Ο Νίκος Παπαδογιάννης αναλύει τα νέα αποκτήματα
του Ολυμπιακού (Λο, Ντόρσεϊ) στο blog του και τονίζει ότι τα κλειδιά
παραμένουν στην τσέπη του Σπανούλη.
Ενάμισυ μήνα μετά τον αποτυχημένο γάμο με το Τζορτζ Χιλ, ο οποίος
έμεινε τελικά στο ΝΒΑ για να γίνει ρεζέρβα του Ντάρεν Κόλισον στους
Ιντιάνα Πέισερς, ο Ολυμπιακός βρήκε τον πόιντ-γκαρντ που έψαχνε στο
πρόσωπο του Έισι Λο. Δύο μέρες νωρίτερα, πήρε και έναν ψηλό για να
μπαλώσει το κενό του τραυματισμένου Παπαδόπουλου, τον Τζόι Ντόρσεϊ.
Οι δύο νεοσύλλεκτοι Αμερικανοί έχουν ως κοινό παρονομαστή την όχι ασήμαντη θητεία στο ΝΒΑ, αλλά και το τρίμηνο πέρασμα από τα γήπεδα της Ευρωλίγκας. Στην Ευρώπη, βέβαια, άφησαν πολύ διαφορετικό ίχνος. Οπως θα θυμούνται όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Κάχα Λαμποράλ στη Βιτόρια, ο Ντόρσεϊ έμοιαζε με ξένο σώμα και ουδέποτε βρήκε ρόλο στην ομάδα του Ιβάνοβιτς, μολονότι αυτή έμεινε χωρίς ψηλούς.
Αντίθετα, ο Λο υπήρξε κουμανταδόρος της θαυμάσιας Παρτίζαν από την πρώτη μέρα ως την τελευταία. Ο Μάτσβαν και ο Πέκοβιτς διακρίθηκαν χάρη στο ρυθμό και τις πάσες που έδινε ο Αμερικανός, ο οποίος κοίταζε συχνά και το αντίπαλο καλάθι. Ήταν από τους πρωταγωνιστές στην πορεία των Σέρβων προς το Τοp-16. Η ήττα από την Εμπόριο Αρμάνι την τελευταία αγωνιστική τον άφησε άνεργο και τελικά του έδωσε γαλόνι.
"Μεγάλο όνομα", πάντως, δεν είναι: L-a-w. Μόλις τρία γραμματάκια. Ελληνιστί, δύο.
Ένας ηγέτης και ένας χαμάλης. Ένας καθαρός πόιντ-γκαρντ και ένας σέντερ σε κορμί φόργουορντ. Ένας αξιωματικός και ένας στρατιώτης. Κανένας από τους δύο δεν είναι πρώτο μπόι: 1μ91 με τακούνια ο Λο, 2μ04 ο Ντόρσεϊ. Κανένας από τους δύο δεν θα γίνει ακρογωνιαίος λίθος των "ερυθρολεύκων". Ο Ολυμπιακός δεν παύει να είναι η ομάδα του Σπανούλη.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η αλλαγή σχεδίων σε ό,τι αφορά τις δύο πιο νευραλγικές θέσεις της πεντάδας αποτελεί εν μέρει ομολογία αποτυχίας. Ο Λούκας ήταν ένα στοίχημα που χάθηκε, ενώ ο Παπαδόπουλος κουβάλησε μαζί του στο λιμάνι φορτίο ασύμβατο με το dna του νέου Ολυμπιακού.
Τα προβλήματα πολλαπλασιάστηκαν από την ανυπαρξία του Χάουαρντ και τα σκαμπανεβάσματα παικτών όπως ο Κέσελι και ο Άντιτς, αλλά περιορίστηκαν χάρη στον οίστρο του Πρίντεζη και τον ιδρώτα των Γλυνιαδάκη, Πελεκάνου. Στους πρώτους τρεις μήνες της περιόδου, ο Ολυμπιακός εισέπραξε ελάχιστη βοήθεια από τους ξένους του. Τουλάχιστον δύο από αυτούς θα επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Η πιθανή επιστροφή του Βασιλόπουλου και η βελτίωση του Γκετσέβιτσιους ενισχύουν τις "πλάγιες" θέσεις, όπου ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου παραμένουν σημεία αναφοράς. Στις υπηρεσίες του νέου μαέστρου (Λο) παραμένουν τρεις αμούστακοι υπασπιστές, οι Σλούκας, Μάντζαρης, Κατσίβελης. Πότε ήταν τόσο "Ελληνας" στο παρελθόν ο Ολυμπιακός;
Η συνύπαρξη του Λο με το Σπανούλη μπορεί να αποδειχθεί κλειδί για το υπόλοιπο της περιόδου. Υποψιάζομαι ότι θα "κλειδώσουν" σωστά οι δυό τους, αν και θέλουν πολλή μπάλα στα χέρια για να βρουν ρυθμό. Ο Ίβκοβιτς προτιμούσε το δικό του πουλέν, το Ράσιτς, αλλά υποχρεώθηκε να στραφεί στο Λο που έφυγε από το Βελιγράδι με καλές συστάσεις και με πείρα ευρωπαϊκού μπάσκετ στο ζωνάρι του. Ο Ράσιτς είναι πιο αποτελεσματικός στο παιχνίδι χωρίς τη μπάλα και καλύτερος σουτέρ. Σύντομα θα βγει και αυτός σε πλειοδοσία. Στη Χάλα Πιονίρ, το μαγγανοπήγαδο δεν σταματάει ποτέ.
Ο Ντόρσεϊ δεν είναι καμωμένος από στόφα πρωταγωνιστή ούτε έμαθε γρήγορα τα κατατόπια της Ευρώπης. Μπορεί να τελειώσει έτοιμες φάσεις γύρω από το καλάθι ή να κάνει κάποιο φόλοου, αλλά τίποτε παραπάνω. Στα μετόπισθεν, η παρουσία του θα γίνει αισθητή, με ριμπάουντ, τάπες, άμυνα, φάουλ.
Ο σκληρός Ιβάνοβιτς προτίμησε να τον παραμερίσει, παρά να τον αντιμετωπίσει με υπομονή. Ο Ίβκοβιτς μπορεί να του ετοιμάσει στολή καμικάζι για μελλοντικές αναμετρήσεις με το Μάικ Μπατίστ, αλλά δεν περιμένει από τον Αμερικανό πρωτοβουλίες. Αμφιβάλλω αν o Nτόρσεϊ θα βρει περισσότερα από 17-18 λεπτά συμμετοχής στον Ολυμπιακό, αφού το μπόι του Γλυνιαδάκη είναι απαραίτητο και η παρουσία του Χάινς σημαντική.
Οι τρεις τους μοιράζονται τη θέση του σέντερ. Κάνουν όλοι μαζί έναν Κρστιτς; Θα το μάθουμε την Τετάρτη.
πηγή: gazzetta.gr
Οι δύο νεοσύλλεκτοι Αμερικανοί έχουν ως κοινό παρονομαστή την όχι ασήμαντη θητεία στο ΝΒΑ, αλλά και το τρίμηνο πέρασμα από τα γήπεδα της Ευρωλίγκας. Στην Ευρώπη, βέβαια, άφησαν πολύ διαφορετικό ίχνος. Οπως θα θυμούνται όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα του Ολυμπιακού με την Κάχα Λαμποράλ στη Βιτόρια, ο Ντόρσεϊ έμοιαζε με ξένο σώμα και ουδέποτε βρήκε ρόλο στην ομάδα του Ιβάνοβιτς, μολονότι αυτή έμεινε χωρίς ψηλούς.
Αντίθετα, ο Λο υπήρξε κουμανταδόρος της θαυμάσιας Παρτίζαν από την πρώτη μέρα ως την τελευταία. Ο Μάτσβαν και ο Πέκοβιτς διακρίθηκαν χάρη στο ρυθμό και τις πάσες που έδινε ο Αμερικανός, ο οποίος κοίταζε συχνά και το αντίπαλο καλάθι. Ήταν από τους πρωταγωνιστές στην πορεία των Σέρβων προς το Τοp-16. Η ήττα από την Εμπόριο Αρμάνι την τελευταία αγωνιστική τον άφησε άνεργο και τελικά του έδωσε γαλόνι.
"Μεγάλο όνομα", πάντως, δεν είναι: L-a-w. Μόλις τρία γραμματάκια. Ελληνιστί, δύο.
Ένας ηγέτης και ένας χαμάλης. Ένας καθαρός πόιντ-γκαρντ και ένας σέντερ σε κορμί φόργουορντ. Ένας αξιωματικός και ένας στρατιώτης. Κανένας από τους δύο δεν είναι πρώτο μπόι: 1μ91 με τακούνια ο Λο, 2μ04 ο Ντόρσεϊ. Κανένας από τους δύο δεν θα γίνει ακρογωνιαίος λίθος των "ερυθρολεύκων". Ο Ολυμπιακός δεν παύει να είναι η ομάδα του Σπανούλη.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η αλλαγή σχεδίων σε ό,τι αφορά τις δύο πιο νευραλγικές θέσεις της πεντάδας αποτελεί εν μέρει ομολογία αποτυχίας. Ο Λούκας ήταν ένα στοίχημα που χάθηκε, ενώ ο Παπαδόπουλος κουβάλησε μαζί του στο λιμάνι φορτίο ασύμβατο με το dna του νέου Ολυμπιακού.
Τα προβλήματα πολλαπλασιάστηκαν από την ανυπαρξία του Χάουαρντ και τα σκαμπανεβάσματα παικτών όπως ο Κέσελι και ο Άντιτς, αλλά περιορίστηκαν χάρη στον οίστρο του Πρίντεζη και τον ιδρώτα των Γλυνιαδάκη, Πελεκάνου. Στους πρώτους τρεις μήνες της περιόδου, ο Ολυμπιακός εισέπραξε ελάχιστη βοήθεια από τους ξένους του. Τουλάχιστον δύο από αυτούς θα επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Η πιθανή επιστροφή του Βασιλόπουλου και η βελτίωση του Γκετσέβιτσιους ενισχύουν τις "πλάγιες" θέσεις, όπου ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου παραμένουν σημεία αναφοράς. Στις υπηρεσίες του νέου μαέστρου (Λο) παραμένουν τρεις αμούστακοι υπασπιστές, οι Σλούκας, Μάντζαρης, Κατσίβελης. Πότε ήταν τόσο "Ελληνας" στο παρελθόν ο Ολυμπιακός;
Η συνύπαρξη του Λο με το Σπανούλη μπορεί να αποδειχθεί κλειδί για το υπόλοιπο της περιόδου. Υποψιάζομαι ότι θα "κλειδώσουν" σωστά οι δυό τους, αν και θέλουν πολλή μπάλα στα χέρια για να βρουν ρυθμό. Ο Ίβκοβιτς προτιμούσε το δικό του πουλέν, το Ράσιτς, αλλά υποχρεώθηκε να στραφεί στο Λο που έφυγε από το Βελιγράδι με καλές συστάσεις και με πείρα ευρωπαϊκού μπάσκετ στο ζωνάρι του. Ο Ράσιτς είναι πιο αποτελεσματικός στο παιχνίδι χωρίς τη μπάλα και καλύτερος σουτέρ. Σύντομα θα βγει και αυτός σε πλειοδοσία. Στη Χάλα Πιονίρ, το μαγγανοπήγαδο δεν σταματάει ποτέ.
Ο Ντόρσεϊ δεν είναι καμωμένος από στόφα πρωταγωνιστή ούτε έμαθε γρήγορα τα κατατόπια της Ευρώπης. Μπορεί να τελειώσει έτοιμες φάσεις γύρω από το καλάθι ή να κάνει κάποιο φόλοου, αλλά τίποτε παραπάνω. Στα μετόπισθεν, η παρουσία του θα γίνει αισθητή, με ριμπάουντ, τάπες, άμυνα, φάουλ.
Ο σκληρός Ιβάνοβιτς προτίμησε να τον παραμερίσει, παρά να τον αντιμετωπίσει με υπομονή. Ο Ίβκοβιτς μπορεί να του ετοιμάσει στολή καμικάζι για μελλοντικές αναμετρήσεις με το Μάικ Μπατίστ, αλλά δεν περιμένει από τον Αμερικανό πρωτοβουλίες. Αμφιβάλλω αν o Nτόρσεϊ θα βρει περισσότερα από 17-18 λεπτά συμμετοχής στον Ολυμπιακό, αφού το μπόι του Γλυνιαδάκη είναι απαραίτητο και η παρουσία του Χάινς σημαντική.
Οι τρεις τους μοιράζονται τη θέση του σέντερ. Κάνουν όλοι μαζί έναν Κρστιτς; Θα το μάθουμε την Τετάρτη.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου