Ο «λίγος» Σφαιρόπουλος βάζει την σφραγίδα του!!

Μήπως είναι άδικο να κρίνουμε τον άλλον πριν καν τον δούμε; Βέβαια, σ΄ αυτή την χώρα οι προπέτες ζουν και βασιλεύουν, ασκώντας προκαταβολικά κριτική κατά πάντων, χωρίς καν να έχουν επιχειρήματα.

Γράφει ο Νίκος Βαγγέλης  
 Έτσι, κι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ήταν «λίγος» για τον Ολυμπιακό και οι Αγγελόπουλοι «τσιγκούνηδες» που τον έφεραν αντί ενός ξένου μεγάλου προπονητή. Το αποτέλεσμα; Μετά από μερικές ημέρες βλέπουμε μια απίστευτη μεταμόρφωση!

Ο Ολυμπιακός θύμιζε σκορποχώρι στο ξεκίνημα της σεζόν. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος, που απλά έπαιρνε κάποιες νίκες από την προσωπικότητα των παικτών του και τη χαμηλή δυναμικότητα των αντιπάλων. Με τον Τόμιτς προστέθηκε η «φλόγα» που έλειπε, όμως μαζί τον Σφαιρόπουλο ήρθε το σημαντικότερο: ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ!
Όλα, πλέον, ξεκινούν από την άμυνα. Στο ματς με τον Ερυθρό Αστέρα πραγματικά… τσάκιζε κόκαλα. Κόντρα στην Γαλατασαράι ήταν κατά διαστήματα λυσσαλέα πιεστική. Έπνιγε τους Τούρκους και έκανε το Αταμάν να ψάχνει άλλοθι στις… τεχνικές ποινές και στα αντιαθλητικά φάουλ. Από την άμυνα ξεκινούσε και η φοβερή επιθετική λειτουργία. Με καθαρό μυαλό, γρήγορη κυκλοφορία και passing game, ο ρυθμός άνοιξε και κάποια στιγμή χάθηκε η μπάλα για την Γαλατά!

• Ο Βαγγέλης Μάντζαρης ήταν φοβερός και τρομερός! «Δάγκωνε» όποιον κλήθηκε να μαρκάρει και… μπροστά ήταν «λυμένος» και αποφασιστικός.  Μαζί με τον πράο και ήρεμο Βασίλη Σπανούλη έκαναν ό,τι ήθελαν τους αντίπαλους περιφερειακούς.
• Ο αρχηγός έκανε ένα από τα πιο μεστά παιχνίδια του, παίρνοντας τα σουτ που έπρεπε, χωρίς να τα τραβάει από μαλλιά και παράλληλα αξιοποιούσε καταπληκτικά τους συμπαίκτες του.
• Παίκτης-κλειδί ήταν ο Οθέλο Χάντερ, ο οποίος όταν βρίσκει ρυθμό και καλά πατήματα είναι σκέτος δυναμίτης στην επίθεση και οδοστρωτήρας στην άμυνα, κλείνοντας τους διαδρόμους προς το ερυθρόλευκο καλάθι και μαζεύοντας όλα τα ριμπάουντ.
• Τα λόγια είναι περιττά για τον Δημήτρη Αγραβάνη. Σαν να βλέπεις άλλον άνθρωπο. Ο Τόμιτς έβαλε τις βάσεις για τη μεταμόρφωσή του και ο μέντοράς του στον Πανιώνιο, Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει αρχίσει να τον απογειώνει! Θυμίζει την άνεση που είχαμε δει στον Παπαπέτρου, που όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του θα θωρακίσει ιδανικά τους ερυθρόλευκους.
• Ο Σφαιρόπουλος χρεώνεται εξ” ολοκλήρου την… ανάσταση του Δημήτρη Κατσίβελη, ο οποίος επί Μπαρτζώκα βρισκόταν στα αζήτητα και πλέον έχει βρει χώρο και χρόνο, αφήνοντας θετικές εντυπώσεις.
• Ο Σλούκας δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά πράγματα, καθώς πέραν των μαγικών Μάντζαρη, Σπανούλη, σε καλό βράδυ ήταν και ο πολύτιμος Όλιβερ Λαφαγιέτ.
• Οι Πέτγουεϊ και Ντάνστον έκαναν σωστά τη δουλειά τους, βγάζοντας αρκετή ενέργεια και στην άμυνα, με τον Βασίλη Καββαδά να επιστρατεύεται ελάχιστα, ενώ πλέον μένει να δούμε αν ο επόμενος που θα αξιοποιηθεί θα είναι ο εξαιρετικά ταλαντούχος Ανδρέας Χριστοδούλου.
• Tελευταίο, αλλά όχι… καταϊδρωμένο, αφήσαμε τον Τρεμέλ Ντάρντεν, ο οποίος είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόταν ο Σφαιρόπουλος. Η τεχνική του δεν θυμίζει… Λοτζέσκι, αλλά είναι το ιδανικό συμπλήρωμα για τον Αμερικανοβέλγο και τον Παπαπέτρου (όταν επιστρέψει). Σκληρός όσο δεν πάει, έξυπνος, μαχητής και παίζει για την ομάδα. Μέσα στη χρονιά θα τον δούμε να μαρκάρει τα αντίπαλα ατού, όπως είχε κάνει πέρυσι στη σειρά Ρεάλ – Ολυμπιακός με τον Βασίλη Σπανούλη.

Δεν θα μπούμε στο τριπάκι να βγάλουμε πρόωρα συμπεράσματα. Αλλά από την άλλη δεν μπορούμε και να μην επισημάνουμε τη διαφορά που υπάρχει μετά από την έλευση του Σφαιρόπουλου. Δεν είναι μόνο η ψυχολογική ανάταση που φέρνει μια αλλαγή προπονητή. Βλέπουμε τον Σφαιρόπουλο να περνάει κάποιες αρχές και συν τοις άλλοις να αξιοποιεί τους πάντες. Μένει να δούμε αν θα υπάρξει διαρκής πρόοδος, ώστε η ομάδα να βρίσκεται σε καλή κατάσταση στο ΤΟΠ-16, όταν και θα έχουν επιστρέψει και οι τραυματίες. Μέχρι στιγμής ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά λίγος και ας ήθελαν κάποιοι το αντίθετο…

Πηγή:  Superbasket.gr