Κυριάρχησε απόλυτα από την αρχή ως το τέλος, η διαφορά των τεσσάρων πόντων είναι πλασματική με βάση την εικόνα του ματς...
Διότι οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται τούτη τη στιγμή ένα επίπεδο πάνω από τον Παναθηναϊκό και χάρη σε αυτό το διπλό, έβαλαν τις βάσεις για το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Γράφει ο Σπύρος Καβαλεριάτος.
Αν δεν γίνει η μεγάλη ανατροπή στο υπόλοιπο της κανονικής περιόδου, το αβαντάζ στους τελικούς θα το έχει ο Ολυμπιακός. Το ότι μένουν 24 αγωνιστικές μικρή σημασία έχει.
Ο Παναθηναϊκός σαφώς και δεν είναι έτοιμος από πλευράς ομοιογένειας, αλλά έχει αστοχήσει και στις επιλογές του. Ειδικά στην περιφέρεια, δεν υπάρχουν σουτέρ να υποστηρίξουν τον Διαμαντίδη και τον Σχορτσανίτη. Μόνο η Τσαρτσαρής έβαλε χρήσιμα σουτ, αλλά δεν "πόνεσαν" τον Ολυμπιακό. Αλλωστε οι ερυθρόλευκοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο και κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε να επιστρέψει, υπήρχε ένα χέρι να δώσει τη λύση.
Άλλοτε ήταν ο Πρίντεζης, άλλοτε ο Περπέρογλου, άλλοτε ο Παπανικολάου. Δύο πρώην παίκτες του Παναθηναϊκού, ο Σπανούλης (απίστευτος στο πρώτο ημίχρονο) και ο Περπέρογλου ήταν οι καλύτεροι του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ... Φανταστείτε πως μέχρι πριν από λίγα χρόνια Σπανούλης, Διαμαντίδης, Περπέργλου, Τσαρτσαρής (οι κορυφαίοι δηλαδή της αναμέτρησης) ήταν συμπαίκτες... Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
Ο Ολυμπιακός έχει ξεκάθαρα το καλύτερο υλικό, διότι διαθέτει και άλλους σπουδαίους Ελληνες (μην ξεχάσουμε και τον Μάντζαρη που έκανε φοβερή δουλειά πάνω στον Διαμαντίδη και όταν χρειάστηκε σκόραρε), αλλά και καλύτερους ξένους... Χάινς και Ντόρσεϊ νίκησαν τον Σχορτσανίτη και τους άλλους ψηλούς του Παναθηναϊκού, έχοντας φυσικά την υποστήριξη της ομάδας...
Η άμυνα του Ολυμπιακού στο Σόφο ήταν βγαλμένη από τα χρόνια που ο 27χρονος σέντερ βρισκόταν στο απέναντι στρατόπεδο. Συνολικά η άμυνα των ερυθρολεύκων ήταν ιδανική, το πάθημα στην Πόλη έγινε μάθημα. Το "εγώ" έδωσε τη θέση του στο "εμείς", το σχέδιο του Μπαρτζώκα δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Παναθηναϊκό, που επικεντρώθηκε σε Διαμαντίδη και Σόφο και όλα έγιναν πιο εύκολα.
Βοήθησε και η ατολμία (ή και η ανικανότητα) των περιφερειακών των γηπεδούχων στο πρώτο μέρος, δεν είναι τυχαίο ότι ο Σπανούλης άφηνε προκλητικά τα αντίπαλα σουτ και έπαιζε... λίμπερο. Αυτά δεν υπάρχουν σε τέτοιο επίπεδο και ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ελπίζει σε καλύτερη μέρες δίχως περιφερειακή βοήθεια. Οχι μία, αλλά τουλάχιστον δύο προσθήκες χρειάζεται, για να γίνει ανταγωνιστικός. Οχι απέναντι στον Ολυμπιακό, αλλά και στην Ευρωλίγκα. Το τρικ του Πεδουλάκη με τη ματς απ ζώνη στην εκκίνηση της επανάληψης μπέρδεψε για λίγο τους φιλοξενούμενους, βοήθησε να μαζευτεί η διαφορά, αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος για να φτάσει ψηλά ο Παναθηναϊκός. Χρειάζεται και ψηλό και περιφερειακό.
Οσο για τους ερυθρόλευκους; Κατάφεραν και μετέτρεψαν σε δύναμη και κίνητρο τη συντριβή από την Εφές, σε αμυντική προσήλωση και μαχητικότητα θύμισαν την ομάδα που έφτασε στην κορυφή την περασμένη σεζόν. Στην επίθεση δεν ήταν εξίσου καλοί στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά είχαν τη σιγουριά του νικητή. Κάθε φορά που χρειαζόταν ένα εύστοχο σουτ, ο Ολυμπιακός το πετύχαινε...
Αισθανόταν άνετος, δεν τον ένοιαζε που έπαιζε εκτός έδρας, δεν υπήρχε φόβος στα μάτια των παικτών του... Το ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και για τον Ολυμπιακό είναι δεδομένο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση μετράει το μεγάλο βήμα για την κατάκτηση της πρωτιάς στην κανονική περίοδο. Χρόνος για να φτάσει σε ακόμα πιο ψηλό επίπεδο υπάρχει μπόλικος. Ακόμα στον Οκτώβρη βρισκόμαστε. Αλλά εδώ που τα λέμε και οι ερυθρόλευκοι χρειάζονται ενίσχυση...Η θέση Αμερικανού που υπάρχει, μπορεί να ανεβάσει κι άλλο ένα επίπεδο τον Ολυμπιακό.
πηγή: www.superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου