Ο Αρσέν Βενγκέρ δεν λάτρεψε τυχαία τα χαρίσματα του Ααρον Ράμσεϊ. Τα
είχε εντοπίσει πριν από το καλοκαίρι του 2008, όταν έδινε κοντά στα επτά
εκατ. ευρώ για να κλέψει (από Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Εβερτον) τον
18χρονο τότε παίκτη της Κάρντιφ, που δεν είχε προλάβει να αγωνιστεί και
πολύ στην Championship. Από τις αρχικές εμφανίσεις του με τους
Λονδρέζους ο πιτσιρικάς άρχισε να ξεδιπλώνει τα εξαιρετικά προσόντα του.
Οι περιγραφές από την πρώτη σεζόν του στο «Εμιρεϊτς» έκαναν λόγο για
έναν ντροπαλό τύπο που όμως στη συνέχεια απέδειξε ότι ήξερε πότε και με
ποιον τρόπο θα έπρεπε να κάνει αγωνιστικό... θόρυβο. Η πρώτη του μεγάλη
στιγμή ήρθε, όταν με πολύ ωραίο τρόπο βρήκε δίχτυα στην
Κωνσταντινούπολη, στο 2-5 επί της Φενερμπαχτσέ, για να μείνει μέχρι
σήμερα ο 7ος νεαρότερος σκόρερ στην ιστορία του Champions League. Στο
ίδιο μέρος δηλαδή, όπου την Τρίτη το βράδυ σε έκανε να θες να κάψεις το
ριπλέι στην γκολάρα του με τη Γαλατάσαραϊ.
Γενικότερα, τα πρώτα δείγματα στο υψηλότερο επίπεδο άφηναν υποσχέσεις για μία σούπερ καριέρα, η οποία όμως θα δεχόταν κάμποσες... τρικλοποδιές από την ποδοσφαιρική του μοίρα. Η αλήθεια είναι πως η πορεία του Ράμσεϊ θα ήταν εντυπωσιακή εάν δεν είχε τον έναν απίστευτα οδυνηρό τραυματισμό και κάμποσους ακόμα μικρότερους, οι οποίοι φρέναραν αισθητά την ανέλιξη του. Ηταν 27 Φεβρουαρίου του 2010, όταν στο «Μπριτάνια» κόντρα στη Στόουκ, άπαντες πιάσαμε φρικαρισμένοι το κεφάλι μας, καθώς η εικόνα επέστρεφε στις ξανά και ξανά στις εκφράσεις του ίδιου, μα κυρίως των συμπαικτών του που δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Ο Ράιαν Σόουκρος του είχε διαλύσει για τα καλά την κνήμη και την περόνη σε τέτοιο βαθμό, ώστε το κάτω άκρο του να κοιτάζει σε διαφορετική κατεύθυνση από το υπόλοιπο πόδι!
Θα έκανε πολύ καιρό για να γυρίσει. Για να επιστρέψει όμως κανονικά και αφού θα δινόταν δανεικός σε Νότιγχαμ Φόρεστ και Κάρντιφ, θα έπρεπε να περιμένει ακόμα περισσότερο: έως και την Πρωτομαγιά του 2011. Τότε που με δικό του γκολ η Αρσεναλ θα νικούσε 1-0 τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και εκείνος θα ψηφιζόταν για πρώτη φορά στην καριέρα του ως MVP ενός ντέρμπι. Σταδιακά το νερό άρχισε να μπαίνει στο αυλάκι αν και ο Ράμσεϊ δεν έπαψε ποτέ να αντιμετωπίζει μυικά προβλήματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Για να φτάσουμε στην περσινή περίοδο, όπου βίωσε επιτέλους την απόλυτη καταξίωση. Εκανε τρομερή χρονιά και αν δεν έμενε εκτός δράσης για τρεις μήνες, τη στιγμή μάλιστα που βρισκόταν στο peak του, οι Κανονιέρηδες ίσως να μην έκαναν την κοιλιά τους. Αυτή που από εκεί που πάλευαν για τον τίτλο, τους άφησε στο φινάλε να δίνουν μάχη για να βρεθούν στην τετράδα.
Παρά την τρίμηνη απουσία του όμως ο 24χρονος Ουαλός θα άφηνε το σημάδι του με 16 γκολ ως 2ος σκόρερ της ομάδας του (22 ο Ζιρού) και ως 1ος στις ασίστ με οκτώ. Επίσης, το τέλος της σεζόν θα τον έβρισκε ως τον δεύτερο καλύτερο μέσο της Premier League πίσω από τον απίστευτο Γιάγια Τουρέ, έχοντας κάποια τρομερά στατιστικά στο ενεργητικό του. Οπως οι περισσότερες από κάθε άλλον στο Νησί επαφές (1.115) και τα πιο πολλά τάκλιν στην Αρσεναλ (57). Ολα αυτά τα νούμερα φυσικά δεν είναι τυχαία και έρχονται για να επιβεβαιώσουν το πόσο πολυσύνθετος και πολύτιμος είναι για τον Βενγκέρ, ο οποίος δεν αντέχει να τον χάνει, όπως συνέβη τώρα το Φθινόπωρο, που του έμεινε εκτός δράσης για περίπου ενάμιση μήνα.
Η δουλειά που κάνει στο γήπεδο ο Ράμσεϊ, είναι πράγματι εκπληκτική. Οπως είχε πει κάποτε και ο προπονητής του, θέλοντας να περιγράψει τις ικανότητες του: «Είναι ένας Ρόι Κιν με πιο επιθετική-επιτελική σκέψη, που όμως μπορεί να κινηθεί σε όλο το γήπεδο!» Ακόμα και εάν φαίνεται υπερβολική αυτή η σύγκριση και ίσως και λίγο άτοπη λόγω θέσης, δεν είναι άκυρη. Είναι ένα μηχανάκι που μπορεί να κόβει, να παίζει σκληρά, να κυνηγάει τον αντίπαλο του ασταμάτητα. Του αρέσει όμως και να κινείται επιθετικά, να βάζει γκολ, να κάνει παιχνίδι. Εχει βρεθεί ακόμα και αμυντικός μέσος, ενώ πρόκειται ουσιαστικά για ένα all around 8άρι με επιτελικές ιδιότητες που ξέρει να τοποθετείτε τέλεια ακόμα και ως εξτρέμ ή δεύτερος φουνταριστός, καθώς λατρεύει να έρχεται από πίσω και να πατάει περιοχή. Η τεχνική του είναι κάτι παραπάνω από υψηλή, η αντίληψη του εκπληκτική και όσον αφορά τα σουτ του, γι' αυτά είπαμε: κάψτε το ριπλεϊ στο βιντεάκι με τη Γαλατά. Σε όλα αυτά λοιπόν προσθέστε και την ηγετική συμπεριφορά που επιδεικνύει στα δύσκολα, παρακινώντας πάντα τους συμπαίκτες του.
«Οταν μία φορά και έναν καιρό έπαιζα κι εγώ ποδόσφαιρο, ήμουν μέσος. Εάν θα μπορούσα λοιπόν να γυρίσω ο χρόνο πίσω, θα ήθελα να έχω όλα αυτά τα αγωνιστικά χαρίσματα που διαθέτει ο Ααρον Ράμσεϊ». Πραγματικά δεν υπάρχει καλύτερος λόγος για να ακούσει ένας εργαζόμενος από το αφεντικό του. Και ο Αρσέν Βενγκέρ εννοούσε κάθε λέξη σε αυτή την αποθεωτική πρόταση που συνέταξε τον περασμένο Αύγουστο, ώστε να επιβεβαιώσει σε όλο τον κόσμο, πως ο 24χρονος Ουαλός θα ήταν πλέον και επισήμως το πουλέν του, καλύπτοντας το κενό που υπήρχε στην καρδιά του από την αποχώρηση του Σεσκ Φάμπρεγας για τη Μπαρτσελόνα. Ενα κενό που δεν κατάφερε ποτέ (κυρίως εξαιτίας εξωαγωνιστικής συμπεριφοράς, μα και τραυματισμών) να γεμίσει ο άλλος πολυαγαπημένος παίκτης του, ο Τζακ Γουίλσιρ!
Εάν ο Ράμσεϊ ήταν όλα αυτά τα χρόνια υγιής, πιστεύω ότι θα είχε ήδη γίνει στόχος της Ρεάλ ή της Μπαρτσελόνα που θα πλήρωναν ακόμα και τα 70 εκατ. ευρώ, με τα οποία τον έχει κοστολογήσει ο προπονητής του. Μακάρι να μην έχει άλλα θέματα ο Ουαλός και να καταφέρει να απογειώσει το ταλέντο του όσο ψηλά το έχει προγραμματίσει το ποδοσφαιρικό DNA του. Προς το παρόν όμως οφείλει να παλέψει με τις ατυχίες: τις δικές του και εκείνη την περίεργη «κατάρα» που θέλει μετά από κάποια γκολ του να πεθαίνει και ένας διάσημος (Οσάμα Μπιν Λάντεν, Γουίτνεϊ Χιούστον, Πολ Γουόκερ, Μουαμάρ Γκαντάφι, Στιβ Τζομπς, Ρόμπιν Ουίλιαμς, Ρίτσαρντ Ατένμπορο)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου