Πανέτοιμα είναι τα 13 κορίτσια της Εθνικής μας ομάδας υδατοσφαίρισης των Γυναικών και η τεχνική τους ηγεσία, για τον αυριανό τελικό του 14ου Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος υδατοσφαίρισης Γυναικών.
Η Εθνική ομάδα που πριν δύο χρόνια στο Ζάγκρεμπ, όπου έπαιζε για πρώτη φορά σε τελικό Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο κόντρα στη Ρωσία (6-11), είναι πάλι στην ίδια αφετηρία εδώ στο Αϊντχόφεν, αλλά από σαφώς καλύτερη θέση.
Η Παγκόσμια πρωταθλήτρια του 2011, η Ελλάδα που καταπλήσσει την παγκόσμια κοινότητα της γυναικείας, και όχι μόνον, υδατοσφαίρισης είναι έτοιμη να ανεβεί στο ψηλότερο σκαλοπάτι του τεράστιου πόντιουμ που έχουν ετοιμάσει οι Ολλανδοί διοργανωτές.
Γράφει έτσι κι αλλιώς ιστορία αυτή η ομάδα στον Ελληνικό Αθλητισμό, με τον τρίτο συνεχόμενο τελικό (δεύτερο σε Ευρωπαϊκό) και το τρίτο της μετάλλιο ανεξαρτήτως χρώματος, τα δύο τελευταία χρόνια.
Η διαδρομή από το Ζάγκρεμπ το 2010, στη Σαγκάη το 2011 και τώρα στο Αϊντχόφεν, αρχές του 2012, είναι εκείνη που μπορεί να ονειρεύεται κάθε αθλητής / τρια σε ένα ομαδικό άθλημα.
Γι αυτό και εδώ, στο Αϊντχόφεν, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται σχεδόν με … δέος από τις αντιπάλους της, τη στιγμή που η χώρα μας δέχεται τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη, από τους πιστωτές – δανειστές μας. Είναι ακριβώς οι ίδιοι. Μόνον που στην περίπτωση μας, τώρα, λουφάζουν, στην καλύτερη γι αυτούς των περιπτώσεων …
Η αρχή στην Αθήνα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004, όπου και βρήκαμε απέναντι μας την αυριανή μας αντίπαλο, μοναδική φορά από τότε μέχρι αύριο.
Το παιχνίδι πήγε στην παράταση όπου οι Ιταλίδες νίκησαν στο γκολ (9-10) με την Ελλάδα να κατακτά το πρώτο και μοναδικό μετάλλιο για Ομαδικό μας άθλημα στην κορυφαία διοργάνωση.
Από την ομάδα εκείνη, τέσσερα κορίτσια είναι παρούσες και στον αυριανό τελικό. Η Κική Λιόση, η Άντι Μελιδώνη, η Γιούλη Λαρά και η Αντιγόνη Ρουμπέση.
Η συνέχεια δόθηκε το 2010 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ όπου ήλθε το πρώτο μας μετάλλιο (αργυρό) σε αντίστοιχη διοργάνωση. Τα 12 από τα 13 κορίτσια της Ολλανδίας ήταν εκεί, μαζί με την Μαρία Τσουρή. Η ήττα (6-11) από την τρις πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρωσία, λίγη σημασία είχε.
Οι ίδιες 13, που έγραψαν με ολόχρυσα γράμματα τα ονόματα τους τον περασμένο Ιούλιο στη Σανγκάη, ήταν που έπαιξαν στον τρίτο τελικό με την οικοδέσποινα Κίνα (10-9) και έκαναν όλη την Ελλάδα, μέσα στο κατακαλόκαιρο να ριγήσει από συγκίνηση.
Οι ίδιες, χωρίς την Τσουρή τώρα αλλά την 17χρονη Χρυσούλα Διαμαντοπούλου, είναι που αύριο είναι έτοιμες να τραγουδήσουν όλες μαζί και μαζί τους όσοι Έλληνες βρεθούν στο «Πίτερ φαν ντε Χούγκεμπαντ», τον Εθνικό μας Ύμνο.
Η Ιταλία
Πρόκειται για μία Εθνική ομάδα που κουβαλά τεράστια ιστορία επιτυχιών, αφού στο παλμαρέ της εκτός από το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών της Αθήνας και τα 4 σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έχει δύο χρυσά σε Παγκόσμια πρωταθλήματα (1998, 2001), ένα αργυρό (2003) και ένα χάλκινο (1994) στην ίδια διοργάνωση, δύο αργυρά (2006, 2011) σε World League και ένα αργυρό σε Παγκόσμιο Κύπελλο (2006).
Από την ομάδα της Σανγκάης όπου ήταν 4η, απουσιάζουν οι Φραντσέσκα Πομέρι, Μαρτίνα Σαβιόλι, Μάρθα Κολαϊόκο και στη θέση τους είναι εδώ η σπουδαία Τάνια Ντι Μάριο που επέστρεψε μετά από δύο χρόνια, η Ροζάρια Αϊέλλο και η Ελίζα Κουεϊρόλο.
Έντεκα στα έντεκα μετράει η Εθνική ομάδα στις τελευταίες μεταξύ τους αναμετρήσεις, με πιο πρόσφατη τη νίκη της πρεμιέρας (10-9) του Β’ ομίλου στο Αϊντχόφεν.
Πείσμα για τις δηλώσεις των Ιταλών
Ένα στοιχείο που έχει πεισμώσει παραπάνω τις διεθνείς μας, για τον τελικό, είναι και οι δηλώσεις των Ιταλών, αμέσως μετά τον ημιτελικό με τη Ρωσία.
Ο Φάμπιο Κόντι, ομοσπονδιακός τεχνικός της «Σετερόσα» μίλησε και είπε ότι δεν φοβάται την Ελλάδα, ενώ η Φρασινέτι δήλωσε ότι της αρέσουν «τα σκληρά παιχνίδια»…
«Ας τους να λένε. Αφού έτσι νομίζουν, θα δούμε αύριο ποιος έχει δίκιο», απαντά η τερματοφύλακας της Εθνικής μας, Έλενα Κούβδου.
πηγή: sportfm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου