Ο Γιώργος Καραμάνος γράφει εντυπωσιασμένος για την ολική αγωνιστική
επαναφορά του 33χρονου Τζον Τέρι που υποχρεώνει την Τσέλσι να του δώσει
δύο ακόμα χρόνια συμβόλαιο.
Δευτέρα βράδυ, το ντέρμπι τίτλου στο «Ετιχάντ» έχει ολοκληρωθεί και
οι αρθρογράφοι στο Νησί έχουν εκτός από τον Ζοσέ Μουρίνιο, ακόμα έναν
πρωταγωνιστή για να ασχοληθούν. Αυτός δεν είναι ο κορυφαίος του αγώνα
Σίτι-Τσέλσι, Γκάρι Κέιχιλ. Τούτος είναι καλό και ήσυχο παιδί που τα
δίνει όλα στο γήπεδο και δεν προκαλεί εκτός αυτού. Αλλος είναι το μεγάλο
θέμα που πουλάει: ο Τζον Τέρι.
Η εμφάνιση του ήταν μεστή, εγκεφαλική, δυναμική, σίγουρη, κάτι που
συμβαίνει από το ξεκίνημα της σεζόν και δείχνει να κορυφώνεται όσο
περνάει ο καιρός και φτάνουμε στην πιο κρίσιμη περίοδο. Με τον Ζοσέ
Μουρίνιο στον πάγκο ο αρχηγός των Μπλε έχει βρει ξανά την ηρεμία του,
απολαμβάνει το παιχνίδι και ασχολείται αποκλειστικά με το ποδόσφαιρο.
Αυτό το τελευταίο σου έδινε την εντύπωση πως δεν συνέβαινε από εκείνο το
Φεβρουάριο του 2010.
Τότε ήταν που είχαν βγει στη φόρα τα εξωσυζυγικά παραστρατήματα του.
Λογικό ήταν να μην είχε μυαλό για μπάλα. Ελα όμως που τη στιγμή που
άρχιζε να τα βρίσκει και πάλι με τη γυναίκα του, τον Οκτώβρη του 2011
έσκασε το θέμα με τον Αντον Φέρντιναντ και τον ρατσισμό. Η ιστορία αυτή
είχε πολλά επεισόδια-συνέπειες που ξεκίνησαν με την αφαίρεση του
περιβραχιόνιου της Εθνικής Αγγλίας, την αποχώρηση του Φάμπιο Καπέλο από
τον πάγκο της και τα γενικότερα πήγαιν-έλα του Τέρι στα Λιοντάρια.
Η παραδοχή και η συγνώμη του για το συμβάν με το ρατσισμό, οδήγησε
τελικά την περσινή σεζόν στο βαρύ πρόστιμο των 250.000 ευρώ που του
επέβαλε η Αγγλική Ομοσπονδία και τον παραγκωνισμό του ακόμα και από την
Τσέλσι τον Οκτώβριο του 2012 (σ.σ.: τρεις φορές εκτός αποστολής ενώ δεν
είχε τραυματισμό). Λίγες μέρες νωρίτερα, ο ίδιος είχε φροντίσει να
ανακοινώσει την απόσυρση του από την Εθνική.
Η περσινή χρονιά όμως του επιφύλασσε ακόμα ένα χαστούκι. Αυτό δεν
ήταν άλλο από το σοβαρό πρόβλημα στο γόνατο που τον κράτησε εκτός δράσης
από τις 17/11 έως τις 12/01 του 2013. Σε αυτά προσθέστε και αρκετές
φορές που βρέθηκε στον πάγκο, αλλά δεν μπήκε ποτέ να παίξει και θα έχετε
το γιατί την περασμένη περίοδο έφτασε μετά βίας τις 14 παρουσίες στην
Πρέμιερλιγκ και γενικότερα φάνηκε τόσο πεσμένος, ώστε η διοίκηση το είχε
τετελεσμένο ότι δεν θα του ανανέωνε το συμβόλαιο που τελειώνει τούτο
τον Ιούνιο.
Οπως όμως είπαμε, η επιστροφή του Ζοσέ τον έφερε ξανά στο προσκήνιο,
αυτή τη φορά για τους σωστούς εντός γηπέδου λόγους. Εχοντας μετρήσει 24
ματς στο πρωτάθλημα και ακόμα πέντε στο Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα όλα
90λεπτα χωρίς ανάσα, ο Τέρι επιβεβαίωσε κόντρα στη Σίτι πως η χρονιά
είναι δική του και δικαίως κέρδισε στα 33 του την ευλογία να συζητάει
ξανά με τους Μπλε για ανανέωση της παρουσίας του στο «Στάμφορντ Μπριτζ».
Είναι δε τόσο ξεχωριστή η περίπτωση του που ενώ η Τσέλσι έχει πλέον την
πολιτική να κάνει μονοετείς ανανεώσεις για τους άνω των 30 ετών, για
χάρη του και μόνο και μετά από επίμονη εισήγηση του προπονητή του, θα
του δώσει διετές. Κάπως έτσι δικαιωματικά και όχι τιμής ένεκεν η σημαία
θα παραμείνει στον ιστό της. Μία σημαία που κυματίζει στο ποδοσφαιρικό
Δυτικό Λονδίνο εδώ και 19 χρόνια!
ΥΓ.: Οσο για την κουβέντα για την Εθνική, στην Αγγλία γράφουν ότι
ο Τέρι θα ήταν ανοικτός και θα έστηναν και με το εθνόσημο με τον Κέιχιλ
το σούπερ δίδυμο της Τσέλσι. Το θέμα όμως είναι τι θα πει ο Χόντσον, ο
οποίος λίγο καιρό πιο πριν δήλωνε κάθετα αρνητικός: «Ο Τέρι έθεσε από
μόνος του τον εαυτό του εκτός Εθνικής. Χωρίς αυτόν πήραμε την πρόκριση
για το Μουντιάλ και θα ήταν άδικο για τους υπόλοιπους να το καλέσω τώρα»
και νομίζω ότι πέραν του αγωνιστικού, ο Χόντσον έχει τα δίκια του...
Πηγή: gazzetta.gr
Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου