Ζήσαμε το έπος της Πόλης, το… πάρτι του Λονδίνου και τώρα ήρθε η ώρα της Μαδρίτης. Απέναντι στη πλέον διαφημισμένη ομάδα, στον κόκκινο στρατό των εκατομμυρίων ευρώ, υπήρχε ο πραγματικός ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ. Αυτός που είναι γεμάτος από μάγκες. Που δεν πτοείται από τίποτα. Ούτε από απώλειες, ούτε από μυθικά σφυρίγματα (στα πρώτα είκοσι λεπτά, η αγία τριάδα των ρέφερι της ΤΣΣΚΑ, παρέδωσε μαθήματα σε εκκολαπτόμενους διαιτητές για τον τρόπο με τον οποίο σφυρίζεις διαφορετικά στις δύο ρακέτες) απέδειξε πώς μπορεί, ούτε από την ποιότητα του αντιπάλου, ούτε από την διαφορά στο σκορ.
Και πάλι ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ. Για την ακρίβεια, κυνηγούσε συνέχεια και όταν ο Κάουν έκανε το 61-52 περίπου τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος, πολλοί θεώρησαν ότι ήρθε το τέλος. Με ποιον; Με τον Ολυμπιακό; Ο Θρύλος δεν πεθαίνει ποτέ και ο μόλις ο Σπανούλης… ασχολήθηκε με το παιχνίδι, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Οι εικόνες μιλούσαν από μόνο τους. Στον έναν πάγκο, μαχητές. Στον άλλο κατεβασμένα κεφάλια. Ξύπνησαν δυσάρεστες αναμνήσεις. Μέχρι και η Ευρωλίγκα τους έκανε πλάκα, δείχνοντας στο τέλος την καλαθάρα του Πρίντεζη στη Τουρκία!
Καλά για την κερκίδα δεν το συζητάμε. Από τη μία ψυχή, από την άλλη γυναικάρες. Και οι θεές, δεν έχουν ιδέα από γούρια. Άκου με τα ίδια μπλουζάκια (we believe in victory) ξανά σε ματς με αντίπαλο τον Ολυμπιακό…
Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι Πειραιώτες βρήκαν λαχείο με τον Σφαιρόπουλο. Άμυνα σεμιναριακού επιπέδου, που κράτησε την μηχανή των 90 πόντων στους 68… Προπονητής με καθαρό μυαλό, που ξέρει τι και πότε πρέπει να το κάνει. Και πήρε την ταυτότητα και του Ιτούδη, ο οποίος με μια χρονιά ως πρώτος προπονητής έγινε από τους μπασκετικούς ένα κράμα Πατ Ράλεϊ – Φιλ Τσάκσον.
Και για να μην παρεξηγηθούμε, μπορεί όντως να εξελιχθεί σε εξαιρετικό προπονητή. Αλλά αυτά που έχουμε ακούσει όλη τη χρονιά είναι εξωπραγματικά. Στην Πόλη έφταιγε ο… υπναράς Καζλάουσκας. Τώρα ποιος πήρε βαθύ ύπνο;
Και για να μην λέμε πολλά. Όπως εύστοχα είπε και ένας φίλος, ο Ολυμπιακός την… Ντε Κόλιασε.
Υ.Γ. Αδερφέ μου Σούτο. Αυτό το 5% θα μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη όλων μας…
Υ.Γ. (1) Αν μου δινόταν η δυνατότητα, συνέντευξη θα έπαιρνα από ένα συγκεκριμένο οπαδό και όχι παίκτη. Αυτή την τεράστια μορφή, που και στην Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο και τώρα και στη Μαδρίτη, βρίσκεται στην ΙΔΙΑ θέση πίσω από τον πάγκο με το κίτρινο μπλουζάκι. Μια βόλτα στα βιντεάκια στο Youtube, θα τον δείτε καθαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου