Αν η Bundesliga είχε αναθέσει
την προβολή του πρωταθλήματός της στο καλύτερο γραφείο marketing του
πλανήτη με στόχο να πείσει την παγκόσμια αγορά των ποδοσφαιρόφιλων για
την ποιοτική αναβάθμιση του προϊόντος της, όσα χρήματα και αν πλήρωνε
αποκλείεται να έπαιρνε καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που της έδωσε ο
τελικός του Champions League. Οσα γράφονταν στη διάρκεια του αγώνα κι
όσα έχουν γραφτεί μετά τη λήξη του τεκμηριώνουν την διαπίστωση ότι
επρόκειτο για μια γιορτή ποδοσφαίρου, ένα χορταστικό, απολαυστικό και σε
θέαμα και σε συναισθήματα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, δηλαδή μια τεραστίων
διαστάσεων διαφήμιση του γερμανικού ποδοσφαίρου.
Σε ένα διάστημα περίπου 4 ωρών, δηλαδή μια ώρα πριν από την έναρξη έως και 30' λεπτά μετά τη λήξη του τελικού στο twitter γράφτηκαν περισσότερα από 4.8 εκατομμύρια tweets. Ηταν στιγμές που ο τελικός παρήγαγε περί τα 107 χιλιάδες σχόλια – tweets ανά λεπτό. Σε μια παγκόσμια συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν ένα σωρό προσωπικότητες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και δεν θυμάμαι ποτέ να έχω διαβάσει τόσο καλά σχόλια, δηλαδή τέτοιο θαυμασμό για την ποιότητα του θεάματος, του ποδοσφαίρου που έδειξαν στο τερέν του Wembley οι δύο φιναλίστ του Champions League.
Στη λήξη του τελικού το twitter έτρεχε με περίπου 120 χιλιάδες tweets το λεπτό. Στην συντριπτική πλειονότητά τους αυτά ήταν θετικά σχόλια για το ποδόσφαιρο της Μπάγερν, τον Ρόμπεν (ο πιο πολυσυζητημένος, με περισσότερα από 1 εκατ. tweets με το όνομά του), το ποδόσφαιρο της Ντόρτμουντ. Πιθανόν να χρειαστεί να περάσει καιρός προτού αρχίσει να αντιλαμβάνεται και να συνειδητοποιεί ακόμη και η ίδια η Bundesliga το καλό που της έκανε ο τελικός του Λονδίνου.
Αυτή, η παγκόσμια απήχηση και κυρίως ο θαυμασμός για το θέαμα του ποδοσφαίρου, η αποδοχή για την ποιότητα, ήταν μέχρι τώρα το τελευταίο συστατικό που έλειπε από την γερμανική συνταγή εκτόξευσης του πρωταθλήματος στην κορυφή. Τώρα πια οι Γερμανοί φαίνεται ότι τα έχουν όλα.
Ολο αυτό φυσικά δεν θα είχε συμβεί αν οι Γερμανοί δεν είχαν αποφασίσει περίπου μια δεκαετία πίσω να αλλάξουν ιδέα για το ποδόσφαιρο, να αλλάξουν πορεία, να φτιάξουν σχέδιο για να δημιουργήσουν ποδοσφαιριστές και ομάδες που θα δημιουργούν, θα επιτίθενται, θα μπαίνουν στο τερέν για να πετύχουν γκολ και όχι μόνο για να μην δεχθούν γκολ.
Αυτό που παρακολουθήσαμε στο τερέν του Wembley, δηλαδή σύμφωνα με τους ειδικούς ο καλύτερος αγώνας που έχει γίνει στο τερέν του από τότε που ξανάνοιξε, δεν το γέννησε η τύχη. Ηταν ένας από τους πιο απολαυστικούς, ποδοσφαιρικά και ψυχαγωγικά, τελικούς Champions League, επειδή στο τερέν συγκρούστηκαν δύο ομάδες που με συνέπεια αποδίδουν ποδοσφαιρικό θέαμα της υψηλότερης ποιότητας. Δύο σύλλογοι που διέλυσαν την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα. Δύο σύλλογοι που έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι θα παραμείνουν συνεπείς, αφού έχουν την οικονομική – διοικητική υγεία και την υποδομή για να στηρίζουν πάνω τους αυτή την πίστη. Δύο κερδοφόρες ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις. Κι αν κοντά στους δύο προστεθεί ακόμη ένας γερμανικός σύλλογος – πρωταγωνιστής στο Champions League, η Bundesliga θα αποκτήσει την προοπτική έως και να δικαιώσει τον Αμπράμοβιτς, που σε ανύποπτο χρόνο την είχε χαρακτηρίσει ικανή να καβαλήσει, σε εμπορική απήχηση, ακόμη και την Premier League.
Σε ένα διάστημα περίπου 4 ωρών, δηλαδή μια ώρα πριν από την έναρξη έως και 30' λεπτά μετά τη λήξη του τελικού στο twitter γράφτηκαν περισσότερα από 4.8 εκατομμύρια tweets. Ηταν στιγμές που ο τελικός παρήγαγε περί τα 107 χιλιάδες σχόλια – tweets ανά λεπτό. Σε μια παγκόσμια συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν ένα σωρό προσωπικότητες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και δεν θυμάμαι ποτέ να έχω διαβάσει τόσο καλά σχόλια, δηλαδή τέτοιο θαυμασμό για την ποιότητα του θεάματος, του ποδοσφαίρου που έδειξαν στο τερέν του Wembley οι δύο φιναλίστ του Champions League.
Στη λήξη του τελικού το twitter έτρεχε με περίπου 120 χιλιάδες tweets το λεπτό. Στην συντριπτική πλειονότητά τους αυτά ήταν θετικά σχόλια για το ποδόσφαιρο της Μπάγερν, τον Ρόμπεν (ο πιο πολυσυζητημένος, με περισσότερα από 1 εκατ. tweets με το όνομά του), το ποδόσφαιρο της Ντόρτμουντ. Πιθανόν να χρειαστεί να περάσει καιρός προτού αρχίσει να αντιλαμβάνεται και να συνειδητοποιεί ακόμη και η ίδια η Bundesliga το καλό που της έκανε ο τελικός του Λονδίνου.
Αυτή, η παγκόσμια απήχηση και κυρίως ο θαυμασμός για το θέαμα του ποδοσφαίρου, η αποδοχή για την ποιότητα, ήταν μέχρι τώρα το τελευταίο συστατικό που έλειπε από την γερμανική συνταγή εκτόξευσης του πρωταθλήματος στην κορυφή. Τώρα πια οι Γερμανοί φαίνεται ότι τα έχουν όλα.
Ολο αυτό φυσικά δεν θα είχε συμβεί αν οι Γερμανοί δεν είχαν αποφασίσει περίπου μια δεκαετία πίσω να αλλάξουν ιδέα για το ποδόσφαιρο, να αλλάξουν πορεία, να φτιάξουν σχέδιο για να δημιουργήσουν ποδοσφαιριστές και ομάδες που θα δημιουργούν, θα επιτίθενται, θα μπαίνουν στο τερέν για να πετύχουν γκολ και όχι μόνο για να μην δεχθούν γκολ.
Αυτό που παρακολουθήσαμε στο τερέν του Wembley, δηλαδή σύμφωνα με τους ειδικούς ο καλύτερος αγώνας που έχει γίνει στο τερέν του από τότε που ξανάνοιξε, δεν το γέννησε η τύχη. Ηταν ένας από τους πιο απολαυστικούς, ποδοσφαιρικά και ψυχαγωγικά, τελικούς Champions League, επειδή στο τερέν συγκρούστηκαν δύο ομάδες που με συνέπεια αποδίδουν ποδοσφαιρικό θέαμα της υψηλότερης ποιότητας. Δύο σύλλογοι που διέλυσαν την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα. Δύο σύλλογοι που έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι θα παραμείνουν συνεπείς, αφού έχουν την οικονομική – διοικητική υγεία και την υποδομή για να στηρίζουν πάνω τους αυτή την πίστη. Δύο κερδοφόρες ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις. Κι αν κοντά στους δύο προστεθεί ακόμη ένας γερμανικός σύλλογος – πρωταγωνιστής στο Champions League, η Bundesliga θα αποκτήσει την προοπτική έως και να δικαιώσει τον Αμπράμοβιτς, που σε ανύποπτο χρόνο την είχε χαρακτηρίσει ικανή να καβαλήσει, σε εμπορική απήχηση, ακόμη και την Premier League.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου