Και του χρόνου, για να ξεκουράζεται το μάτι μας!!

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στο SportDay.gr για τον δάσκαλο Αριέλ Ιμπαγάσα και για τους ανεπίδεκτους μαθήσεως συμπαίκτες του στο ρόστερ του Ολυμπιακού.

Κι αν υποθέσουμε ότι ο Μίτσελ είναι "δάσκαλος" του ποδοσφαίρου, γεννιέται το ερώτημα: Ο Ιμπαγάσα τι ακριβώς είναι; Ο πενηντάρης Μίτσελ διδάσκει το άθλημα θεωρητικά. Ο 37χρονος Ιμπαγασα το διδάσκει πρακτικά. Μπαίνει μισή ωρίτσα στο γήπεδο και παραδίδει μαθήματα. Είναι αυτό που λέμε από τη θεωρία στην πράξη. Τώρα θα μου πείτε. Αφού ο Ιμπαγάσα παραδίδει μαθήματα σε προπονήσεις και αγώνες γιατί υπάρχουν τόσοι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, συμπαίκτες του. Διότι πρέπει να το έχει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες.
Η κούτρα του Μασάντο δεν το χει. Οση πίστωση χρόνου και να πάρει, όση εμπιστοσύνη και να του δείξουν, ο πορτογάλος δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά για την οποία χρυσοπληρώθηκε η Τουλούζ, χρυσοπληρώθηκε κι ο ίδιος. Είναι άδικη η σύγκριση με τον Μασάντο. Χαφ παίζει κι αυτός αλλά είναι για να τρέχει, να ξεμαρκάρεται και να σουτάρει. Το αυτό και ο Γκρέκος. Οι δυο τους για μια ώρα στο γήπεδο κατάφεραν να τα κάνουν μαντάρα. Μέχρι και την κατοχή μπάλας είχαν χάσει από τους παίκτες του Πλατανιά. Μιλάμε για καταστάσεις που δεν συμβαίνουν σε αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Λες και το έκαναν επίτηδες για να μπει ο Ιμπαγάσα και να φανεί η διαφορά...

Το 4-0 με τις δύο ασίστ του αργεντινού σε Φουστέρ και Μήτρογλου άλλαξε τις ισορροπίες στο ματς και διαμόρφωσε μια παραπλανητική εικόνα όπως, παραδέχτηκε και ο Μίτσελ που χαρακτήρισε τον Ιμπαγάσα δάσκαλο.  Δίκιο έχει. Δάσκαλος σε μαθητές ανεπίδεκτους μαθήσεως. Γι' αυτό δεν φταίει ούτε ο Ιμπαγάσα ούτε ο Μίτσελ. Το θέμα είναι που να βρεις άλλο δάσκαλο. Ο μικρόσωμος μέσος είναι σπάνια περίπτωση. Από τους καλύτερους οργανωτές παιχνιδιού στα ευρωπαϊκά γήπεδα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Τέτοιοι χαφ δεν βρίσκονται εύκολα κι αν υπάρχουν θέλουν ένα ανατρεπόμενο δολλάρια και πρωτάθλημα με κύρος για να παίξουν.  Αν λοιπόν ο Ιμπαγάσα γουστάρει να παίξει ένα χρόνο ακόμα όπως δήλωσε μετά το ματς, ας σπεύσει να το συζητήσει μαζί του ο Βαγγέλης Μαρινάκης.  Ναι μισή ώρα κάθε δύο - τρία παιχνίδια των μυϊκών τραυματισμών συμπεριλαμβανομένων.

Τουλάχιστον θα ξεκουράζεται το μάτι των ποδοσφαιρόφιλων και δη των οπαδών του Ολυμπιακού. Κατά τα λοιπά προτιμητέοι είναι κάποιοι σαν τον Φουστέρ που τρέχουν, παλεύουν ακατάπαυστα και δεν έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.  

πηγή:SportDay.gr