονα την ίδια χρονιά η Λίβερπουλ αποφάσισε να «δανείσει» ορισμένους από τους παίχτες της για να καταφέρει η Γιουνάιτεντ να ολοκληρώσει τη σεζόν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει πως Λίβερπουλ και Γιουνάιτεντ δεν ήταν πάντα άσπονδοι εχθροί είναι και αυτό του 1971, όταν το «Ολντ Τράφορντ» έχει τιμωρηθεί για δύο αγωνιστικές εξαιτίας φαινομένων χουλιγκανισμού, με τη Λίβερπουλ να δείχνει ποδοσφαιρικό πολιτισμό, «δανείζοντας» την έδρα της στη Γιουνάιτεντ.
Ο «Φέργκι» και οι άλλοι
«Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να ρίξω τη Λίβερπουλ από τον γαμ... τον θρόνο της» είχε πει ο άνθρωπος που ζούσε για να μισεί τους «ρεντς» Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Και η αλήθεια είναι πως το μίσος ανάμεσα στις δύο ομάδες αναζωπυρώθηκε επί των ημερών του. Μάλιστα χαρακτηριστική ήταν η κόντρα που είχε δημιουργήσει με τον Νταλγκλίς, η οποία είχε ξεκινήσει ήδη από τη Σκωτία.
Η κόντρα μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων κορυφώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν ο χουλιγκανισμός ήταν σε έξαρση, με τις οδομαχίες και τις συμπλοκές να είναι συχνό φαινόμενο. Ήταν η περίοδος που ακόμα και τα θύματα του Μονάχου μπήκαν στο στόχαστρο των «ρεντς», με τα προσβλητικά συνθήματα για τους νεκρούς να είναι συχνό φαινόμενο στα 80s.
Στο να διατηρείται το «άσβεστο» μίσος που παραμένει πάντως τα τελευταία χρόνια μέσα στους αγωνιστικούς χώρους έχουν φροντίσει να ενισχύσουν με τη στάση τους και κάποιοι από τους πρωταγωνιστές αυτών των αναμετρήσεων. Εκτός από τον Σερ Άλεξ που είχε εκδηλώσει την αντιπάθεια του για τη Λίβερπουλ και ο Ρούνεϊ έχει εκφράσει την απέχθεια του για τους «ρεντς» τους οποίους έχει δηλώσει ότι μισεί, καθώς αυτός και η οικογένεια του ανήκουν στη «μπλε» πλευρά της πόλης. Από την άλλη, ο επί σειρά ετών ηγέτης των «κόκκινων» Στήβεν Τζέραρντ καυχιέται για το γεγονός πως δεν έχει στη συλλογή του φανέλα της Γιουνάιτεντ, μιας και δεν προθυμοποιήθηκε προφανώς να αποκτήσει σε κάποιο ντέρμπι.
Οι ατάκες που άφησαν εποχή
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: «Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα δεν είναι αυτό που γίνεται τώρα. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν όταν …σκοτώσαμε τη Λίβερπουλ».
Στίβεν Τζέραρντ: «Ίσως το Μπάρτσα εναντίον Ρεάλ είναι πιο ψηλά, αλλά για μένα το Λίβερπουλ vs Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι το μεγαλύτερο ματς, επειδή η Premier League είναι το μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου και αυτές οι δύο είναι οι πιο επιτυχημένες ομάδες».
Γουέιν Ρούνεϊ: «Μεγάλωσα ως οπαδός της Έβερτον. Όλη η οικογένειά μου είναι οπαδοί της Έβερτον και ενηλικιώθηκα μισώντας τη Λίβερπουλ. Και αυτό δεν έχει αλλάξει».
Γκάρι Νέβιλ: «Δεν αντέχω τη Λίβερπουλ, δεν αντέχω τον κόσμο, δεν αντέχω τίποτα που να έχει να κάνει με αυτήν».
Ράιαν Γκιγκς: «Η Λίβερπουλ είναι η ομάδα που απολαμβάνω περισσότερο να νικάω».
Φιλ Τόμπσον: «Τίποτα δεν συγκρίνεται με το πάθος και τη φλόγα που υπάρχει στην αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».
*Πηγή: England365.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου