Αυτή την φορά η ΑΕΚ δημιούργησε πολύ περισσότερες
ευκαιρίες και είχε δύο καλά 20λεπτα, στο ξεκίνημα του κάθε ημιχρόνου,
κόντρα στην Ξάνθη. Γράφει ο Μιχάλης Τσώχος.
Η αδυναμία της όμως στο να κάνει το εύκολο γκολ, μειονέκτημα, που έχει
εμφανίσει και σε άλλους αγώνες της, δεν της επέτρεψε να βάλει
περισσότερα γκολ, που πιθανότατα θα της έδιναν και το τρίποντο, απέναντι
σε μια πολύ καλά στημένη ομάδα και με ικανότητα στις αντεπιθέσεις. Έτσι
έβαλε το γκολ, έτσι προσπάθησε να κάνει και την «κηδεία», στο 2ο
ημίχρονο, με το σουτ του Πόι, που απέκρουσε ο Αραμπατζής.
Το «κακό» (αγωνιστικά πάντα μιλώντας) για την ΑΕΚ, είναι, πως είδαμε μάλλον, ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτή την στιγμή η Ένωση. Άντε να βάλει τους Βάργκας και Μάκο στα χαφ, που όμως δεν μπορούν συνήθως να αποδειχθούν καθοριστικοί στα παιχνίδια, που θέλει να πάρει. Και ο Σιαλμάς, ο οποίος όμως ποτέ δεν θα γίνει σε αυτό το επίπεδο ο χαρισματικός σκόρερ, που θα της λύσει το πρόβλημα.
Τα στοιχεία του παιχνιδιού της Ένωσης είναι αυτά, που είδαμε στα καλά της 20λεπτα, με την πίεση ψηλά στο γήπεδο. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, για να ξεφύγει από το επίπεδο των ομάδων, που παλεύουν για την παρουσία τους στα πλέι-οφφ. Ίσως για τα τωρινά δεδομένα αυτό να είναι αρκετό, για τα στάνταρ όμως της ΑΕΚ και της ιστορίας της, πολύ λίγο.
Υπάρχει και η φάση του Κλωναρίδη και της ανατροπής του, πριν ακόμη ισοφαρίσει με το πέναλτυ στην φάση του Καφέ στο 45. Ο Ζαχαριάδης έχει κάνει λάθος, μην καταλογίζοντας την εσχάτη των ποινών. Όμως με την υπόλοιπη διαιτησία του και με το σφύριγμα του στην ισοφάριση της Ένωσης, δείχνει έναν ρέφερι, που πιθανότατα έκανε λάθος και δεν είχε σκοπιμότητα να αδικήσει την ομάδα. Πολλές φορές, βλέποντας το σύνολο των σφυριγμάτων ενός ρέφερι, μπορείς να καταλάβεις, αν στο πίσω μέρος του μυαλού του, έχει σκοπό να δώσει τα «στραγάλια» από την μια ή την άλλη πλευρά.
Και κάτι τελευταίο για τα χαφ της ΑΕΚ. Μπορεί ο Γεωργέας να είναι ο πλέον φιλότιμος και με το πάθος του, να γεμίζει τον χώρο, τρέχοντας ασταμάτητα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όμως, δεν είναι αρκετό μόνο αυτό. Τα αμυντικά χαφ, πρέπει να μπορούν παράλληλα να κατεβάζουν μπάλλα, να μοιράζουν παιχνίδι, ακόμη και να πατάνε την αντίπαλη περιοχή. Ο Φούλης, φάνηκε και κόντρα στην Ξάνθη, ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά και δεν θα ήταν και δίκαιο, να του το ζητάμε.
Μακάρι άλλωστε και άλλοι παίκτες της ΑΕΚ να είχαν την δίψα και την διάθεση για ποδόσφαιρο του Καλαματιανού. Αυτό όμως δεν πρέπει να εμποδίσει τον προπονητή του να δει, ότι θα πρέπει να βρει λύση, στο νευραλγικό αυτό πόστο, ώστε να μπορέσει να ανεβάσει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά στις τελικές προσπάθειες. Διότι με το γκολ, δύσκολο, όσο περισσότερες τελικές έχεις, τόσο ανεβαίνει η πιθανότητα να σκοράρεις παραπάνω από μία φορά.
Πηγή: pamesports.gr
Το «κακό» (αγωνιστικά πάντα μιλώντας) για την ΑΕΚ, είναι, πως είδαμε μάλλον, ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτή την στιγμή η Ένωση. Άντε να βάλει τους Βάργκας και Μάκο στα χαφ, που όμως δεν μπορούν συνήθως να αποδειχθούν καθοριστικοί στα παιχνίδια, που θέλει να πάρει. Και ο Σιαλμάς, ο οποίος όμως ποτέ δεν θα γίνει σε αυτό το επίπεδο ο χαρισματικός σκόρερ, που θα της λύσει το πρόβλημα.
Τα στοιχεία του παιχνιδιού της Ένωσης είναι αυτά, που είδαμε στα καλά της 20λεπτα, με την πίεση ψηλά στο γήπεδο. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, για να ξεφύγει από το επίπεδο των ομάδων, που παλεύουν για την παρουσία τους στα πλέι-οφφ. Ίσως για τα τωρινά δεδομένα αυτό να είναι αρκετό, για τα στάνταρ όμως της ΑΕΚ και της ιστορίας της, πολύ λίγο.
Υπάρχει και η φάση του Κλωναρίδη και της ανατροπής του, πριν ακόμη ισοφαρίσει με το πέναλτυ στην φάση του Καφέ στο 45. Ο Ζαχαριάδης έχει κάνει λάθος, μην καταλογίζοντας την εσχάτη των ποινών. Όμως με την υπόλοιπη διαιτησία του και με το σφύριγμα του στην ισοφάριση της Ένωσης, δείχνει έναν ρέφερι, που πιθανότατα έκανε λάθος και δεν είχε σκοπιμότητα να αδικήσει την ομάδα. Πολλές φορές, βλέποντας το σύνολο των σφυριγμάτων ενός ρέφερι, μπορείς να καταλάβεις, αν στο πίσω μέρος του μυαλού του, έχει σκοπό να δώσει τα «στραγάλια» από την μια ή την άλλη πλευρά.
Και κάτι τελευταίο για τα χαφ της ΑΕΚ. Μπορεί ο Γεωργέας να είναι ο πλέον φιλότιμος και με το πάθος του, να γεμίζει τον χώρο, τρέχοντας ασταμάτητα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όμως, δεν είναι αρκετό μόνο αυτό. Τα αμυντικά χαφ, πρέπει να μπορούν παράλληλα να κατεβάζουν μπάλλα, να μοιράζουν παιχνίδι, ακόμη και να πατάνε την αντίπαλη περιοχή. Ο Φούλης, φάνηκε και κόντρα στην Ξάνθη, ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα αυτά και δεν θα ήταν και δίκαιο, να του το ζητάμε.
Μακάρι άλλωστε και άλλοι παίκτες της ΑΕΚ να είχαν την δίψα και την διάθεση για ποδόσφαιρο του Καλαματιανού. Αυτό όμως δεν πρέπει να εμποδίσει τον προπονητή του να δει, ότι θα πρέπει να βρει λύση, στο νευραλγικό αυτό πόστο, ώστε να μπορέσει να ανεβάσει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά στις τελικές προσπάθειες. Διότι με το γκολ, δύσκολο, όσο περισσότερες τελικές έχεις, τόσο ανεβαίνει η πιθανότητα να σκοράρεις παραπάνω από μία φορά.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου