O Tάσος Νικολογιάννης γράφει στο blog του για τον τραγικό
Παναθηναϊκό που μένει εκτός Ευρώπης και ξεκαθαρίζει πως μπορεί να
καταλάβει απόλυτα την αντίδραση και τις αποδοκιμασίες των φιλάθλων στο
φινάλε!
Αν το παιχνίδι αυτό το δούμε ξεχωριστά, τότε ναι όσοι έπαιξαν κόντρα στον Πανιώνιο δεν άξιζαν τις αποδοκιμασίες στο τέλος.
Προσπάθησαν, είχαν διάθεση, έκαναν ευκαιρίες, έφθασαν τις 36 τελικές αλλά για άλλη μία φορά το γκολ δεν ήρθε και με το 0-0 οι «πράσινοι» είναι απίθανο να μπουν τα play off, αλλά πλέον μπορεί να χάσουν και την έκτη θέση, που μπορεί να οδηγήσει στην Ευρώπη , αν βγει πέμπτος ο ΠΑΣ και δεν πάρει την αδειδότηση. Αυτός ο Παναθηναϊκός με τον Βονόρτα στον πάγκο θύμισε σε διάθεση και δημιουργία φάσεων τον Παναθηναϊκό του Ρότσα και αποδείχθηκε πόσο λάθος ήταν τότε η απομάκρυνση του Ρότσα. Τουλάχιστον στο ΟΑΚΑ η ομάδα θα είχε πάρει κάποιους παραπάνω βαθμούς.
Επειδή, όμως , το παιχνίδι με τον Πανιώνιο δεν μπορούμε να το δούμε ξεχωριστά, το τελικό 0-0 είναι άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα, που ουσιαστικά απομακρύνει και άλλο την ομάδα από τα play off. O κόσμος , λοιπόν, που έζησε έντονα όλη αυτή την χρονιά, έφαγε την μία πίκρα, πίσω από την άλλη, βλέπει τους προπονητές να αλλάζουν σαν πουκάμισα, παίκτες καλοί να φεύγουν και παίκτες ανίκανοι να έρχονται, δεν μπορεί να απομονώσει αυτό το ματς και μετά το τέλος να χειροκροτήσει.
Αποδοκιμάζεις όχι τους παίκτες για την απόδοσή τους στο ματς με τον Πανιώνιο, αλλά συνολικά όλη την ομάδα για την φετινή τραγική χρονιά και το τελικό αποτέλεσμα μέχρι τώρα δύο αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα. Εγώ τον καταλαβαίνω τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που πήγε στο γήπεδο και στο τέλος αποδοκίμασε.
Το ΟΑΚΑ είναι φέτος η χαρά του κάθε φιλοξενούμενου. Η ομάδα βάζει γκολ με το σταγονόμετρο. Πώς να χειροκροτήσει ο κόσμος; Και μάλιστα και κόσμος που έβαλε τα ωραία του λεφτά το προηγούμενο καλοκαίρι και είδε μία αλαλλούμ χρονιά σε όλα τα επίπεδα για την ομάδα του.
Από κει και πέρα η παρουσία του Ντίνα στο δεύτερο ημίχρονο με κάνει να απορώ, για ποιο λόγο τόσο καιρό ήταν εκτός και έπαιζε αυτός ο Εσπάρθα. Επίσης ο Χουχούμης είναι τέτοια πάστα παίκτη, που σε κάνει να ελπίζεις ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε ένα επιθετικό αριστερό μπακ με σέντρες, που μόνο από τον Μινχ είχαμε δει τελευταία. Από κει και πέρα, εγώ δεν πιστεύω τόσο στην τύχη, όσο στην ικανότητα.
Και οι 36 τελικές και τα μηδέν γκολ είναι περισσότερο ανικανότητα. Δείτε τα χαφ του Παναθηναϊκού, που έχουν παίξει στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο πόσα γκολ έχουν βάλει φέτος και γενικά στην καριέρα τους, για να καταλάβετε τι εννοώ. Οσο για τον Φιγκερόα η αποχή του από τα γήπεδα του έχει στοιχίσει και φαίνεται και στις τελικές του προσπάθειες , ενώ νομίζω, ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έπρεπε να βγει ο Σισοκό και ο Τοτσέ έπρεπε να μπει πιο νωρίς.
Ο Βονόρτας με το 4-3-3 που θύμισε …Ρότσα βοήθησε την ομάδα και οι παίκτες μπήκαν με διάθεση και κέφι στο γήπεδο, αλλά τώρα είναι πλέον αργά! Μία χρονιά γεμάτη λάθη, καταλήγει όπως αναμενόταν…
Προσπάθησαν, είχαν διάθεση, έκαναν ευκαιρίες, έφθασαν τις 36 τελικές αλλά για άλλη μία φορά το γκολ δεν ήρθε και με το 0-0 οι «πράσινοι» είναι απίθανο να μπουν τα play off, αλλά πλέον μπορεί να χάσουν και την έκτη θέση, που μπορεί να οδηγήσει στην Ευρώπη , αν βγει πέμπτος ο ΠΑΣ και δεν πάρει την αδειδότηση. Αυτός ο Παναθηναϊκός με τον Βονόρτα στον πάγκο θύμισε σε διάθεση και δημιουργία φάσεων τον Παναθηναϊκό του Ρότσα και αποδείχθηκε πόσο λάθος ήταν τότε η απομάκρυνση του Ρότσα. Τουλάχιστον στο ΟΑΚΑ η ομάδα θα είχε πάρει κάποιους παραπάνω βαθμούς.
Επειδή, όμως , το παιχνίδι με τον Πανιώνιο δεν μπορούμε να το δούμε ξεχωριστά, το τελικό 0-0 είναι άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα, που ουσιαστικά απομακρύνει και άλλο την ομάδα από τα play off. O κόσμος , λοιπόν, που έζησε έντονα όλη αυτή την χρονιά, έφαγε την μία πίκρα, πίσω από την άλλη, βλέπει τους προπονητές να αλλάζουν σαν πουκάμισα, παίκτες καλοί να φεύγουν και παίκτες ανίκανοι να έρχονται, δεν μπορεί να απομονώσει αυτό το ματς και μετά το τέλος να χειροκροτήσει.
Αποδοκιμάζεις όχι τους παίκτες για την απόδοσή τους στο ματς με τον Πανιώνιο, αλλά συνολικά όλη την ομάδα για την φετινή τραγική χρονιά και το τελικό αποτέλεσμα μέχρι τώρα δύο αγωνιστικές πριν ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα. Εγώ τον καταλαβαίνω τον κόσμο του Παναθηναϊκού, που πήγε στο γήπεδο και στο τέλος αποδοκίμασε.
Το ΟΑΚΑ είναι φέτος η χαρά του κάθε φιλοξενούμενου. Η ομάδα βάζει γκολ με το σταγονόμετρο. Πώς να χειροκροτήσει ο κόσμος; Και μάλιστα και κόσμος που έβαλε τα ωραία του λεφτά το προηγούμενο καλοκαίρι και είδε μία αλαλλούμ χρονιά σε όλα τα επίπεδα για την ομάδα του.
Από κει και πέρα η παρουσία του Ντίνα στο δεύτερο ημίχρονο με κάνει να απορώ, για ποιο λόγο τόσο καιρό ήταν εκτός και έπαιζε αυτός ο Εσπάρθα. Επίσης ο Χουχούμης είναι τέτοια πάστα παίκτη, που σε κάνει να ελπίζεις ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε ένα επιθετικό αριστερό μπακ με σέντρες, που μόνο από τον Μινχ είχαμε δει τελευταία. Από κει και πέρα, εγώ δεν πιστεύω τόσο στην τύχη, όσο στην ικανότητα.
Και οι 36 τελικές και τα μηδέν γκολ είναι περισσότερο ανικανότητα. Δείτε τα χαφ του Παναθηναϊκού, που έχουν παίξει στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο πόσα γκολ έχουν βάλει φέτος και γενικά στην καριέρα τους, για να καταλάβετε τι εννοώ. Οσο για τον Φιγκερόα η αποχή του από τα γήπεδα του έχει στοιχίσει και φαίνεται και στις τελικές του προσπάθειες , ενώ νομίζω, ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έπρεπε να βγει ο Σισοκό και ο Τοτσέ έπρεπε να μπει πιο νωρίς.
Ο Βονόρτας με το 4-3-3 που θύμισε …Ρότσα βοήθησε την ομάδα και οι παίκτες μπήκαν με διάθεση και κέφι στο γήπεδο, αλλά τώρα είναι πλέον αργά! Μία χρονιά γεμάτη λάθη, καταλήγει όπως αναμενόταν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου