Η ιστορία δικαίωσε το ρητό του «Τίγρη»

Ο Κώστας Μιαούλης γράφει για την δικαίωση, με βάση την πορεία των γεγονότων εννέα ετών, της ρήσης του Δημήτρη Μελισσανίδη το 2004 περί «τρελών και λαμόγιων»

O πρωτοφανής αγωνιστικός και διοικητικός διασυρμός της ΑΕΚ, έλαβε ουσιαστικά από σήμερα τέλος και θα σφραγιστεί με τη βούλα στη Γ.Σ της 7ης Ιουνίου. Η επιλογή του καθεστώτος εκκαθάρισης και της Γ’ Εθνικής ήταν μονόδρομος και πλέον είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν το έχουν καταλάβει ή εξακολουθούν να λένε τα δικά τους. Εκτός αν κάποιος πίστευε πως η «Ένωση» θα μπορούσε να είναι βιώσιμη στην Β΄Εθνική, κάτι που είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας.

Μετά τον αγώνα με τον Πανθρακικό, στην βραδινή εκπομπή, είχα αναφέρει πως τα χειρότερα πέρασαν. Κι αυτό ήταν δεδομένο πως από τη στιγμή που ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε αποφασίσει να παίξει μπάλα, ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα περνούσε το δικό του. Τώρα αν κάποιοι, δεν θέλουν αυτή την επιλογή συναισθηματικά το κατανοώ, ωστόσο δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Αν κάποιοι, θέλουν να κατηγορήσουν τον Μελισσανίδη πως αυτό ήθελε από την αρχή, απλά θα πρέπει να θυμηθούμε μια και σημαντική παράμετρο: Η ΑΕΚ έπεσε αγωνιστικά, όπως και να έχει. Ακόμα και αν είχε μείνει όμως στην Σούπερ Λίγκα και πάλι αυτός θα ήταν ο μόνος δρόμος.

Το παρεάκι του 2004, θα μείνει στην ιστορία ως η ομάδα που υποχρέωσε σε ένα πικρό βασανιστήριο όλον τον «κιτρινόμαυρο» κόσμο που γινόταν όλο και πιο αβάσταχτο εδώ και μια πενταετία την ομάδα, παρακολουθώντας ένα φάντασμα μεγάλης ομάδας. Το παρεάκι του 2004, είναι αυτό που καταδίκασε την ΑΕΚ σε μια ξέφρενη κατηφόρα με σπασμένα φρένα.

Η παρέα του 2004 θα μείνει στην ιστορία για το θέμα της κοροϊδίας με τον ΟΔΔΥ, που σε εκείνες τις –αλήστου μνήμης – εκλογές του 2005 στην Ερασιτεχνική, έκανε και κήρυγμα ειλικρίνειας στον Δημήτρη Μελισσανίδη, δια στόματος του Ντέμη Νικολαϊδη με τα εξής λόγια: « Δεν μού αρέσει που βρίσκομαι εδώ. Ως πρόεδρος της ΠΑΕ, δεν έχω θέση. Γίνονται οι εκλογές της Ερασιτεχνικής και θα τις πάρει εκείνος που θα παρουσιάσει την καλύτερη μακέτα για το γήπεδο, κάτι το οποίο είναι άτοπο από μόνο του. Είναι αλήθεια ότι είχαμε σταματήσει τις συζητήσεις με τον κ. Γρανίτσα και είναι αλήθεια ότι βαδίζει πάνω σε νόμο, αλλά το σχέδιό του έχει ελλείψεις. Είναι δύσκολο να φτιαχτεί γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια. Ο κ. Μελισσανίδης μιλάει για ενότητα, αλλά δεν έχει έρθει σε επαφή μαζί μας. Το σχέδιό του είναι δύσκολο να φτιαχτεί. Ψηφίστε ό,τι νομίζετε. Εμείς δεν ασκούμε καμία πίεση. Ψηφίστε όποιον εμπιστεύεστε (κατά άλλα δημοσιεύματα ο Ντέμης φέρεται να είχε πει ψηφίστε όποιον δεν σας κοροϊδεύει)».

Το παρεάκι του 2004 ήταν εκείνο που στην πρόταση του Μελισσανίδη το 2008 απάντησε αρνητικά, έστω και αν ο Ντέμης προς το τέλος πήγε να το σώσει και τουλάχιστον ύστερα από 2 ημέρες εμφανίστηκε συγκαταβατικός στο να συζητηθεί σοβαρά η πρόταση του Τίγρη.

Έχοντας πλέον όλα τα δεδομένα μπροστά μας, αλλά και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν από το 2004 ως σήμερα, η ρήση του «Τίγρη» πως όποιος αναλάμβανε την ΑΕΚ τότε, "πρέπει να είναι τρελός ή λαμόγιο" προσωπικά για μένα δικαιώθηκε. Άλλωστε η επιχειρηματική του πορεία αποδεικνύει πως κάτι περισσότερο σκαμπάζει στις μπίζνες από τους «φωστήρες» του 2004.

ΥΓ: Από το παρεάκι του 2004, κυρίως λόγω της στάσης του κατά την αποχώρηση του, στη δική μου συνείδηση διασώθηκε μόνον ο Πόλυς.

ΥΓ1: Πάλι καλά, που δεν θα συνεχιστεί και ο διασυρμός με την καταγγελία κατά του Άρη.Πηγή: sport-fm.gr