Το Τορ-16 δεν θέλει τέτοιες... εμφανίσεις!!

Με τη... ψυχή στο στόμα έκανε το αυτονόητο ο Παναθηναϊκός στο Αλεξάνδρειο, αλλά αυτή η πρόβα δεν θα μπορούσε να είναι... τζενεράλε ενόψει του Τοπ-16 και της Αρμάνι Τζινς. Γράφει ο Άρης Λαούδης.

Αν δεχτούμε πως είναι τότε... κλάψ' τα Χαράλαμπε που λένε, γιατί η εικόνα που παρουσίασαν οι «πράσινοι» δεν ταιριάζει σε ομάδα που θέλει να διεκδικήσει τα σκήπτρα και να επαναλάβει τον περσινό άθλο.
Όταν χρειάζεσαι... αυτοκτονία του Άρη στα τελευταία δευτερόλεπτα για να πάρεις το «διπλό», όταν στην επίθεση μοιάζεις με ομάδα που οι παίκτες της παίζουν για πρώτη φορά όλοι μαζί, τότε το μόνο στο οποίο μπορείς να ελπίζεις είναι πως ο Ομπράντοβιτς και οι παίκτες του δεν έδωσαν την απαιτούμενη προσοχή στον αντίπαλο, σκεπτόμενοι την Αρμάνι και το ταξίδι στο Μιλάνο...
Ο Παναθηναϊκός έκανε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του φέτος και μπορώ κάλλιστα να την συγκρίνω με την αντίστοιχη στην Καβάλα, όταν τελικά ηττήθηκε από την ομώνυμη ομάδα...
Όταν σουτάρεις με 4/18 τρίποντα, δεν υπάρχει «καθαρό» μυαλό στην επίθεση με αποτέλεσμα το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο, όταν χάνεις κι αυτά που λέμε «σίγουρα» σουτ, τότε η εικόνα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική...
Η αλήθεια είναι πως δεν γίναμε σοφότεροι από την αναμέτρηση στη Θεσσαλονίκη. Τα πράγματα είναι απλά και κάποια απ' αυτά θα πρέπει να αλλάξουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ προκειμένου η ομάδα να εμφανιστεί πολύ καλύτερη στο Τοπ-16.
Πρώτον, ο Λόγκαν μοιάζει πλέον να είναι εκτός ομάδας, αν και πιστεύω πως ο Ομπράντοβιτς κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον θα του δώσει κι άλλη ευκαιρία. Όταν ο τρίτος Αμερικανός δεν χρησιμοποιείται δευτερόλεπτο και ο θεωρητικά καλύτερος ψηλός (Μάριτς) παίζει μόλις 2:40, τότε το πρόβλημα στο «1» και το «5» παραμένει άλυτο. Ειδικά, όταν ο Καλάθης θυμίζει τον νεαρό γκαρντ που είχαμε συνηθίσει μέχρι πέρυσι τέτοια περίοδο, μέχρι που είδε μπροστά του τον Ναβάρο...
Για ανεξήγητο λόγο ο διεθνής γκαρντ δείχνει να έχει χάσει την αυτοπεποίθηση στο σουτ του (έχει 3/23 στην Α1) κι αυτό θυμηθείτε θα είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα, αν δεν αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Ο Καλάθης πολλές φορές αποφεύγει να σουτάρει ακόμη κι αν είναι ελεύθερος με αποτέλεσμα να γίνεται προβλέψιμος από τον αντίπαλο.
Από 'κει και πέρα, ο Σάτο κάνει μια μικρή «κοιλιά» στην απόδοσή του, αλλά είναι απόλυτα λογικό αν αναλογιστούμε πως μέχρι πρόσφατα ήταν εξαιρετικός κι εδώ θα φανεί η χρησιμότητα του Περπέρογλου, ο οποίος καλείται να δώσει τις λύσεις, παρότι ακόμη δεν έχει την απαιτούμενη σταθερότητα.
Ο Ομπράντοβιτς πρέπει να κάνει τον σταυρό του που στο πιο κρίσιμο σημείο βλέπει τον Μπατίστ να θυμίζει τον... Big Mike που είχαμε συνηθίσει. Ο Αμερικανός πήρε στις πλάτες του τον Παναθηναϊκό στον αγώνα με τον Άρη, πατάει πολύ δυνατά στο παρκέ και είναι η μεγάλη διαφορά των «πράσινων» σε σχέση με το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου...
Ο Διαμαντίδης φωνάζει «παρών» στα δύσκολα, το διαπιστώσαμε στην τελευταία περίοδο κι εδώ που τα λέμε πολύ καλά κάνει, αν θέλει να βγάλει τη χρονιά με ποιοτικό τρόπο στο φινάλε. Ο «Μήτσος» δεν είναι παιδάκι, έχει αρκετή κούραση πάνω του και πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του για να είναι παρών στα δύσκολα, ενώ ο Γιασικεβίτσιους συνεχίζει να αποτελεί αξιόπιστη λύση κι εδώ που τα λέμε τα καταφέρνει καλύτερα απ' ό,τι περιμέναμε στο ξεκίνημα.
Σημασία έχει ότι ο Παναθηναϊκός «πέρασε» από μία δύσκολη έδρα, αλλά δεν έδειξε έτοιμος για την πρεμιέρα του Τοπ-16. «Άλλο ματς αυτό στο Μιλάνο» θα πουν οι περισσότεροι και θα συμφωνήσω σε μεγάλο βαθμό, αλλά καλά θα κάνουν οι «πράσινοι» να προβληματιστούν έντονα, να δουν τι έκαναν λάθος γιατί η Αρμάνι Τζινς δεν είναι Άρης, όσο κακή και ασύνδετη αν παρουσιάζεται μέχρι σήμερα.
Πηγή: prasinanea.gr