Η είδηση του θανάτου του Λευτέρη
Κιουτσουκαντωνιάδη προκάλεσε συγκίνηση και στην Ελλάδα. Υπήρξε, όμως,
μία περίοδος που ο μυθικός κυνηγός ήταν ανεπιθύμητος στη χώρα καταγωγής
του!
Τον Νοέμβριο του 1955, η επίσκεψη του Λεφτέρ στην Ελλάδα και η
προπόνηση που έκανε στο γήπεδο της ΑΕΚ, προκάλεσε αντιδράσεις, με
αποκορύφωμα την απαίτηση της "Αθλητική Ηχούς" για απέλασή του από τη
χώρα!
Βλέπετε, είχαν περάσει μόλις δύο μήνες από τον Διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, οι σχέσεις μας με την Τουρκία βρίσκονταν σε οριακό σημείο και η επίσκεψη και μόνο ενός αθλητή που τιμούσε την ημισέληνο θεωρείτο θρασεία πρόκληση! Και η ελληνική καταγωγή του Λεφτέρ όχι μόνο δεν προκαλούσε συμπάθεια, αλλά το ακριβώς αντίθετο συναίσθημα. "Ο γενίτσαρος Λευτέρης να φύγει από την Ελλάδα", έγραφε, όπως βλέπετε, ο πηχυαίος τίτλος της ιστορικής εφημερίδας!
Ο μεγάλος κυνηγός είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση. Προφανώς και δεν... έφταιγε για τη διπλή εθνικότητά του και η επίθεση που είχε δεχθεί από σύσσωμο τον ελληνικό Τύπο τον έκανε να αισθανθεί άσχημα. Όταν, όμως, παραπονέθηκε γι’ αυτό, προσθέτοντας ότι και ο ίδιος είχε πέσει θύμα των βαρβαροτήτων των Τούρκων, τη θλιβερή βραδιά της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου, προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερο σάλο.
Όπως διαβάζουμε στην "Ηχώ" της 26ης Νοεμβρίου 1955: "Είναι γενική η βεβαιότης ότι ο Λευτέρης είναι περισσότερο Τούρκος από οποιονδήποτε γνήσιο Τούρκο συμπατριώτη του! Όλοι θυμούνται την συμπεριφορά του απέναντι των Ελλήνων παικτών εις τους περισσοτέρους αγώνας των τουρκικών ομάδων ενταύθα και ιδιαιτέρως κατά το Μεσογειακόν Κύπελλον, εις μία εποχή μάλιστα που η Ελληνοτουρκική φιλία ευρίσκετο εις πλήριν... άνθισιν".
Σας φαίνεται περίεργο, έτσι; Τότε όμως οι Έλληνες ζούσαν εν μέσω τέτοιου κλίματος. Διότι δεν ήταν μόνο οι νωπές αναμνήσεις από τον Διωγμό της Πόλης, αλλά και οι διεκδικήσεις των Τούρκων στην Κύπρο, ύστερα από τον ένοπλο αγώνα που είχαν αρχίσει εκείνη τη χρονιά οι Έλληνες της Μεγαλονήσου κατά της βρετανικής κατοχής. Δικαιολογημένα οι Ελληνες έβλεπαν Τούρκο και... έβγαζαν σπυριά.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο Τούρκος, δεν είχε τιμήσει την ελληνική καταγωγή του (ελπίζουμε να αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα τελευταία δεν τα λέμε εμείς). Γι’ αυτό και η πρωτοσέλιδη φωτογραφία που δημοσίευσε την ίδια μέρα η "Ηχώ", με τον Λεφτέρ και τους συμπαίκτες του στην Εθνική να κρατούν μία τουρκική σημαία τους με... ένθετο τον χάρτη της Κύπρου (!) έριξε ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά.
Η κατακραυγή καταλάγιασε από την επομένη (27/11/1955), χάρη σε μία επιστολή που έστειλαν στην "Ηχώ" οι εν Αθήναις συγγενείς του Λεφτέρ. Μ’ αυτήν, οι οικείοι του ποδοσφαιριστή καλούσαν όσους αμφισβητούσαν τα φιλελληνικά αισθήματα του, να απευθυνθούν στο προξενείο μας στην Κωνσταντινούπολη για να εξακριβώσουν ότι όντως είχε περάσει και ο ίδιος δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια του Διωγμού.
Εννέα χρόνια αργότερα, όταν ο Λεφτέρ έπαιξε στην ΑΕΚ, η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας είχε αποκλιμακωθεί, αλλά και πάλι η περιπέτεια του μεγάλου άσου το ‘55 είχε ξεχαστεί. Η αναδρομή σ’ αυτό το άγνωστο περιστατικό, πάντως, έχει το ενδιαφέρον της. Είδατε κι εσείς σε τι παραλογισμό μπορεί να οδηγηθούμε, όταν υπάρχει πολεμικό -ουσιαστικά- κλίμα μεταξύ δύο χωρών.
Πηγή: sday.gr
Βλέπετε, είχαν περάσει μόλις δύο μήνες από τον Διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, οι σχέσεις μας με την Τουρκία βρίσκονταν σε οριακό σημείο και η επίσκεψη και μόνο ενός αθλητή που τιμούσε την ημισέληνο θεωρείτο θρασεία πρόκληση! Και η ελληνική καταγωγή του Λεφτέρ όχι μόνο δεν προκαλούσε συμπάθεια, αλλά το ακριβώς αντίθετο συναίσθημα. "Ο γενίτσαρος Λευτέρης να φύγει από την Ελλάδα", έγραφε, όπως βλέπετε, ο πηχυαίος τίτλος της ιστορικής εφημερίδας!
Ο μεγάλος κυνηγός είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση. Προφανώς και δεν... έφταιγε για τη διπλή εθνικότητά του και η επίθεση που είχε δεχθεί από σύσσωμο τον ελληνικό Τύπο τον έκανε να αισθανθεί άσχημα. Όταν, όμως, παραπονέθηκε γι’ αυτό, προσθέτοντας ότι και ο ίδιος είχε πέσει θύμα των βαρβαροτήτων των Τούρκων, τη θλιβερή βραδιά της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου, προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερο σάλο.
Όπως διαβάζουμε στην "Ηχώ" της 26ης Νοεμβρίου 1955: "Είναι γενική η βεβαιότης ότι ο Λευτέρης είναι περισσότερο Τούρκος από οποιονδήποτε γνήσιο Τούρκο συμπατριώτη του! Όλοι θυμούνται την συμπεριφορά του απέναντι των Ελλήνων παικτών εις τους περισσοτέρους αγώνας των τουρκικών ομάδων ενταύθα και ιδιαιτέρως κατά το Μεσογειακόν Κύπελλον, εις μία εποχή μάλιστα που η Ελληνοτουρκική φιλία ευρίσκετο εις πλήριν... άνθισιν".
Σας φαίνεται περίεργο, έτσι; Τότε όμως οι Έλληνες ζούσαν εν μέσω τέτοιου κλίματος. Διότι δεν ήταν μόνο οι νωπές αναμνήσεις από τον Διωγμό της Πόλης, αλλά και οι διεκδικήσεις των Τούρκων στην Κύπρο, ύστερα από τον ένοπλο αγώνα που είχαν αρχίσει εκείνη τη χρονιά οι Έλληνες της Μεγαλονήσου κατά της βρετανικής κατοχής. Δικαιολογημένα οι Ελληνες έβλεπαν Τούρκο και... έβγαζαν σπυριά.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο Τούρκος, δεν είχε τιμήσει την ελληνική καταγωγή του (ελπίζουμε να αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα τελευταία δεν τα λέμε εμείς). Γι’ αυτό και η πρωτοσέλιδη φωτογραφία που δημοσίευσε την ίδια μέρα η "Ηχώ", με τον Λεφτέρ και τους συμπαίκτες του στην Εθνική να κρατούν μία τουρκική σημαία τους με... ένθετο τον χάρτη της Κύπρου (!) έριξε ακόμα περισσότερο λάδι στη φωτιά.
Η κατακραυγή καταλάγιασε από την επομένη (27/11/1955), χάρη σε μία επιστολή που έστειλαν στην "Ηχώ" οι εν Αθήναις συγγενείς του Λεφτέρ. Μ’ αυτήν, οι οικείοι του ποδοσφαιριστή καλούσαν όσους αμφισβητούσαν τα φιλελληνικά αισθήματα του, να απευθυνθούν στο προξενείο μας στην Κωνσταντινούπολη για να εξακριβώσουν ότι όντως είχε περάσει και ο ίδιος δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια του Διωγμού.
Εννέα χρόνια αργότερα, όταν ο Λεφτέρ έπαιξε στην ΑΕΚ, η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας είχε αποκλιμακωθεί, αλλά και πάλι η περιπέτεια του μεγάλου άσου το ‘55 είχε ξεχαστεί. Η αναδρομή σ’ αυτό το άγνωστο περιστατικό, πάντως, έχει το ενδιαφέρον της. Είδατε κι εσείς σε τι παραλογισμό μπορεί να οδηγηθούμε, όταν υπάρχει πολεμικό -ουσιαστικά- κλίμα μεταξύ δύο χωρών.
Πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου