Οι ίδιοι οι φίλοι της Ρεάλ ήταν που τον αποδοκίμασαν μετά την ήττα στο πρώτο clasico της σεζόν στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» από τη Μπαρτσελόνα. Το πρόβλημα αυτό δεν είναι τωρινό βέβαια. Από τις μέρες του στη Μάντσετσερ Γιουνάιτεντ έχει αυτή την τάση ο Πορτογάλος σταρ. Ειδικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον τελικό της Ρώμης, εν έτει 2009. Ακόμα και σε εθνικό επίπεδο ο 27χρονος τις περισσότερες φορές είναι... άφαντος.
Στη «Βασίλισσα» όμως διογκώθηκε το πρόβλημα. Με τη μεταγραφή του στους «μερένχες» έγινε η ακριβότερη μετακίνηση ποδοσφαιριστή στο πλανήτη. Εκεί ήταν που όλα τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω του. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα οι φίλοι της Ρεάλ περίμεναν από την αφεντιά του να... ξορκίσει το «κακό», που λέγεται Μπαρτσελόνα.
Η πίεση του ισπανικού Τύπου, οι απαιτήσεις του κοινού, το κόμπλεξ των Μαδριλένων απέναντι στους «μπλαουγκράνα» και η αναθεματισμένη σύγκριση με τον Λιονέλ Μέσι δημιούργησαν μια «φυλακή» για τον Ρονάλντο. Κι αυτό διότι ο ίδιος δεν έχει από πίσω του μια καλοκουρδισμένη μηχανή να τον στηρίζει, ούτε το... κρύο αίμα του Αργεντίνου, ούτε τον ελεύθερο ρόλο του. Εχοντας πίσω του τον Κοεντράο, ή τον Αρμπελόα όταν αλλάζει πλευρά που δεν ανέβαιναν σχεδόν καθόλου, κάθε φορά που πλαγιοκοπούσε με τη Μπάγερν, είχε δύο αντιπάλους να πέφτουν πάνω του. Το ίδιο κι όταν αποφάσιζε να συγκλίνει προς τη μεσαία γραμμή.
Συνεπώς αν κάποιος θέλει να ψάξει για δικαιολογίες θα βρει. Ο Ρονάλντο όμως είναι πολλά χρόνια σε υψηλό επίπεδο, αρκετά σε τοπ επίπεδο, θεωρεί εαυτόν καλύτερο ποδοσφαιριστή στον κόσμο, οπότε πρέπει να βγαίνει στην επιφάνεια, ακόμα κι αν του... πατάνε το κεφάλι μες το νερό και δυο και τρεις. Οφείλει να δημιουργεί από το... πουθενά, να παρασύρει με τις κινήσεις του, το πάθος του και τους υπόλοιπους και όχι να τους τραβάει κι αυτούς στο βυθό...
πηγή: sday.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου