Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Η Κακιά Σκάλα και το "La vita e bella"!

Στην πρεμιέρα του Β΄ γύρου του Τop 16 της Ευρωλίγκας ο Παναθηναϊκός δοκιμάζεται στο Μιλάνο και ο Βασίλης Σκουντής φτιάχνει... ατμόσφαιρα ενόψει του Φάιναλ Φορ.
Το Μιλάνο έχει τη (μουσική) "Scala" του, η οποία μπορεί να θεωρείται ο ναός της όπερας, αλλά είτε στο έμπα της, είτε στο έβγα της, όλες ανεξαιρέτως οι ελληνικές ομάδες έχουν γκρεμοτσακιστεί τόσες φορές που το μέγαρο ξεφεύγει από την ιταλική ονομασία του και έρχεται ανάμεσα στα Μέγαρα και στην Κινέτα!
Γίνεται δηλαδή η Κακιά Σκάλα!
Αυτή ωστόσο είναι η μία πλευρά του φεγγαριού: η σκοτεινή την οποία αύριο ο Παναθηναϊκός θα επιδιώξει ν' αναποδογυρίσει για να βρεθεί στη φωτεινή και να ιχνηλατήσει τα μελλούμενα. Τι εννοώ; Μα, διάβολε, η ίδια χώρα, η ίδια πόλη, το ίδιο γήπεδο, η ίδια ομάδα και ο ίδιος ... μόδιστρος θα φιλοξενήσουν το μεγάλο εφετινό μπασκετικό ντεφιλέ: το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας, στις 16 και στις 18 Μαΐου!
Η πόλη και η ομάδα δεν υπήρξαν ποτέ φιλόξενες για το ελληνικό μπάσκετ, οι δημιουργίες του μόδιστρου είναι θέμα γούστου, αλλά από τη χώρα που λέγεται Ιταλία δεν δικαιούμαστε να έχουμε το παραμικρό παράπονο: εδώ και είκοσι χρόνια αποδεικνύεται βολική, φιλική και υπερβολικά καλή μαζί μας!
Οι ίδιοι οι Ιταλοί αποκαλούν την πατρίδα τους "Bel Paese" που σημαίνει "όμορφη χώρα" (και μάλιστα υπάρχει κι ένα ομώνυμο είδος τυριού), αλλά στα μάτια του ελληνικού μπασκετικού έθνους μοιάζει ακόμη ομορφότερη!
Η ιστορία δεν άρχισε καλά, διότι απλούστατα τα πρώτα κεφάλαια της γράφτηκαν στο Μιλάνο, όπου εξ ημισείας με την Μπολόνια φιλοξενήθηκε το πρώτο Φάιναλ Φορ στα χρονικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, εν έτει 1966: σε αυτό, που δυστυχώς υπήρξε και το κύκνειο άσμα του (κτυπημένου από τον αδυσώπητο καρκίνο, από τον οποίο έσβησε μετά από οκτώ μήνες) Γιώργου Μόσχου η ΑΕΚ ηττήθηκε στον μεν ημιτελικό με 109-73 από τη Σλάβια Πράγας, στον δε μικρό τελικό από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 85-62 και κατέλαβε την τέταρτη θέση.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης εκείνης της χρονιάς ανακηρύχθηκε μετά βαίων και κλάδων η οικοδέσποινα Ολύμπια (νυν Armani Jeans) Μιλάνο, που μάλιστα είχε στη διάθεση της τον Μπιλ Μπράντλεϊ. Ο περιβόητος "Dollar Bill"είχε αποφοιτήσει από το Πρίνστον και εκείνη την εποχή έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον Οξφόρδη από την οποία πηγαινοερχόταν μεσοβδόμαδα στο Μιλάνο για να αγωνίζεται στα ματς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ενώ στη συνέχεια κατέκτησε δυο πρωταθλήματα του ΝΒΑ με τους Νικς (όντας συγκάτοικος στις αποστολές και πνευματικός καθοδηγητής του Φιλ Τζάκσον) , διετέλεσε γερουσιαστής και ήταν υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του 2000, όπου ωστόσο έχασε από τον Αλ Γκορ.
Παρεμπιπτόντως ο Μπράντλεϊ έχει προλογίσει με αριστοτεχνικό τρόπο το βιβλίο "Sacred Hoops" του Τζάκσον, ενώ ο ίδιος έχει γράψει το "The Values of the Game", που το θεωρώ πραγματικά ως επιτομή της ορθής προσέγγισης στις αξίες του παιχνιδιού.
Για πολλά χρόνια η Ιταλία ήταν (όχι απλώς ο κακός, αλλά) ο χείριστος δαίμονας μας σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο: κάθε φορά που πηγαίναμε εκεί, μας έκοβαν ταρίφα και χρειάστηκε να χιονίζει στη Βερόνα το βράδυ της 21ης Ιανουαρίου του 1992 για να δούμε άσπρη μέρα! Ήμουν παρών σε αυτή την ιστορική αναμέτρηση στην οποία ο ΠΑΟΚ νίκησε τη Γκλάξο με 76-75 σημειώνοντας το πρώτο διπλό ελληνικής ομάδας επί ιταλικού εδάφους μετά από 44 ήττες σε ισάριθμα ματς!
Το 1987 στον αλήστου μνήμης προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ, που μάλιστα υπήρξε η απόλυτη... μυτομαχία (sic) ανάμεσα στον Αργύρη Καμπούρη και στον Βάλτερ Μανίφικο, η Εθνική έριξε τους Ιταλούς στο καναβάτσο μετά από 14 σερί ήττες σε 35 χρόνια, στο μεταξύ άρχισαν κι ελόγου τους (όπως συμβαίνει με όλες τις αυτοκρατορίες) να υποχωρούν και να παρακμάζουν και αρχίσαμε να τους βαράμε στο ψαχνό!
Αυτό είναι που λένε, θα γυρίσει ο τροχός, θα την κάνει κι ο φτωχός!
Σε αυτό το γύρισμα του τροχού εντάσσονται και οι αίσιοι οιωνοί που δημιουργεί η ανάθεση του Φάιναλ Φορ του 2014 στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας, καθώς στη νεότερη, πλέον, ιστορία του μπάσκετ, η ζωή εκεί είναι ωραία!
La vita e bella, όπως όπως τιτλοφόρησε την ταινία του τον Δεκέμβριο του 1997 ο Ρομπέρτο Μπενίνι, ο οποίος, ως Ιταλός, κάτι παραπάνω θα ξέρει!
Αυτή την ωραία ζωή θέλουν να ζήσουν σε δυόμισι μήνες από τώρα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, απλώς σε αντίθεση με τους "ερυθρόλευκους", που πιάστηκαν αιχμάλωτοι στην τελευταία επίσκεψη τους στο Μιλάνο (81-51),οι "πράσινοι" έχουν την προσδοκία να γυρίσουν αύριο το trailer της: τα φέρνουν μάλιστα τοιουτοτρόπως η ρουφιάνα η ζωή και η εξέλιξη του Τop 16 ώστε (προκειμένου να μην ισοβαθμήσουν με τους Μιλανέζους που ποντάρουν στο +30), οι "γαύροι"θα κάνουν αύριο το βράδυ... μετάνοιες, δεήσεις και προσευχές υπέρ των αιωνίων αντιπάλων τους!
Ελπίζουμε λοιπόν ως ελληνικό μπασκετικό έθνος ότι η τριλογία των θριάμβων μας στη χώρα του Δάντη, θα εξελιχθεί σε κουαρτέτο, καθότι δεν κάνουμε διακρίσεις και φεύγουμε θριαμβευτές από τα Φάιναλ Φορ που είτε γίνονται, είτε δεν γίνονται στην Ιταλία!
Για να εξηγήσω την αναφορά μου ακόμη και στα Φάιναλ Φορ τα οποία δεν γίνονται στην Ιταλία, υπενθυμίζω ότι η διοργάνωση του 2011 επρόκειτο να διεξαχθεί στο Τορίνο, που όμως έκανε πίσω, για οικονομικούς λόγους: το ανέλαβε λοιπόν η Βαρκελώνη και εκεί στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για έκτη φορά στην ιστορία του ο Παναθηναϊκός, που νωρίτερα είχε εκτροχιάσει (με μειονέκτημα έδρας μάλιστα και σε σειρά τεσσάρων αγώνων) την οικοδέσποινα Μπαρτσελόνα!
Σε επίπεδο λαφύρων η ζωή στην Ιταλία έγινε ωραία αν και περιπετειώδης εκείνο το αλησμόνητο (και για την αφεντιά μου που μετέδιδε τον αγώνα στην ΕΡΤ) βράδυ της 16ης Μαρτίου του 1993, όταν στο Palasport Ruffini του Τορίνο ο Αρης στέφθηκε Κυπελλούχος Ευρώπης νικώντας στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων που εξελίχθηκε σε... καρεκλομαχία, την Εφές Πίλσεν με 50-48.
Τέσσερα χρόνια αργότερα ήταν η σειρά του Ολυμπιακού να δει τη ζωή να γίνεται ωραία στα δικά του χρώματα: το ημερολόγιο έδειχνε 24 Απριλίου του 1997, όταν μετά από δυο χαμένους τελικούς (στο Τελ Αβίβ και στη Σαραγόσα) επικρατούσε στο Palaeur της Ρώμης της Μπαρτσελόνα με 73-58 και ανέβαινε στο θρόνο στον οποίο την προηγούμενη χρονιά είχε βρεθεί ο Παναθηναϊκός.
Όπως ο Ολυμπιακός το 1997, ομοίως και ο Παναθηναϊκός στην επόμενη ιταλική επιχείρηση του πήγε κόντρα σε θεούς, δαίμονες, ακόμη και στα... αλάτια που έριχνε στον Ομπράντοβιτς για να του φέρει γρουσουζιά ένας γέρος Ιταλός, ο οποίος καθόταν πίσω από τον πάγκο : ανήμερα του ορθόδοξου Πάσχα, στις 5 Μαΐου του 2002, στο PalaMalaguti του Καζαλέκιο ντι Ρένο οι "πράσινοι" έριξαν νοκ άουτ την οικοδέσποινα Κίντερ με 83-75 και στέφθηκαν για τρίτη φορά πρωταθλητές Ευρώπης, γράφοντας το εφεξής καλούμενο "έπος της Μπολόνια".
Βεβαίως τα αγγίγματα της ιταλικής νεράιδας για το ελληνικό μπάσκετ δεν σταματούν στους 3+1 θριάμβους σε τελικούς, αλλά εκτείνονται και σε κομβικά ματς, στα οποία ιχνηλατήσαμε μελλοντικούς θριάμβους. Ιδού οι... διευθύνσεις και τα ονόματα ανά ομάδα:
Ο Παναθηναϊκός μπορεί να γνώρισε δυο ηχηρούς αποκλεισμούς από ιταλικές ομάδες (το 1998 από την Αντέκο Μιλάνο στους ημιτελικούς του Κυπελλούχων παρά το +19 του πρώτου αγώνα και την επόμενη χρονιά από τη Φορτιτούντο Μπολόνια στους προημιτελικούς της Ευρωλίγκας, σε πείσμα του πλεονεκτήματος έδρας), αλλά στον αντίποδα έχει να επιδείξει μεγάλους θριάμβους απέναντι σε Ιταλούς. Στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ του 2011 επιβλήθηκε της Σιένα με 77-69 και κατέκτησε τον έκτο τίτλο του νικώντας στον τελικό τη Μακαμπί Τελ Αβίβ. Δυο χρόνια νωρίτερα είχε προκριθεί στο επίσης θριαμβευτικό Φάιναλ Φορ του Βερολίνου επικρατώντας πάλι της Σιένα με 3-1 στη σειρά των προημιτελικών και σε πείσμα της ήττας του στο δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ. Το 1996 πήρε το εισιτήριο για το Φάιναλ Φορ του Παρισιού, όπου στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης (για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά), αποκλείοντας στη σειρά των προημιτελικών (2-1), με μειονέκτημα έδρας την Μπενετόν Τρεβίζο, με ανεξίτηλη εικόνα την τάπα του Βράνκοβιτς στον Ρέμπρατσα στην εκπνοή του τρίτου ματς στο "Παλαβέρντε" (64-65). Το 1995 πέρασε στο Φάιναλ Φορ της Σαραγόσα πετώντας έξω την Μπάκλερ Μπολόνια (2-1) την οποία κατατρόπωσε στο τρίτο ματς στη Γλυφάδα με 99-56! Το 1969 στον προημιτελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων απέκλεισε τη Φιντές Νάπολι (η οποία αποχώρησε στο ημίχρονο του δεύτερου ματς στο Καλλιμάρμαρο, υποστηρίζοντας ότι της έλειπαν πόντοι), ενώ το 1972 έφτασε στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου αντιμετώπισε τη μεγάλη Ινις Βαρέζε (78-70, 55-69).
Ο Ολυμπιακός υπερπήδησε ιταλικά εμπόδια στο δρόμο προς δυο Φάιναλ Φορ (Τελ Αβίβ, Μόναχο): στη σειρά προημιτελικών του 1994 επιβλήθηκε με 2-1 της Μπάκλερ Μπολόνια με τον Φασούλα να ταπώνει τον Μορέτι σε σουτ τριών πόντων στην εκπνοή του τρίτου αγώνα στο ΣΕΦ (65-62), ενώ στον προημιτελικό γύρο του 1999 απέκλεισε τη Βαρέζε.
Η ΑΕΚ το 1968 στέφθηκε Κυπελλούχος Ευρώπης, αποκλείοντας στον διπλό ημιτελικό (με ανατροπή από το -18 του πρώτου αγώνα και τον... κουτσό Τρόντζο να πετυχαίνει το καλάθι της πρόκρισης) την Ινις Βαρέζε. Επίσης το 1998, με το τρίποντο του Πρέλεβιτς, νίκησε στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης την Μπενετόν Τρεβίζο με 69-66, αλλά ηττήθηκε στον τελικό με 58-44 από τον Κίντερ. Το 2000 κατέκτησε το Κύπελλο Σαπόρτα επικρατώντας στον τελικό της Λωζάνης με 83-76 της Κίντερ Μπολόνια, ενώ την επόμενη χρονιά στη σειρά προημιτελικών της νεοπαγούς Ευρωλίγκας απέκλεισε την Μπενετόν Τρεβίζο με 2-1.
Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το Κύπελλο Κόρατς του 1994 νικώντας δυο φορές τη Στεφανέλ Τριέστε ενώ στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ του 1993 στο ΣΕΦ ηττήθηκε από την Μπενετόν Τρεβίζο με 790-77)δια χειρός Ραγκάτσι0 και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1990 αποκλείστηκε από την Βίρτους Μπολόνια στην οποία αγωνιζόταν ο "Sugar" Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον!
Ο Αρης έφτασε στους θριαμβευτικούς τελικούς του Κυπέλλου Κόρατς του 1997, αποκλείοντας στους ημιτελικούς τη Μπενετόν Τρεβίζο (77-73, 86-87), ενώ στον ημιτελικό του Φάιναλ Φορ της Γάνδης (1988) ηττήθηκε από την Τρέισερ Μιλάνο και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Κόρατς του 12985 αποκλείστηκε από την Τσιάο Κρεμ Βαρέζε, με τον Γκάλη να αγωνίζεται στον επαναληπτικό με σπασμένο χέρι!
Πορευόμενος προς τον τελικό του ULEB Cup του 2005 ο Μακεδονικός απέκλεισε με δύο νίκες τη Βαρέζε.
Στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Σαπόρτα του 1997 ο Ηρακλής αποκλείστηκε από τη Βερόνα.
ΥΓ: Κατόπιν όλων αυτών ο Παναθηναϊκός μπορεί να κουβαλάει μαζί του ευχάριστους συνειρμούς, την ώρα που θα... μπουκάρει στο Mediolanum Forum, με την προσδοκία ότι ο αυριανός αγώνας θα είναι μια ανίχνευση εδάφους ενόψει του Φάιναλ Φορ!
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: