Μπαίνω στο στούντιο πολλές φορές και αισθάνομαι ολίγον τι μαλάκας που πρέπει να μιλήσω για ποδόσφαιρο. Είναι η δουλειά μου, αλλά εδώ που τα λέμε η εποχή είναι η απόλυτη εφαρμογή στο ότι το ποδόσφαιρο είναι από τα πλέον σημαντικά δευτερεύοντα ενδιαφέροντα στη ζωή.
Η Τούμπα ήταν άδεια γιατί ο κόσμος έχει μία σύγχυση για το τι συμβαίνει στη ζωή του και μέσα από τη μιζέρια που βγαίνει από αυτή, απαξιώνονται τα πάντα. Οι ψυχικές δυνάμεις δεν φτάνουν για να δώσει κομμάτι αυτών στον βωμό της κατανόησης του τι συμβαίνει στον ΠΑΟΚ είτε σε οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα.
Ο κάθε άνθρωπος περνάει τον προσωπικό του Γολγοθά και δεν δείχνει ικανός να αναλωθεί σε πράγματα εκτός προσπάθειας επιβίωσής του. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να προβληματιστεί επιπλέον.
Ο μόνος τρόπος να ασχοληθεί ένας πολίτης του σήμερα με την ομάδα του, είναι να κατανοήσει επακριβώς τι συμβαίνει και αυτό χρειάζεται χρόνο και ενασχόληση.
Η Τούμπα θα είναι άδεια, όπως είναι άδειο και το ΟΑΚΑ, όπως είναι άδειο ακόμη και το Καραϊσκάκη του πρωταθλητή Ολυμπιακού. Στο γήπεδο πηγαίνουν πλέον μόνο αυτοί που είναι απολύτως αποφασισμένοι να μη το κόψουν. Που το έχουν ως μία συνήθεια απαραίτητη για τη ζωή τους. Όμως φάση είναι και θα περάσει.
Ο ΠΑΟΚ με τη σειρά του, παλεύει για να βρει το δρόμο του. Μπορεί ο Βρύζας ως πολίτης να μην έχει τις ανησυχίες ενός βιοπαλαιστή, όμως η ζωή του τα έφερε έτσι ώστε να είναι πρόεδρος σε έναν μεγάλο σύλλογο όταν η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη.
Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, μετά τη γκέλα της γενικής συνέλευσης, προσπαθεί να δείχνει αισιόδοξος. Πως θα τα καταφέρουμε και πως δεν θα έχουμε πρόβλημα με την αδειοδότηση και με το πλάνο της επόμενης τριετίας.
Δεν έχει τρομοκρατηθεί από την άδεια Τούμπα γιατί αντιλαμβάνεται πως κύκλος είναι, αρχίζει και χωνεύει πως όλοι όσοι ήταν να σταθούν δίπλα του λιγοστεύουν τώρα που τα φώτα απομακρύνονται από τη Τούμπα. Τώρα που η λεζάντα έπαψε να υπάρχει ως όρος.
Συνεχίζει να πιστεύει πως θα βρει τα 3 – 3,5 εκατ. ευρώ που του λείπουν, παρότι έκανε καμιά κατοστάρα ραντεβού με επιχειρηματίες που δεν μπόρεσαν να του δώσουν ευρώ. Παρότι ήταν έτοιμος να περάσει τα παγωμένα του Γούμενου σε τροπολογία που αποσύρθηκε τη τελευταία στιγμή παρά τις διαβεβαιώσεις της Πολιτείας για το αντίθετο.
Την ίδια στιγμή, μία ομάδα που έδειχνε ξενερωμένη και αυτή από το κλίμα, παίρνει ανάσες από παιδιά δικά μας. Παιδιά 17 χρονών και κάτι, μας υπενθυμίζουν τι είναι ΠΑΟΚ και πως έχουμε υποχρέωση να στεκόμαστε δίπλα τους.
Το πακέτο Σταφυλίδης και Παναγιωτούδης, είναι εντυπωσιακό, ενώ μέσα από τον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ, έχει δοθεί η ευκαιρία σε ένα παιδί ξεχασμένο να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο, όπως ο Νιμανί. Δείγμα της δύναμης που έχει αυτή η ομάδα.
Εχθές, βλέποντας το άδειο γήπεδο είναι η αλήθεια πως στράβωσα, πως θεώρησα μέσα μου πως αυτό που για πολλούς ήταν μόδα, έπαψε να είναι. Σκεπτόμενος στη συνέχεια, μάλλον κατέληξα σε ότι αναφέρω παραπάνω.
Δεν ξέρω πόσο καιρό θα χρειαστεί για να ανασάνει ο ΠΑΟΚ, αλλά είμαι σίγουρος πως οποιοδήποτε κόστος και να έχει λόγω της εποχής, σχετικά γρήγορα θα επανέλθει γιατί απλά είναι ένας οργανισμός που έχει μάθει στα λίγα.
Και ο ΠΑΟΚ θα είναι εκεί, για να περιμένει όλους όσους παλεύουν για την επιβίωσή τους, με την ελπίδα πως θα τα καταφέρουν.
ΥΓ Από το κείμενο, εξαιρούνται οι προσωπολάτρες, αυτοί που τσιμπάνε σε ότι κι αν ακούσουν, αυτούς που η άρνηση εμπλέκεται με την απαξίωση του συλλόγου μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί το εγώ τους. Αυτοί, είναι η μειονότητα που μουγκρίζει όσο πιο δυνατά μπορεί για να ακουστεί. Και την έχω γραμμένη εκεί που δε χωρά μελάνι…
ΥΓ Για την υπόθεση Σαχπατζίδη η θέση μου είναι γνωστή και εκφράζεται από τις πολιτικές μου πεποιθήσεις. Αυτό που σιχαίνομαι, είναι η επίθεση στα παιδιά του, όπως σιχαινόμουν και την επίθεση στον Μάκη Γκαγκάτση παλιότερα. Οι επαναστάτες του πληκτρολογίου, ας είναι λίγο προσεκτικοί με τις προσεγγίσεις που κάνουν.
Πηγή: paok24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου