Αν το 1,5 εκατομμύριο και κάτι ψιλά είναι αρκετό για έναν ποδοσφαιριστή
με τα χαρακτηριστικά του νεαρού και τις προοπτικές που ανοίγονται
μπροστά του. Αν τελικά στον ΠΑΟΚ προηγήθηκαν οι σωστοί χειρισμοί, ώστε
να είναι προετοιμασμένος να αποσπάσει το μέγιστο της αξίας ενός
ποδοσφαιριστή σαν τον 18χρονο.
Ουσιαστικά η συζήτηση ξεκινά από την τσαντίλα ΠΑΟΚτσήδων, επειδή διαπιστώνουν ότι απογυμνώνεται η ομάδα τους. Δεν μπορεί να κρατήσει ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ίσως να της εξασφαλίζουν καλύτερο μέλλον.
Κι όπως και να το κάνουμε, πονά περισσότερο όταν φεύγει ένα δικό τους παιδί, το οποίο (χάρη στον Μπόλονι) μέσα σε ένα ή δύο χρόνια εξελίχθηκε και θα μπορούσε να γίνει κομμάτι της επόμενης -και καλύτερης από τη σημερινή- ομάδας.
Λέγεται, λοιπόν, ότι η διοίκηση Βρύζα, άνθρωποι που μάλλον έχουν τη γνώση για να συμπεριφερθούν ανάλογα σε τέτοιες περιπτώσεις, παρέλειψε να αυξήσει τη ρήτρα του 1,5 εκατομμυρίου.
Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Να δείξει η διοίκηση ότι παρακολουθεί, καταγράφει και αποκωδικοποιεί τις κινήσεις των σκάουτερ, τις οποίες γνώριζε καλύτερα κι από την πλευρά του ποδοσφαιριστή.
Δεν χρειάζεται δα και πολλή σκέψη, όταν σουλατσάρουν ένα σωρό μάνατζερ και σκάουτερ από την Ευρώπη σε κάθε εμφάνιση του μικρού. Είτε εμφανιζόταν με τον ΠΑΟΚ είτε πολύ περισσότερο με τη φανέλα της Εθνικής Νέων, το ενδιαφέρον ήταν ευδιάκριτο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το θέμα είναι να αντιληφθείς μέχρι πού μπορεί να φτάσει η πώληση ενός ποδοσφαιριστή και να μη γίνεις... ρόμπα, όπως με τον Βιεϊρίνια, του οποίου η ρήτρα έφτασε τα 15 εκατομμύρια και γελούσε ακόμη και το ανατολικό μπλοκ, όπου τα εκατομμύρια τα 'χουν για πρωινό.
Ο Σταφυλίδης έμεινε στο 1,5 εκατομμύριο, ακόμη κι όταν ήταν δεδομένη η παρουσία του στο Euro των Νέων, όπου δεν ήταν δεδομένο ότι θα διαπρέψουμε ως Εθνική.
Βέβαια αν είχε ακολουθηθεί η λογική του Βιεϊρίνια, με τη ρήτρα να είναι 15 εκατομμύρια και με τον ΠΑΟΚ να εισπράττει από τη Βόλφσμπουργκ τρία-τέσσερα, γιατί να μην είχε κι ο Σταφυλίδης ρήτρα δέκα εκατομμυρίων;
Κάποιος είπε στον Καρπετόπουλο ότι δεν υπήρχε άλλη μεταγραφή στην Ευρώπη για 18χρονο και με τόσα χρήματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αγοράσει τους Ισπανούς τροπαιούχους και θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι οι καλοί μπακ είναι δυσεύρετοι. Θα συμπληρώσουμε ότι δεν υπήρχε μέχρι τώρα... Με ανησυχεί, επίσης, το γεγονός ότι ήταν η πρώτη και μάλλον πολύ εύκολη για ομάδα της Μπουντεσλίγκα. Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι για τα δεδομένα πλούσιων ομάδων σαν τις γερμανικές το 1,5 εκατομμύριο είναι... τίποτα;
Πάντως υπάρχει μια παράμετρος που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει άκρως επιτυχημένη την πώληση του Σταφυλίδη με 1,5 εκατομμύριο. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μπάτζετ της φετινής ομάδας ορίστηκε κάπου στα έξι εκατομμύρια, καλύφθηκε ήδη το 25%. Δεν είναι μικρό πράγμα.
Πηγή: Sportday
Ουσιαστικά η συζήτηση ξεκινά από την τσαντίλα ΠΑΟΚτσήδων, επειδή διαπιστώνουν ότι απογυμνώνεται η ομάδα τους. Δεν μπορεί να κρατήσει ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ίσως να της εξασφαλίζουν καλύτερο μέλλον.
Κι όπως και να το κάνουμε, πονά περισσότερο όταν φεύγει ένα δικό τους παιδί, το οποίο (χάρη στον Μπόλονι) μέσα σε ένα ή δύο χρόνια εξελίχθηκε και θα μπορούσε να γίνει κομμάτι της επόμενης -και καλύτερης από τη σημερινή- ομάδας.
Λέγεται, λοιπόν, ότι η διοίκηση Βρύζα, άνθρωποι που μάλλον έχουν τη γνώση για να συμπεριφερθούν ανάλογα σε τέτοιες περιπτώσεις, παρέλειψε να αυξήσει τη ρήτρα του 1,5 εκατομμυρίου.
Θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Να δείξει η διοίκηση ότι παρακολουθεί, καταγράφει και αποκωδικοποιεί τις κινήσεις των σκάουτερ, τις οποίες γνώριζε καλύτερα κι από την πλευρά του ποδοσφαιριστή.
Δεν χρειάζεται δα και πολλή σκέψη, όταν σουλατσάρουν ένα σωρό μάνατζερ και σκάουτερ από την Ευρώπη σε κάθε εμφάνιση του μικρού. Είτε εμφανιζόταν με τον ΠΑΟΚ είτε πολύ περισσότερο με τη φανέλα της Εθνικής Νέων, το ενδιαφέρον ήταν ευδιάκριτο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το θέμα είναι να αντιληφθείς μέχρι πού μπορεί να φτάσει η πώληση ενός ποδοσφαιριστή και να μη γίνεις... ρόμπα, όπως με τον Βιεϊρίνια, του οποίου η ρήτρα έφτασε τα 15 εκατομμύρια και γελούσε ακόμη και το ανατολικό μπλοκ, όπου τα εκατομμύρια τα 'χουν για πρωινό.
Ο Σταφυλίδης έμεινε στο 1,5 εκατομμύριο, ακόμη κι όταν ήταν δεδομένη η παρουσία του στο Euro των Νέων, όπου δεν ήταν δεδομένο ότι θα διαπρέψουμε ως Εθνική.
Βέβαια αν είχε ακολουθηθεί η λογική του Βιεϊρίνια, με τη ρήτρα να είναι 15 εκατομμύρια και με τον ΠΑΟΚ να εισπράττει από τη Βόλφσμπουργκ τρία-τέσσερα, γιατί να μην είχε κι ο Σταφυλίδης ρήτρα δέκα εκατομμυρίων;
Κάποιος είπε στον Καρπετόπουλο ότι δεν υπήρχε άλλη μεταγραφή στην Ευρώπη για 18χρονο και με τόσα χρήματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αγοράσει τους Ισπανούς τροπαιούχους και θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι οι καλοί μπακ είναι δυσεύρετοι. Θα συμπληρώσουμε ότι δεν υπήρχε μέχρι τώρα... Με ανησυχεί, επίσης, το γεγονός ότι ήταν η πρώτη και μάλλον πολύ εύκολη για ομάδα της Μπουντεσλίγκα. Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε ότι για τα δεδομένα πλούσιων ομάδων σαν τις γερμανικές το 1,5 εκατομμύριο είναι... τίποτα;
Πάντως υπάρχει μια παράμετρος που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει άκρως επιτυχημένη την πώληση του Σταφυλίδη με 1,5 εκατομμύριο. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μπάτζετ της φετινής ομάδας ορίστηκε κάπου στα έξι εκατομμύρια, καλύφθηκε ήδη το 25%. Δεν είναι μικρό πράγμα.
Πηγή: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου