Μία από αυτές ήταν “ήξερα κάποιον που έκοψε το κάπνισμα, το ποτό, τα βαριά φαγητά, ακόμη και το σεξ. Ηταν απολύτως υγιής μέχρι την τελευταία στιγμή. Αυτοκτόνησε...”
Την θυμήθηκα αυτή την ατάκα βλέποντας αυτόν τον τύπο στην τηλεόραση τον πρόεδρο της ΤΣΣΚΑ, τον Βατούτιν.
Η απελπισία στο πρόσωπό του είχε έρθει πριν τελειώσει το ματς. Μάλλον πριν καν περάσει μπροστά στο σκορ ο Ολυμπιακός. Σαν τον τύπο που έκοψε το ποτό, έκοψε το κάπνισμα, έκοψε τα βαριά φαγητά, άλλα έβλεπε τον θάνατο να έρχεται. Ηταν τόσο τρομαγμένος, τόσο απελπισμένος που αν ο συγχωρεμένος ο Τζίνο Κάρσον του το πήγαινε το σκοινί, θα το έβαζε στο λαιμό του μόνος του.
Δεν του το πήγε ο Κάρσον τελικά, δεν θα μπορούσε άλλωστε. Του το πήγε ο Σπανούλης και ήταν χειρότερο μαρτύριο. Σαν αυτό της σταγόνας. Ενα ένα τα έσταζε, τρίποντα, δίποντα και τυραννούσε τον Βατούτιν που είχε καταλάβει το τέλος πριν καν αυτό έρθει. Είχε καταλάβει ότι δεν θα αντέξει η ΤΣΣΚΑ, η ομάδα του, το λεφτά του για μία ακόμη φορά είχαν πάει στον κάλαθο των αχρήστων.
Τότε ήταν που κάποιος πρέπει να το χτύπησε φιλικά την πλάτη και να του είπε. “Πόσα παίρνει αυτός ο Σπανούλης ρε πρόεδρε;”.
Την ίδια ακριβώς ώρα ο Σπανούλης ήταν τόσο ήρεμος που το πιθανότερο είναι ότι ζητούσε από τον κόσμο που ζούσε μέσα σε ένα παραλήρημα να μην φωνάζει πολύ. “Πιο σιγά ρε παιδιά θα ξυπνήσει το παιδί...”. Αυτό το μικρό που κοιμόταν στην αγκαλιά της μαμάς του τόσο σίγουρο ότι πρέπει να ξυπνήσει στο τέλος τότε που “ο μπαμπάς θα βάλει το κρίσιμο τρίποντο”. Ξύπνησε είδε τον μπαμπά να το βάζει το τρίποντο και μετά κοιμήθηκε ξανά. Σωστά μικρέ. Εχει και νέα ταλαιπωρία την Κυριακή και θα είναι και αργά. Θα πρέπει να περιμένεις μέχρι τα μεσάνυχτα για να δεις τον μπαμπά να βάζει το τελευταίο τρίποντο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου